Ως βουλευτής Κέρκυρας προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να συμβάλλω στην ανάπτυξη του νομού.Θεωρούσα και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η Κέρκυρα πρέπει να αξιοποιήσει και να αναδείξει την πολιτιστική κληρονομιά της και να προστατέψει το ιδιαίτερο φυσικό της περιβάλλον.
Αυτές είναι βασικές προϋποθέσεις για την ενίσχυση βιώσιμης ανάπτυξης σε ένα τουριστικό προορισμό.
Παράλληλα, και με δεδομένο ότι η αναπτυξιακή διαδικασία απαιτεί επενδύσεις, κατέβαλα κάθε προσπάθεια προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων στο νομό.
Κοντολογίς, πίστευα και πιστεύω ότι αν μπορέσει η Κέρκυρα να προσελκύσει επενδύσεις που θα αξιοποιήσουν το πολιτιστικό και το φυσικό της περιβάλλον τότε θα οδηγηθεί σε ταχεία και βιώσιμη ανάπτυξη.
Η περίπτωση της βίλας Μπιμπέλι, συνδυάζει όλα τα ανωτέρω. Είναι ένα κτήριο σημαντικό για την πολιτιστική μας κληρονομιά που αφέθηκε αναξιοποίητο από το 1982 και μετά, όταν η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου εκχώρησε τη χρήση της στο Δήμο Φαιάκων.
Όταν επισκέφτηκα τη βίλα Μπιμπέλι το 2004 αισθάνθηκα ότι κάτι έπρεπε επειγόντως να γίνει καθώς το κτήριο – ή ότι είχε απομείνει από αυτό – κυριολεκτικώς κατέρρεε.
Πήγα τότε στην Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου (ΚΕΔ) προκειμένου να την παρακινήσω να κάνει κάτι ώστε να μη χαθεί το σημαντικό αυτό κτήριο.
Επισκέφτηκα επανειλημμένα την προηγούμενη αλλά και την παρούσα ηγεσία της ΚΕΔ, καθώς και τον αρμόδιο Υφυπουργό για το σκοπό αυτό. Με τηλεοπτικό συνεργείο ανέδειξα στα τοπικά ΜΜΕ την κατάσταση του κτηρίου αλλά και του περιβάλλοντα χώρου που ήταν εγκαταλειμμένος και γεμάτος ξερόχορτα – άρα επιρρεπής σε εμπρησμό.
Στο πίσω μέρος του κτηρίου είχε διαμορφωθεί και μικρή χωματερή του Δήμου Φαιάκων καθώς και χώρος στάθμευσης απορριμματοφόρων και άλλων παλιών αυτοκινήτων του Δήμου.
Η δική μου άποψη ήταν ότι μόνο με την εμπλοκή ιδιωτικού επενδυτή – και υπό αυστηρές προϋποθέσεις - θα μπορούσε να σωθεί και να αξιοποιηθεί το κτήριο και ο περιβάλλον χώρος.
Την άποψη αυτή έχω εκθέσει επανειλημμένα δημόσια και αποτελεί ιδεολογική και πολιτική επιλογή.
Υπάρχει ιδεολογικός και πολιτικός αντίλογος τον οποίο σέβομαι αλλά απλά η πορεία της ίδιας της βίλας Μπιμπέλι από το 1982 και μετά πιστεύω ότι ενισχύει την άποψή μου.
Η ΚΕΔ αποφάσισε να προχωρήσει σε εκποίηση του ακινήτου με αυστηρούς όρους (χρονικούς και ποιοτικούς) ως προς την αναπαλαίωση του κτηρίου.
Όπως είναι γνωστό, διαδικασίες εκποίησης περιουσίας της ΚΕΔ γίνονται με ανοικτούς διεθνείς διαγωνισμούς και είναι πλειοδοτικοί. Ο ιδιώτης που προσφέρει τα περισσότερα χρήματα, παίρνει και το ακίνητο.
Προκειμένου να κινητοποιηθεί το ενδιαφέρον ιδιωτών για το ακίνητο, πήρα πρωτοβουλία ανάδειξής του σε όσους ιδιώτες – επιχειρηματίες γνώριζα και ήλπιζα να ενδιαφερθούν. Επανειλημμένα επισκέφτηκα τον χώρο με επιχειρηματίες.
Σε κάθε επίσκεψη μας οδηγούσε – και ξεναγούσε στο ακίνητο ο Δήμαρχος Φαιάκων που είχε και τα κλειδιά.
Η προσπάθειά μου προς μεν την ΚΕΔ ήταν να διασφαλιστούν αυστηροί όροι και χρονικοί περιορισμοί για την προσήκουσα αναπαλαίωση του κτηρίου, προς δε τους δυνάμει επενδυτές η προσπάθειά μου ήταν να διατηρήσω αμείωτο το ενδιαφέρον τους και να παρακινήσω όσο το δυνατόν περισσότερους από αυτούς να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό.
Όπως είναι γνωστό, ο διαγωνισμός της ΚΕΔ για την εκποίηση του ακινήτου τελικά δεν έγινε καθώς εκδήλωσε – σύμφωνα με το νόμο – σχετικό ενδιαφέρον ο Δήμος Φαιάκων.
Εύχομαι ο Δήμος να καταφέρει να αναπαλαιώσει, να συντηρήσει και να αναδείξει το ακίνητο.
Πιστεύω ότι η βίλα Μπιμπέλι, αναπαλαιωμένη στην αρχική της μορφή, με τον κήπο της περιποιημένο και με χρήσεις που θα προβάλλουν την Κέρκυρα θα συντελέσει σημαντικά στην ανάπτυξη του Δήμου Φαιάκων αλλά και ολόκληρου του νομού.Όταν αυτό συμβεί θα αισθανθώ έντονη ικανοποίηση καθώς αυτή η εξέλιξη μπορεί να απορρέει από την προσπάθεια που ξεκίνησε το 2004 για την σωτηρία της σημαντικής αυτής πολιτιστικής μας κληρονομιάς και του μοναδικού σε κάλλος περιβάλλοντος χώρου.
Όσοι πάντως, όπως η τέως συνάδελφός μου κ. Γκερέκου εξακολουθούν, πίσω από όσα αναφέρονται παραπάνω, να «βλέπουν» το «ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου» ας αναλογιστούν και ας εξηγήσουν κάποτε και στους πολίτες αν η μετατροπή ενός πολιτιστικού μνημείου σε ερείπιο και σκουπιδότοπο συνιστά «διάσωση» από μόνο το λόγο ότι αυτό εξακολουθεί να ανήκει στο κράτος.
Και όσοι επίσης όπως η πρώην συνάδελφος εξακολουθούν να βλέπουν στη συμπεριφορά μου αλλά και στις απόψεις μου (!) «προσπάθεια εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων» ας έχουν τουλάχιστον την εντιμότητα να αναγνωρίσουν ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη συνεχίζεται ο διάλογος - που πάντως προϋποθέτει ψύχραιμους και καλόπιστους συνδιαλεγόμενους - σχετικά με το ερώτημα αν η κρατική ιδιοκτησία ή η ελεγχόμενη από το κράτος ιδιωτική ιδιοκτησία πολιτιστικών μνημείων συνιστά τον προσφορότερο τρόπο διάσωσής τους.
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
Γεωργιάδης Πρώην Βουλευτής με υπόληψη
Το μεγαλείο του Νεοδημοκράτη πολιτικού ...= Κομματικό σκουπίδι = Λαμογιά πολιτικού και έχει και θράσος ο κύριος ...
Ελα ρε Νικο. Τα ιδια δεν ελεγες και για το εργοστασιο Δεσυλλα στην Κερκυρα; Τα ιδια δεν ειπες και ως μαρτυρας κατηγοριας εναντιον των κερκυραιων δημοσιογραφων στη δικη για το θεμα;
GAV
Δημοσίευση σχολίου