Ειδήσεις

27 Μαρ 2008

Προτάσεις δυσπιστίας από το 1974 έως σήμερα




Εκτός από τη χθεσινή, επτά προτάσεις δυσπιστίας έχουν υποβληθεί στη Βουλή από το 1974 έως σήμερα.


Ιούνιος 1988

Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου.
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Ο λόγος: Εξωτερική πολιτική και οικονομία.
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 123 βουλευτές, κατά ψήφισαν 157.

Μάρτιος 1989
Πρωθυπουργός:
Ανδρέας Παπανδρέου
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Ο λόγος: Σκάνδαλο Κοσκωτά.
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 123 βουλευτές, κατά ψήφισαν 155, δεκαεννιά δήλωσαν «απών» και ένας «παρών».
(Ο Αντώνης Τρίτσης, ο Γεώργιος Αλέξανδρος Μαγκάκης και η Ρούλα Κακλαμανάκη δεν έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αποχώρησαν από τη Βουλή και διεγράφησαν από τον Ανδρέα Παπανδρέου).

Μάρτιος 1993
Πρωθυπουργός: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Ανδρέας Παπανδρέου
Ο λόγος: Σκοπιανό
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 145 βουλευτές, κατά ψήφισαν 152, και δύο «παρών».

Ιανουάριος 1996
Πρωθυπουργός: Ανδρέας Παπανδρέου
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Μιλτιάδης Έβερτ
Ο λόγος: Ακυβερνησία της χώρας λόγω της νοσηλείας του Παπανδρέου στο Ωνάσειο.
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 118 βουλευτές, κατά ψήφισαν 168, και υπήρχαν και 10 λευκές ψήφοι.

Ιανουάριος 1999
Πρωθυπουργός: Κώστας Σημίτης
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Κώστας Καραμανλής
Ο λόγος: Κατά του τότε υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, Γεράσιμου Αρσένη (εκπαιδευτική μεταρρύθμιση).
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 127 βουλευτές, κατά ψήφισαν 163.

Ιανουάριος 2001
Πρωθυπουργός:
Κώστας Σημίτης
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Κώστας Καραμανλής
Ο λόγος: κατά του τότε υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γιάννου Παπαντωνίου (Χρηματιστήριο)
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 125 βουλευτές, κατά ψήφισαν 154 και «παρών» το ΚΚΕ.

Φεβρουάριος 2007
Πρωθυπουργός: Κώστας Καραμανλής
Αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης: Γιώργος Παπανδρέου
Ο λόγος: Παιδεία, άρθρο 16.
Αποτέλεσμα: Υπέρ ψήφισαν 122 βουλευτές, κατά ψήφισαν 164.

Τον Ιούνιο του 2005 ο Γιώργος Παπανδρέου έθεσε αιφνιδίως στη Βουλή θέμα πρότασης μομφής κατά... του υπουργού Οικονομίας κ. Γιώργου Αλογοσκούφη. Αποτέλεσμα αυτής της απόφασής του ήταν να απαντήσει αμέσως ο πρωθυπουργός, ζητώντας την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής προς την κυβέρνηση.

4 σχόλια:

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Unknown είπε...


Του Γιωργάκη η δοξαριά…


Με μια δοξαριά υψηλής συχνότητας αντέδρασε ο Γιώργος Α. Παπανδρέου στην πολιτική συγκυρία και βγήκε έτσι, έστω και προς το παρόν, από το περιθώριο της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Η «πρόταση μομφής» που κατατέθηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση την Τετάρτη, λιγότερο από μία ώρα πριν ξεκινήσει η διαδικασία για την ψηφοφορία επί του συνόλου του νομοσχεδίου για το «Ασφαλιστικό», δεν φάνηκε να αιφνιδιάζει την Κυβέρνηση.

Προφανώς ο κ. Καραμανλής γνώριζε για την πρωτοβουλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και είχε προετοιμάσει τους βουλευτές, συγγενείς και υπουργούς του να χειριστούν κατάλληλα την δοξαριά του Γιώργου: την πρόταση δυσπιστίας προς την Κυβέρνηση.

Έτσι και τα υπόλοιπα όργανα της ορχήστρας (βουλής) συντονίστηκαν σε ανάλογο κοινοβουλευτικό μοτίβο.

Οι λόγοι που οδήγησαν τον κ. Παπανδρέου σε αυτήν την πρωτοβουλία, δεν πρέπει να δαιμονοποιούνται. Δεν έπραξε τίποτε περισσότερο από αυτό που θα έκανε κάθε άλλος πολιτικός στη θέση του.

Ο Γιώργος είναι αδύνατο να ασκήσει ουσιώδη αντιπολίτευση στο «σκοπιανό».

Οι θέσεις του, σε επίπεδο πολιτικής ρητορείας και στόχων, είναι αφενός πανομοιότυπες με αυτές που εκφράζει επίσημα ο κ. Καραμανλής και εφετέρου, σε ότι αφορά τον έλεγχο της διολίσθησης του πρωθυπουργού στην διαπραγμάτευση, πολύ λίγα πράγματα μπορεί να κάνει.

Unknown είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

Του Αγίου

Το ισχυρότερο διπλωματικό χαστούκι της μεταπολίτευσης δέχθηκε, επίσημα, η χώρα από τον ΟΗΕ, με αφορμή το «σκοπιανό».

Η Ελληνική εξωτερική πολιτική εξευτελίστηκε, τυλιγμένη σε μια κόλα χαρτί με τίτλο «Νέα πρόταση Νίμιτζ», η οποία τελεσιγραφικά αναφέρει για την ΠΓΔΜ:

- Για εσωτερική χρήση, το όνομα της χώρας θα είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας» σε κυριλλική γραφή.

- Για διεθνή χρήση, το όνομα της χώρας θα είναι «Δημοκρατία της Μακεδονίας (Σκόπια)» και η επίσημη εκδοχή του θα είναι η αγγλική.

- Για διμερή χρήση συστήνεται η νέα ονομασία να υιοθετηθεί από τις χώρες που αυτήν τη στιγμή χρησιμοποιούν τη συνταγματική ονομασία, χωρίς όμως οι χώρες αυτές να υποχρεώνονται σε αυτήν την επιλογή.

- Η ονομασία «Μακεδονία» καθ' εαυτήν δεν θα χρησιμοποιείται ως επίσημο όνομα από άλλη πλευρά -την Ελλάδα δηλαδή.

- Οι όροι «μακεδονία» και «μακεδονικό», από μόνοι τους, μπορούν να χρησιμοποιούνται σε μη αποκλειστική βάση και από τις δύο πλευρές, σύμφωνα με τη διεθνή νομική και εμπορική πρακτική.

- Οι δύο πλευρές καλούνται σε περαιτέρω συζητήσεις για το θέμα του αλυτρωτισμού, σε διακήρυξη του σεβασμού της εδαφικής ακεραιότητας κ.λπ.

- Τα θέματα πολιτισμού και εκπαίδευσης παραπέμπονται σε κοινή επιτροπή.

- Η Ελλάδα καλείται να υποστηρίξει ενεργά την ΠΓΔΜ όσον αφορά την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

- Το θέμα των αεροδρομίων θα πρέπει να εξετασθεί εκ νέου από την ΠΓΔΜ, στο πλαίσιο των σχέσεων καλής γειτονίας.


Από τα εννέα βασικά ζητήματα που θίγονται, από τον ΟΗΕ, μέτρησα τουλάχιστον επτά ηχηρά χαστούκια στην Κυβέρνηση –Καραμανλή.

Το ερώτημα που βρίσκεται στο στόμα όλων τούτες τις ώρες είναι απλό:
«καλά, τόσα χρόνια, η ισχυρή, κατά τα λεγόμενα του πρωθυπουργού Ελλάδα, απέναντι στην παντελώς ανίσχυρη ΠΓΔΜ, αυτά πέτυχε! Ποιος κοροϊδεύει ποιόν σε αυτό το τόπο;».

Αλήθεια ποιος νομίζει ότι έχει δικαίωμα να κυβερνά ως βασιλέας, παραπληροφορώντας διαρκώς τους υπηκόους του;
Γιατί τόση πρεμούρα, να παραμείνει ο λαός έξω από τη διένεξη με τα Σκόπια;

Η κατάδηλη ζημιά στα κρατικά μας συμφέροντα από αυτό το Βατερλό αναφέρεται σε έναν πρωθυπουργό και μιαν υπουργό εξωτερικό, σε ένα ή δύο κόμματα ή σε όλους μας; Τι είδους παιχνίδι είναι αυτό με τον πολίτη;

Τώρα, η Κυβέρνηση λέει ότι δεν μπορεί να δεχθεί το όνομα, έτσι όπως περιγράφεται στην πρόταση Νίμιτζ, με το «Σκόπια» δηλαδή σε παρένθεση, ούτε καν με παύλα, όπως στο όνομα που είχε προταθεί το 2005 και είχε δεχθεί ο κ. Καραμανλής δια του κ. Μολυβιάτη ως βάση διαπραγμάτευσης!

Ναι, τέτοια επιπολαιότητα! Διέπραξαν ακριβώς τα ίδια λάθη στη διαπραγμάτευση, (εμφορούμενοι προφανώς από την ίδια επαρχιώτικη πολιτική κουλτούρα), με αυτούς που συμμετείχαν στην διαπραγμάτευση για το «κυπριακό», που κατέληξε στο σχέδιο Άναν… και μετά κλαίγανε και το παίζανε αδικημένοι και πληγωμένοι!

Άσε που, μετά από 14 χρόνια επίσημης διαπραγμάτευσης «κατάφεραν» οι δικοί μας το απίθανο: να καταργείται – με τη συγκεκριμένη πρόταση, στο τελικό αυτό στάδιο της διαπραγμάτευσης - το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης των λέξεων «Μακεδονία» και «Μακεδονικός» και στα δύο μέρη, και να αναγνωρίζεται «μακεδονική» γλώσσα και «μακεδονικό» έθνος, με την χρήση μάλιστα της «σύνθετης» ( ποιας σύνθετης δηλαδή!) ονομασίας να προτείνεται μόνο στους διεθνείς οργανισμούς και στις σχέσεις της ΠΓΔΜ με την Ελλάδα!

Αντί λοιπόν όσοι εμπλέκονται στην διαπραγμάτευση να κρυφτούν από ντροπή για τη κατάντια τους, με περισσό θράσος κρύβονται πίσω από λέξεις δίχως νόημα, προπαγανδιστικά στερεότυπα, που και αυτά ακόμη διαρκώς ανασκευάζουν και ψευτοτσαμπουκάδες.

Είναι τόση η αβελτηρία των κυβερνητικών και της προπαγάνδας τους που, ενώ μέχρι χθες παρέπεμπαν ανακουφιστικά προς τον ΟΗΕ για μια ικανοποιητική λύση, τώρα ομνύουν προς τον αμερικανικό παράγοντα, θεωρώντας πως δεν θα μπορούσαν οι φίλοι τους να τους εγκαταλείψουν σε αυτήν την δύσκολη στιγμή!

Θα μου πείτε, ο απελπισμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Σύμφωνοι, αρκεί να έχει!

Η εξωτερική μας πολιτική παγιδευμένη σε ένα μίγμα λαϊκισμού, υποκρισίας, αμετροέπειας και ωχαδερφισμού «κούρεψε», από μόνη της, τις δυνατότητες της.
Στο τέλος εγκλωβίστηκε στην Ενδιάμεση Συμφωνία της 13ης Σεπτεμβρίου 1995 που υπογράφηκε στην Νέα Υόρκη από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας Κ. Παπούλια και τον τότε υπουργό Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Τσερβενκόφσκι.

Από αυτή τη συμφωνία, η οποία εδώ και πέντε περίπου χρόνια εξυπηρετεί αποκλειστικά την ηγεσία της ΠΓΔΜ, έπρεπε να απεγκλωβιστούμε. Οι ευκαιρίες που προέκυψαν ήταν πολλές, δεν υπήρχε όμως σοβαρή Κυβέρνηση να τις εκμεταλλευτεί. Έτσι, τώρα πάμε και νομικά, χειροπόδαρα δεμένοι στο Βουκουρέστι, όπου μας περιμένει το επιτελείο του Μπους για να «ασελγήσει» στα «χαμένα κορμιά» μας!

Είναι βέβαιο ότι στο τέλος θα μας πλασάρουν μια διαφορετική κατ’ όνομα «λύση», made in USA, όπως εδώ και καιρό έχω γράψει, την οποία μετά την τρομακτική-πρόταση Νίμιτζ θα δεχθούμε ασθμαίνοντας και ευχαριστώντας τον κ. Μπούς για την κατανόηση. Έτσι πράττουν πάντα οι μοιραίοι!

Το σχέδιο, όπως και πάλι πριν από μέρες σας είπαμε, είναι έτοιμο και έχει εκπονηθεί στο πνεύμα μίας «nominal movement» της ηγεσίας της ΠΓΔΜ, από ένα επιτελείο νομικών υπό την απερχόμενη πρέσβειρα στο ΝΑΤΟ Βικτόρια Νούλαντ και την επίβλεψη του Νταν, ο οποίος (κ. Ντανιελ Φριντ) – για να δώσω και καμιά είδηση – χθες το βράδυ ενημέρωσε κατ’ ιδίαν, επ’ αυτού, τον ειδικό διαπραγματευτή των Σκοπίων κ. Ντιμιτρόφ. Αυτό, το «καλό παιδί» που είναι ο «έρωτας» του State Department και ουσιαστικά κάνει κουμάντο, ως προς το ζήτημα, στη χώρα του, έχοντας ουσιαστικά υποσκελίσει την ηγεσία της γείτονος.