Ειδήσεις

7 Ιουν 2008

Από μικρό παιδί, ένοιωθα την έλξη για το ίδιο φύλο, αλλά στην κοινωνία μας έπρεπε να είμαι με γυναίκα. Ποιος μου επέτρεψε να κάνω αυτό που επιθυμώ;

Μήνυμα αναγνώστη
............
Παίρνω το θάρρος να σας γράψω μια, δυο προτάσεις, εξαιτίας των τελευταίων γεγονότων που βλέπω να συμβαίνουν γύρω μας και εσείς κατά κόρο ασχοληθήκατε στις εκπομπές σας.
Να σας πω αρχικά ότι είμαι ένας παντρεμένος άντρας 50 περίπου ετών, πάρα πολύ σοβαρός και αξιοπρεπής στη δουλειά μου, οικογενειάρχης και πατέρας.
Βλέποντας όλη αυτή τη βδομάδα τα τεκταινόμενα στην τηλεόραση, αναρωτήθηκα, ποιος είναι ο βαθύτερος λόγος που αναγκάζει τους ανθρώπους να συμπεριφέρονται με τον τρόπο αυτό, ποιος είναι ο κυρίαρχος λόγος της ύπαρξης όλων αυτών των γεγονότων, αναρωτηθήκατε και εσείς;
Η δική μου άποψη που μπορεί να μην είναι η σωστή, είναι ότι φταίμε όλοι μας για αυτά που συμβαίνουν.
…………….
Συνεχίζεται


Αρχικά, οι σοβαροί σοβαροφανείς για μένα συνάνθρωποί μας, είτε αυτοί λέγονται αναλυτές, είτε λέγονται δημοσιογράφοι, είτε λέγονται ιερωμένοι, είτε λέγονται δημόσια και πολιτικά άτομα, είτε λέγονται εκπρόσωποι μίας ομάδας ατόμων.
Για σκεφτείτε ότι αν δεν αντιμετωπίζαμε, αρνητικά ή θετικά, με δημοκρατικό ή φασιστικό ήθος και ύφος, τα άτομα που αναζητούν κάτι διαφορετικό από τον κοινό συνηθισμένο άνθρωπο, στον τομέα «έρωτας», τι θα γινότανε; Κατά τη δική μου άποψη τίποτα.
Για σκεφτείτε ποιος αρμάτωσε το χέρι του δράστη με το μαχαίρι και κάρφωσε τον έρημο τον Σεργιανόπουλο; Μήπως είναι όλοι αυτοί που κατά καιρούς βγαίνουν στα κανάλια και κατακεραυνώνουν την «αμαρτωλό» ομοφυλοφιλικό έρωτα;
Ποιος τους δημιούργησε όλους αυτούς που στην άκρη του δρόμου περιμένουν να τους αγοράσουν για να ικανοποιήσουν κρυφά και απόμερα κάποιοι τις σεξουαλικές τους ανάγκες; Ίσως όλοι εμείς που τους περιφρονάμε και που θεωρούμαι την ερωτική πράξη ανάμεσα σε δύο άτομα του ιδίου φίλου σαν κάτι παράνομο, αμαρτωλό και καταδικαστέο.
Δε θα ήταν διαφορετικά τα πράγματα αν το θεωρούσαμε κάτι που συμβαίνει από πάντα και κάτι που δεν είναι διαφορετικό από αυτό που θεωρείται σαν «φυσιολογικό»;
Και για όλους αυτούς που νομίζουν ότι είναι υπέρμαχοι των ομοφυλόφιλων, τι να πω; Ότι κάνουν περισσότερο κακό από καλό, ότι με τη στάση τους βάζουν στο περιθώριο τα άτομα αυτά; Τους κάνουν γραφικούς, τους κάνουν γελοίους, τους κοροϊδεύουν και αυτοί νομίζουν ότι τους υπερασπίζονται.
Έχω και άλλα πολλά να πω, αλλά φοβάμαι ότι είμαι κουραστικός και περίεργος, ίσως να γελάτε με ότι γράφω, αλλά θα ήθελα να με καταλάβει κάποιος, κάποιος να νοιώσει τι περνάει και ένας σοβαρός άνθρωπος με όλα αυτά που βλέπει, νοιώθει και βιώνει εδώ και πολλά χρόνια. Γιατί πάντα, από μικρό παιδί, ένοιωθα την έλξη για το ίδιο φύλο, πάντα ήθελα να έχω ερωτική επαφή με άλλους άντρες, κι όμως ποτέ δεν μπόρεσα να το πραγματοποιήσω, στην κοινωνία μας έπρεπε να είμαι με γυναίκα, να παντρευτώ να δημιουργήσω οικογένεια, ποιος με σκέφτηκε εμένα; Ποιος μου έδωσε το δικαίωμα να κάνω και εγώ αυτό που επιθυμώ; Κανένας, Κάποιος θα πει είχες τις επιλογές σου, τώρα όπως έστρωσες κοιμήσου. Δεν είναι έτσι όμως, γιατί θα τον ρωτήσω και εγώ, ποιος μου έδωσε δικαίωμα επιλογής; Ποιος μου επέτρεψε να κάνω αυτό που επιθυμώ; Εσείς; Η εκκλησία; Ο κοινωνικός περίγυρος; Η οικογένεια; Ποιος;
Συγνώμη αν σας κούρασα,
Ευχαριστώ που έστω κάποιος διάβασε τις σκέψεις αυτές

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλό το κείμενο σε ότι αφορά την ουσία όμως δεν στέκει να λες πως: «…. φταίμε όλοι μας για αυτά που συμβαίνουν…»

e-Lawyer είπε...

Όλοι φταίμε, στο μέτρο που αποτελούμε μία κοινωνία, η οποία καταδικάζει την ομοφυλοφιλία σαν έγκλημα και αρρώστια, ενω δεν είναι τίποτα από τα δύο, και δεν αποδεχόμαστε το διαφορετικό.
Όλοι φταίμε, στο μέτρο που επιτρέπουμε στο 10% να καθίσταται "περιθώριο" μόνο και μόνο επειδή διαφωνούμε μαζί του για καθαρά "αισθητικούς" λόγους. Γιατί οι λόγοι είναι αισθητικοί, αποκλειστικά.