Τα έχω πει και γράψει επανειλημμένως. Εδώ και πολύ καιρό, σε ανύποπτους χρόνους. Οι τελευταίες εξελίξεις με ωθούν ωστόσο να επανέλθω και να καταγράψω τόσο τις σκέψεις μου περί διαπλοκής, όσο και 6 ΒΗΜΑΤΑ για το ξεκαθάρισμα της υπόθεσης Siemens.
Θα θυμάστε ασφαλώς όλοι την περίφημη υπόθεση Πάχτα. Εκείνην την «επαίσχυντη» τροπολογία που ο τότε υφυπουργός επιχείρησε να περάσει εν μία νυκτί (εν μουλωχτώ είπαν) από τη Βουλή, προκειμένου να «διευκολύνει» έναν επιχειρηματία. Εκείνην την νύχτα η απαίτηση της αντιπολίτευσης για την αποπομπή Πάχτα ακούστηκε δεκάδες φορές στην αίθουσα της Ολομέλειας.
……………..
Συνεχίζεται…
Όπερ και εγένετο και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο τηλεοπτικού ειδησιογραφικού δελτίου! Θα θυμάστε επίσης όλοι ότι η υπόθεση Πάχτα ήταν και το ύστατο/ηχηρό χαστούκι της ελληνικής κοινωνίας στην Πασοκική (sic) Πολιτεία. Είχαν προηγηθεί κι άλλα, το Χρηματιστήριο, οι εξοπλισμοί, ο εκσυγχρονισμός του κράτους που δεν προχωρούσε με τα γοργά βήματα που έπρεπε, η σκληρή καθημερινότητα του ‘Έλληνα και τα διογκούμενα οικονομικά προβλήματα.Είχα τότε επισημάνει ότι τα ίδια προβλήματα που χάρισαν την ήττα στο ΠΑΣΟΚ το 2004, θα αποτελούσαν τη μαγιά για μια ήττα της Νέας Δημοκρατίας σε κάποιες άλλες εκλογές του μέλλοντος. Στην περίπτωση που τα πράγματα δεν πήγαιναν βέβαια καλά. Κι εννοούσα ασφαλώς κάτι που είχε από πολλούς διαφύγει: το ίδιο κατεστημένο που έβρισκε μπροστά του το ΠΑΣΟΚ, το ίδιο θα βρίσκαμε κι εμείς σε όποια προσπάθεια Διαφάνειας/ Επανίδρυσης/ Μεταρρύθμισης. Με απλά λόγια. Ζητούσαμε την αποπομπή του μισού υπουργικού συμβουλίου της τότε κυβέρνησης για τις «διευκολύνσεις» Πάχτα ή τις «δημιουργικές λογιστικές» Παπαντωνίου, το «ξεπούλημα των ασημικών της οικογένειας» (ΔΕΚΟ); Για τα ίδια ακριβώς θα εγκαλούμασταν κι εμείς ως κυβέρνηση. Λέγαμε ότι η «γυναίκα του Καίσαρα πρέπει όχι μόνο να είναι αλλά και να φαίνεται έντιμη;» Και η δική μας λοιπόν θα έπρεπε να είναι, αλλά και να φαίνεται. Σε αυτά ακριβώς θα έπρεπε ΝΑ είμαστε απόλυτα συνεπείς, ειδάλλως θα αντιμετωπίζαμε την οργή του δις διαψευσμένου πολίτη.Έχω πλείστες φορές επισημάνει ότι στην πορεία των πραγμάτων αντιληφθήκαμε πολύ γρήγορα ότι η υπόθεση της διαφθοράς της χώρας ήταν πολύ βαθιά, με πολλά πλοκάμια και πολύ περισσότερο από τσιφλίκι «πέντε νταβατζήδων». Ήταν διάχυτη σε όλα τα πλάτη και μήκη του συστήματος, ένθεν κακείθεν των πολιτικών κομμάτων, θεσμών και φορέων. Και βέβαια, το κόστος της τόσο στην οικονομία όσο και στη συνολική εικόνα της χώρας τεράστιο.Οι τελευταίες εξελίξεις είναι απλώς οι κορυφαίες υποθέσεις που προκάλεσαν το λαϊκό αίσθημα και ήλθαν να επιτείνουν το σκιερό κλίμα της αρνητικής καθημερινότητας του ‘Έλληνα, που πρέπει να καταφύγει στο πολιτικό γραφείο για να κάνει τη δουλειά του, να «μιζώσει» στην πολεοδομία, να «φακελώσει» για ένα ράντζο στο νοσοκομείο.Είχα ωστόσο από την πρώτη στιγμή επισημάνει ότι το σκάνδαλο της Siemens διαθέτει μια ειδοποιό διαφορά έναντι όλων των υπολοίπων που έχουν πλήξει κατά καιρούς τη χώρα. Έχει διεθνείς προεκτάσεις –γεγονός που κάνει δύσκολη τη συγκάλυψη- και εμπλέκει ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου του τόπου. Από εκείνη την πρώτη στιγμή είχα επίσης τονίσει ότι σε αυτήν την κρίση πρέπει να επέλθει πλήρης κάθαρση, ειδάλλως θα δυναμιτίσει τα θεμέλια του πολιτικού συστήματος που ήδη – συνεπεία μεγάλης παθογένειας- παραπαίει.Είναι σαφές ότι σε αυτήν την κρίση, το σύνολο του πολιτικού κόσμου, οφείλει να δώσει πλήρεις εξηγήσεις στους πολίτες, από τη στιγμή που πλήττεται η αξιοπιστία όλων μας.Είναι πάγια άποψή μου ότι υποθέσεις σαν κι αυτές δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται αποκλειστικά από τη Δικαιοσύνη. Ο τόπος εκλέγει εμάς και όχι δικαστές τόσο για την εκπροσώπηση του όσο και για τη διακυβέρνηση της χώρας. Πέραν της προσδοκίας για σύσταση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής, θεωρώ ότι πρέπει ΑΜΕΣΑ να προχωρήσουμε στη λήψη διοικητικών μέτρων, που και τις προθέσεις μας για κάθαρση θα τεκμηριώσουν ουσιαστικά και το πολιτικό σκηνικό θα «καθαρίσουν» αποτελεσματικότερα.Συγκεκριμένα, πρέπει να σκληρύνουμε τη στάση μας απέναντι στην εταιρεία Siemens, συμπεριφορά που πρέπει να υιοθετήσουμε απαρέγκλιτα και στο εσωτερικό των παρατάξεών μας . Μόνο έτσι οι δεσμεύσεις μας για «κάθαρση», «άπλετο φως» και πάταξη της διαπλοκής θα αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και πειστική άρθρωση. Και βέβαια, θα αντιμετωπίσουμε ορθολογικά μια κατάσταση, χωρίς συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις περί «ξένων κέντρων» και «προσπαθειών υπονόμευσης της χώρας» που γυρίζουν τη χώρα πίσω πολλές δεκαετίες και αφαιρούν από το προφίλ σύγχρονης δημοκρατίας που έχουμε οικοδομήσει.-Πρώτα και κύρια, από τη στιγμή που έχει παραδεχτεί η Siemens ότι έχει δαπανήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ σε δωροδοκίες στην Ελλάδα, οφείλουμε να απαιτήσουμε την καταβολή ισόποσης αποζημίωσης στο ελληνικό δημόσιο. Και τούτο στη λογική ότι προφανώς η Siemens έχει ήδη προσθέσει τα ποσά των δωροδοκιών στις συμβάσεις που έχει υπογράψει με το ελληνικό δημόσιο. Έχει δηλαδή προβεί σε υπερτιμολογήσεις, προκειμένου να κάνει απόσβεση των δαπανών για τους μεσάζοντες/ δωροδοκούμενους. Σε διαφορετική περίπτωση, οφείλουμε να την αποκλείσουμε εκ προοιμίου από κάθε μελλοντικό διαγωνισμό του ελληνικού δημοσίου.-Επιπροσθέτως, το ελληνικό δημόσιο οφείλει να διαφυλάξει την εικόνα του στη διεθνή σκηνή. Δεν είναι δυνατόν υψηλόβαθμα στελέχη μιας πολυεθνικής να λένε μέσες άκρες «ας μην κοροϊδευόμαστε! Όλοι γνωρίζουμε πώς γίνονται οι δουλειές στη χώρα σας», κι εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα…Προτείνω λοιπόν να επιβληθεί στη Siemens επιπρόσθετο πρόστιμο (πολλαπλάσιο του αρχικού ποσού των 100 εκατομμυρίων ευρώ) προκειμένου να συνετιστεί και η ίδια, αλλά και άλλες ενδεχομένως εταιρείες που κινούνται αναλόγως στη χώρα μας. Με αυτόν τον τρόπο θα γίνει σαφές ότι το ελληνικό δημόσιο είναι ένας χώρος υγιούς ανταγωνισμού και διαφανών διαδικασιών. Στη διαφορετική περίπτωση, η Siemens πρέπει να αποκλειστεί εκ προοιμίου από κάθε μελλοντικό διαγωνισμό του ελληνικού δημοσίου.-Μετά το πέρας της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης, οπότε και θα έχουμε στα χέρια μας το τελικό πόρισμα για το ποσό στο οποίο ανήλθαν οι δωροδοκίες, τα πρόστιμα θα πρέπει να επαναπροσδιορισθούν.-Επίσης, με την ίδια επαπειλούμενη κύρωση (αυτή της μη συμμετοχής σε κανέναν διαγωνισμό του ελληνικού δημοσίου) οφείλουμε να καλέσουμε τη Siemens να μας παραδώσει όλα τα ονόματα των εμπλεκομένων Ελλήνων πολιτικών. Αυτή η κίνηση είναι σαφές ότι θα διευκολύνει εξαιρετικά και το έργο της Δικαιοσύνης.-Σε επίπεδο πολιτικών πρωτοβουλιών, θεωρώ ότι ένδειξη μεγάλης αποφασιστικότητας εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, θα είναι η εφαρμογή του τεκμηρίου πολιτικής ενοχής, το οποίο εφαρμόζεται πιστά κατ’ έθιμον στο μεγαλύτερο μέρος του Δυτικού αναπτυγμένου κόσμου. Οι πολιτικοί εις βάρος των οποίων υπάρχουν έστω και αμυδρές υπόνοιες διαφθοράς πρέπει να απομακρύνονται (ιδία βουλήση ή δι’ αποπομπής) προκειμένου η δικαιοσύνη να μπορεί να προχωρεί στο έργο της, χωρίς τη βαριά σκιά ονομάτων και υψηλών γνωριμιών. Στη συνέχεια, και εφόσον αποδειχθούν αθώοι, να επιστρέφουν, έχοντας καθαρίσει το όνομά τους. Κι αυτό διότι πρέπει να διακρίνουμε και μεταξύ πολιτικών και ποινικών ευθυνών, αφ’ ης στιγμής που είμαστε πολιτικοί και όχι δικαστές. Ως εκ τούτου αιτιάσεις περί «διευκολύνσεων», «φίλα προσκείμενων επιχειρηματιών», σχέσεις μεσολάβησης και «διαπροσωπικές» σχέσεις, αλλά και συμπεριφορές πολιτικών προσωπικοτήτων που «συλλαμβάνονται» να ψεύδονται απέναντι στον ελληνικό λαό, δεν πρέπει να γίνονται σε καμία περίπτωση αποδεκτές. Πρέπει να αποκηρύσσονται και οι πολιτικά ένοχοι να απομακρύνονται από τον δημόσιο βίο.Ακόμη όμως και με την εφαρμογή του τεκμηρίου, το πολιτικό σύστημα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει μόνο του σε πλήρη αποθεραπεία. Ως εκ τούτου, θεωρώ απαραίτητη την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου ή άλλως Ειδικού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο θα ενέχει ρόλο «ΘΕΣΜΟΦΎΛΑΚΑ» στα κρούσματα διαφθοράς. Είναι η ώρα να αντλήσουμε χρήσιμα παραδείγματα της διεθνούς εμπειρίας και να μιμηθούμε το βρετανικό παράδειγμα που οδηγεί ακόμη και πρωθυπουργούς σε πολύωρες καταθέσεις. (βλ. Τόνι Μπλερ). Σε συνδυασμό με την ουσιαστική ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης από μικροκομματικά φέουδα εξουσίας (διαφάνεια στις προαγωγές/ μεταθέσεις, αξιοκρατία, α-πολιτικοποίηση) , θα αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας για την ορθή λειτουργία του συστήματος.Ας θυμηθούμε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκείνους τους πρώτους μήνες του 2004. Η κοινωνία προσδοκούσε και εμείς υποσχεθήκαμε. Πρέπει τώρα να απομακρύνουμε όσους λησμόνησαν τις υποσχέσεις. Όσους διέψευσαν τις προσδοκίες. Όσους δεν φαίνονται (κι ας αποδειχθούν τελικώς) τίμιοι και καθαροί. Μερικές φορές αρκεί ένας «Πάχτας» στην κορυφή του Πύργου για να χαθεί η ισορροπία κι ας έχουν μπει κι άλλα μεγαλύτερα και πιο φθαρμένα τούβλα με λάθος σειρά από κάτω.Μόνο με ριζικές αλλαγές η διαφθορά που κοστίζει εκατομμύρια ευρώ στον έλληνα θα ξεριζωθεί. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ΕΜΕΙΣ είμαστε υπεύθυνοι να λύσουμε το πρόβλημα. Οι υπόλοιπες μεγάλες κουβέντες περί «νέου ανένδοτου», περί «πολιτικής εκτροπής», περί «πολιτικής τρομοκρατίας» ή «πολιτικής δίωξης» δεν μπορούν παρά να ενταχθούν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί ανέκδοτου…
Από: http://tatoulis.blogspot.com/
Θα θυμάστε ασφαλώς όλοι την περίφημη υπόθεση Πάχτα. Εκείνην την «επαίσχυντη» τροπολογία που ο τότε υφυπουργός επιχείρησε να περάσει εν μία νυκτί (εν μουλωχτώ είπαν) από τη Βουλή, προκειμένου να «διευκολύνει» έναν επιχειρηματία. Εκείνην την νύχτα η απαίτηση της αντιπολίτευσης για την αποπομπή Πάχτα ακούστηκε δεκάδες φορές στην αίθουσα της Ολομέλειας.
……………..
Συνεχίζεται…
Όπερ και εγένετο και μάλιστα σε πραγματικό χρόνο τηλεοπτικού ειδησιογραφικού δελτίου! Θα θυμάστε επίσης όλοι ότι η υπόθεση Πάχτα ήταν και το ύστατο/ηχηρό χαστούκι της ελληνικής κοινωνίας στην Πασοκική (sic) Πολιτεία. Είχαν προηγηθεί κι άλλα, το Χρηματιστήριο, οι εξοπλισμοί, ο εκσυγχρονισμός του κράτους που δεν προχωρούσε με τα γοργά βήματα που έπρεπε, η σκληρή καθημερινότητα του ‘Έλληνα και τα διογκούμενα οικονομικά προβλήματα.Είχα τότε επισημάνει ότι τα ίδια προβλήματα που χάρισαν την ήττα στο ΠΑΣΟΚ το 2004, θα αποτελούσαν τη μαγιά για μια ήττα της Νέας Δημοκρατίας σε κάποιες άλλες εκλογές του μέλλοντος. Στην περίπτωση που τα πράγματα δεν πήγαιναν βέβαια καλά. Κι εννοούσα ασφαλώς κάτι που είχε από πολλούς διαφύγει: το ίδιο κατεστημένο που έβρισκε μπροστά του το ΠΑΣΟΚ, το ίδιο θα βρίσκαμε κι εμείς σε όποια προσπάθεια Διαφάνειας/ Επανίδρυσης/ Μεταρρύθμισης. Με απλά λόγια. Ζητούσαμε την αποπομπή του μισού υπουργικού συμβουλίου της τότε κυβέρνησης για τις «διευκολύνσεις» Πάχτα ή τις «δημιουργικές λογιστικές» Παπαντωνίου, το «ξεπούλημα των ασημικών της οικογένειας» (ΔΕΚΟ); Για τα ίδια ακριβώς θα εγκαλούμασταν κι εμείς ως κυβέρνηση. Λέγαμε ότι η «γυναίκα του Καίσαρα πρέπει όχι μόνο να είναι αλλά και να φαίνεται έντιμη;» Και η δική μας λοιπόν θα έπρεπε να είναι, αλλά και να φαίνεται. Σε αυτά ακριβώς θα έπρεπε ΝΑ είμαστε απόλυτα συνεπείς, ειδάλλως θα αντιμετωπίζαμε την οργή του δις διαψευσμένου πολίτη.Έχω πλείστες φορές επισημάνει ότι στην πορεία των πραγμάτων αντιληφθήκαμε πολύ γρήγορα ότι η υπόθεση της διαφθοράς της χώρας ήταν πολύ βαθιά, με πολλά πλοκάμια και πολύ περισσότερο από τσιφλίκι «πέντε νταβατζήδων». Ήταν διάχυτη σε όλα τα πλάτη και μήκη του συστήματος, ένθεν κακείθεν των πολιτικών κομμάτων, θεσμών και φορέων. Και βέβαια, το κόστος της τόσο στην οικονομία όσο και στη συνολική εικόνα της χώρας τεράστιο.Οι τελευταίες εξελίξεις είναι απλώς οι κορυφαίες υποθέσεις που προκάλεσαν το λαϊκό αίσθημα και ήλθαν να επιτείνουν το σκιερό κλίμα της αρνητικής καθημερινότητας του ‘Έλληνα, που πρέπει να καταφύγει στο πολιτικό γραφείο για να κάνει τη δουλειά του, να «μιζώσει» στην πολεοδομία, να «φακελώσει» για ένα ράντζο στο νοσοκομείο.Είχα ωστόσο από την πρώτη στιγμή επισημάνει ότι το σκάνδαλο της Siemens διαθέτει μια ειδοποιό διαφορά έναντι όλων των υπολοίπων που έχουν πλήξει κατά καιρούς τη χώρα. Έχει διεθνείς προεκτάσεις –γεγονός που κάνει δύσκολη τη συγκάλυψη- και εμπλέκει ένα μεγάλο μέρος του πολιτικού κόσμου του τόπου. Από εκείνη την πρώτη στιγμή είχα επίσης τονίσει ότι σε αυτήν την κρίση πρέπει να επέλθει πλήρης κάθαρση, ειδάλλως θα δυναμιτίσει τα θεμέλια του πολιτικού συστήματος που ήδη – συνεπεία μεγάλης παθογένειας- παραπαίει.Είναι σαφές ότι σε αυτήν την κρίση, το σύνολο του πολιτικού κόσμου, οφείλει να δώσει πλήρεις εξηγήσεις στους πολίτες, από τη στιγμή που πλήττεται η αξιοπιστία όλων μας.Είναι πάγια άποψή μου ότι υποθέσεις σαν κι αυτές δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται αποκλειστικά από τη Δικαιοσύνη. Ο τόπος εκλέγει εμάς και όχι δικαστές τόσο για την εκπροσώπηση του όσο και για τη διακυβέρνηση της χώρας. Πέραν της προσδοκίας για σύσταση εξεταστικής των πραγμάτων επιτροπής, θεωρώ ότι πρέπει ΑΜΕΣΑ να προχωρήσουμε στη λήψη διοικητικών μέτρων, που και τις προθέσεις μας για κάθαρση θα τεκμηριώσουν ουσιαστικά και το πολιτικό σκηνικό θα «καθαρίσουν» αποτελεσματικότερα.Συγκεκριμένα, πρέπει να σκληρύνουμε τη στάση μας απέναντι στην εταιρεία Siemens, συμπεριφορά που πρέπει να υιοθετήσουμε απαρέγκλιτα και στο εσωτερικό των παρατάξεών μας . Μόνο έτσι οι δεσμεύσεις μας για «κάθαρση», «άπλετο φως» και πάταξη της διαπλοκής θα αποκτήσουν ουσιαστικό περιεχόμενο και πειστική άρθρωση. Και βέβαια, θα αντιμετωπίσουμε ορθολογικά μια κατάσταση, χωρίς συνωμοσιολογικές προσεγγίσεις περί «ξένων κέντρων» και «προσπαθειών υπονόμευσης της χώρας» που γυρίζουν τη χώρα πίσω πολλές δεκαετίες και αφαιρούν από το προφίλ σύγχρονης δημοκρατίας που έχουμε οικοδομήσει.-Πρώτα και κύρια, από τη στιγμή που έχει παραδεχτεί η Siemens ότι έχει δαπανήσει περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ σε δωροδοκίες στην Ελλάδα, οφείλουμε να απαιτήσουμε την καταβολή ισόποσης αποζημίωσης στο ελληνικό δημόσιο. Και τούτο στη λογική ότι προφανώς η Siemens έχει ήδη προσθέσει τα ποσά των δωροδοκιών στις συμβάσεις που έχει υπογράψει με το ελληνικό δημόσιο. Έχει δηλαδή προβεί σε υπερτιμολογήσεις, προκειμένου να κάνει απόσβεση των δαπανών για τους μεσάζοντες/ δωροδοκούμενους. Σε διαφορετική περίπτωση, οφείλουμε να την αποκλείσουμε εκ προοιμίου από κάθε μελλοντικό διαγωνισμό του ελληνικού δημοσίου.-Επιπροσθέτως, το ελληνικό δημόσιο οφείλει να διαφυλάξει την εικόνα του στη διεθνή σκηνή. Δεν είναι δυνατόν υψηλόβαθμα στελέχη μιας πολυεθνικής να λένε μέσες άκρες «ας μην κοροϊδευόμαστε! Όλοι γνωρίζουμε πώς γίνονται οι δουλειές στη χώρα σας», κι εμείς να σφυρίζουμε αδιάφορα…Προτείνω λοιπόν να επιβληθεί στη Siemens επιπρόσθετο πρόστιμο (πολλαπλάσιο του αρχικού ποσού των 100 εκατομμυρίων ευρώ) προκειμένου να συνετιστεί και η ίδια, αλλά και άλλες ενδεχομένως εταιρείες που κινούνται αναλόγως στη χώρα μας. Με αυτόν τον τρόπο θα γίνει σαφές ότι το ελληνικό δημόσιο είναι ένας χώρος υγιούς ανταγωνισμού και διαφανών διαδικασιών. Στη διαφορετική περίπτωση, η Siemens πρέπει να αποκλειστεί εκ προοιμίου από κάθε μελλοντικό διαγωνισμό του ελληνικού δημοσίου.-Μετά το πέρας της δικαστικής διερεύνησης της υπόθεσης, οπότε και θα έχουμε στα χέρια μας το τελικό πόρισμα για το ποσό στο οποίο ανήλθαν οι δωροδοκίες, τα πρόστιμα θα πρέπει να επαναπροσδιορισθούν.-Επίσης, με την ίδια επαπειλούμενη κύρωση (αυτή της μη συμμετοχής σε κανέναν διαγωνισμό του ελληνικού δημοσίου) οφείλουμε να καλέσουμε τη Siemens να μας παραδώσει όλα τα ονόματα των εμπλεκομένων Ελλήνων πολιτικών. Αυτή η κίνηση είναι σαφές ότι θα διευκολύνει εξαιρετικά και το έργο της Δικαιοσύνης.-Σε επίπεδο πολιτικών πρωτοβουλιών, θεωρώ ότι ένδειξη μεγάλης αποφασιστικότητας εκ μέρους του πολιτικού συστήματος, θα είναι η εφαρμογή του τεκμηρίου πολιτικής ενοχής, το οποίο εφαρμόζεται πιστά κατ’ έθιμον στο μεγαλύτερο μέρος του Δυτικού αναπτυγμένου κόσμου. Οι πολιτικοί εις βάρος των οποίων υπάρχουν έστω και αμυδρές υπόνοιες διαφθοράς πρέπει να απομακρύνονται (ιδία βουλήση ή δι’ αποπομπής) προκειμένου η δικαιοσύνη να μπορεί να προχωρεί στο έργο της, χωρίς τη βαριά σκιά ονομάτων και υψηλών γνωριμιών. Στη συνέχεια, και εφόσον αποδειχθούν αθώοι, να επιστρέφουν, έχοντας καθαρίσει το όνομά τους. Κι αυτό διότι πρέπει να διακρίνουμε και μεταξύ πολιτικών και ποινικών ευθυνών, αφ’ ης στιγμής που είμαστε πολιτικοί και όχι δικαστές. Ως εκ τούτου αιτιάσεις περί «διευκολύνσεων», «φίλα προσκείμενων επιχειρηματιών», σχέσεις μεσολάβησης και «διαπροσωπικές» σχέσεις, αλλά και συμπεριφορές πολιτικών προσωπικοτήτων που «συλλαμβάνονται» να ψεύδονται απέναντι στον ελληνικό λαό, δεν πρέπει να γίνονται σε καμία περίπτωση αποδεκτές. Πρέπει να αποκηρύσσονται και οι πολιτικά ένοχοι να απομακρύνονται από τον δημόσιο βίο.Ακόμη όμως και με την εφαρμογή του τεκμηρίου, το πολιτικό σύστημα δεν θα μπορέσει να προχωρήσει μόνο του σε πλήρη αποθεραπεία. Ως εκ τούτου, θεωρώ απαραίτητη την ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου ή άλλως Ειδικού Ανώτατου Δικαστηρίου, το οποίο θα ενέχει ρόλο «ΘΕΣΜΟΦΎΛΑΚΑ» στα κρούσματα διαφθοράς. Είναι η ώρα να αντλήσουμε χρήσιμα παραδείγματα της διεθνούς εμπειρίας και να μιμηθούμε το βρετανικό παράδειγμα που οδηγεί ακόμη και πρωθυπουργούς σε πολύωρες καταθέσεις. (βλ. Τόνι Μπλερ). Σε συνδυασμό με την ουσιαστική ανεξαρτητοποίηση της δικαιοσύνης από μικροκομματικά φέουδα εξουσίας (διαφάνεια στις προαγωγές/ μεταθέσεις, αξιοκρατία, α-πολιτικοποίηση) , θα αποτελέσει δικλείδα ασφαλείας για την ορθή λειτουργία του συστήματος.Ας θυμηθούμε την περιρρέουσα ατμόσφαιρα εκείνους τους πρώτους μήνες του 2004. Η κοινωνία προσδοκούσε και εμείς υποσχεθήκαμε. Πρέπει τώρα να απομακρύνουμε όσους λησμόνησαν τις υποσχέσεις. Όσους διέψευσαν τις προσδοκίες. Όσους δεν φαίνονται (κι ας αποδειχθούν τελικώς) τίμιοι και καθαροί. Μερικές φορές αρκεί ένας «Πάχτας» στην κορυφή του Πύργου για να χαθεί η ισορροπία κι ας έχουν μπει κι άλλα μεγαλύτερα και πιο φθαρμένα τούβλα με λάθος σειρά από κάτω.Μόνο με ριζικές αλλαγές η διαφθορά που κοστίζει εκατομμύρια ευρώ στον έλληνα θα ξεριζωθεί. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι ΕΜΕΙΣ είμαστε υπεύθυνοι να λύσουμε το πρόβλημα. Οι υπόλοιπες μεγάλες κουβέντες περί «νέου ανένδοτου», περί «πολιτικής εκτροπής», περί «πολιτικής τρομοκρατίας» ή «πολιτικής δίωξης» δεν μπορούν παρά να ενταχθούν στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί ανέκδοτου…
Από: http://tatoulis.blogspot.com/
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου