Όμως, όπως δεν μπορείς να παρακολουθήσεις έναν άνθρωπο σε παραληρηματική κρίση, έτσι ακριβώς είναι αδύνατο να πάρεις στα σοβαρά την παραληρηματική εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης - Καραμανλή, όπως εκδηλώνεται και εκφράζεται στο ζήτημα.
Το περίφημο «όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις» που αποτελούσε, αν θυμάστε (από τότε πέρασαν δύο ολόκληρες εβδομάδες!), την κόκκινη γραμμή στην διαπραγμάτευση απαλείφθηκε πλέον από τα κείμενα που αναγιγνώσκει ο κ. Καραμανλής και τις δηλώσεις της κ. Μπακογιάννη, η οποία ως συνήθως διαμορφώνει κλίμα υποχώρησης στο εσωτερικό δίνοντας συνεντεύξεις στο εξωτερικό!
Αυτό διέπραξε πάλι σε συνέντευξή της στην μεγάλη γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Αllgemeine», όπου η Υπουργός του κ. Καραμανλή επί των Εξωτερικών δηλώνει: «τα ονόματα «Άνω Μακεδονία» και «Νέα Μακεδονία», θα μπορούσαν να αποτελέσουν «βάση για συζητήσεις».
Πέρα της «αηδίας» περί «βάσης συζήτησης» σε αυτή την τελική φάση της διαπραγμάτευσης, που, για να μη ξεχνιόμαστε και πάλι, η ίδια η Κυβέρνηση-Καραμανλή επέλεξε να οδηγηθούν οι διαπραγματεύσεις, με το περίφημο προπαγανδιστικό πυροτέχνημα, δίχως πολιτικό ή διπλωματικό νόημα : «μη λύση, μη ένταξη», ένα βασανιστικό ερώτημα εγείρεται:
Καλά, το ίδιο πράγμα είναι το «Άνω» με το «Νέα», ως προσδιορισμοί στο Μακεδονία; Φυσικά και όχι και ακόμη φυσικότερα το δίδυμο Καραμανλή – Μπακογιάννη μοιάζει να μην έχει κανένα απολύτως επεξεργασμένο concept για το όνομα.
Αυτά βλέπουν και οι διαπραγματευτές, καλοθελητές και μυστήριοι/ες, που εμπλέκονται στην διαπραγμάτευση, μετά από την ανοιχτή πρόσκληση της Ελληνικής Κυβέρνησης, και μας δουλεύουν κανονικά.
Το μήνυμα που εκπέμπει η Κυβέρνηση με την ανακόλουθη στάση της στο ΝΑΤΟ, στον ΟΗΕ, στις ΗΠΑ και στην ΕΕ είναι σαφές: «δώστε μια λύση που να μπορούμε να την «πουλήσουμε» στην ελληνική κοινή γνώμη, για να τελειώνουμε και να τελειώνετε».«Άντε παιδιά να ξεμπερδεύουμε»!
Είναι τόση η ανικανότητα τους να πείσουν ακόμη και τους φίλους τους για το πραγματικό διακύβευμα στην υπόθεση του ονόματος της γείτονος, που μετά από τόσα χαμόγελα και διαβουλεύσεις, τόσα δείπνα και τόσα πήγαινε – έλα, διαβάζουν (και μαζί με αυτούς και εμείς) στους «Washington Τimes», την αμερικανίδα υπουργό Εξωτερικών Κοντολίζα Ράις να δηλώνει, αναφερόμενη στο θέμα της ονομασίας, ότι: «θα ήταν κρίμα αν κάτι που έχει σχέση με την αρχαιότητα στεκόταν εμπόδιο σε αυτό που νομίζω ότι είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη Μακεδονία… Η είσοδος της Αλβανίας, της Κροατίας και της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ θα ήταν σταθεροποιητικός παράγοντας στα Βαλκάνια σε μια στιγμή που χρειάζεται», αναφερόμενη παράλληλα σε τρεις χώρες οι οποίες «έχουν αποδείξει» την αξία τους.
Με τις υγείες σας, λοιπόν, κυβερνώντες και Έλληνες πολιτικοί, γενικότερα, καθώς όσο δεν αντιδρά η εξ αριστερών αντιπολίτευση, δυναμικά, σε αυτή την κατάσταση και «κάνει την πάπια», θα είναι σε κάποιο βαθμό συνυπεύθυνη στην τελική, άκρως προβληματική και αντίθετη με τα ελληνικά συμφέροντα λύση.
Το έχουμε πει εκατοντάδες φορές, ότι εμείς δεν αντιμετωπίζουμε εθνικιστικά την υπόθεση. Ποτέ δεν είπαμε ότι οι γείτονες δεν έχουν δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό (τους). Δεν τους λέμε «Σκοπιανούς», αλλά όπως αυτοί οι ίδιοι θέλουν να αποκαλούνται. Άλλο όμως αυτό και άλλο η ονομασία του όμορου προς την ελληνική Μακεδονία κράτους.
Ξέρετε τι πέτυχε μέχρι τώρα η εξωτερική μας πολιτική; Η γυναίκα μου, που κατάγεται από την ελληνική Μακεδονία, να αποφεύγει να το δηλώνει στην δουλειά της και στους γνωστούς της. Όσες φορές είπε – στη χώρα της ΕΕ που ζούμε – ότι είναι από την Μακεδονία, άκουσε να την ρωτούν τι πρόβλημα έχει με την Ελλάδα!
Είναι γεγονός. Όπως κατακλυσμιαία θα είναι τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν αν δεχθούμε αυτό που η Κυβέρνηση άφησε να επικρατήσει ως κυρίαρχη διπλωματική άποψη, ότι δηλαδή «η Ελλάδα έχει δικαιώματα στην αρχαιολογία της περιοχής, ενώ η «Μακεδονία» αποκλειστικά πολιτικά δικαιώματα σε αυτήν.
Εδώ έγινε το λάθος και αν αύριο προκύψει κάποιο κράτος με την ονομασία «Ν. R. Macedonia» - όπως έχουμε επανειλημμένως επισημάνει - να δείτε πώς σε ελάχιστο διάστημα εκτός από τα σημαινόμενα, ως προς το «Μακεδονία» θα μεταβληθούν και αυτά ως προς το «μακεδονικός».
Όσο για το χαμένο κύρος της Ελλάδας θεωρώ ότι είναι πλέον περιττό να συζητήσουμε.