ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ, ΣΤΟΥΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ ΦΟΡΕΩΝ, ΣΤΗΝ 73η ΔΙΕΘΝΗ ΕΚΘΕΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Παναγιώτατε,
κυρίες και κύριοι,
φίλες και φίλοι,
ο Ελληνικός λαός βιώνει μια βαθιά κρίση. Μια κρίση που μας συνθλίβει, μας απογοητεύει και μας αγανακτεί.
Σε όλη την Ελλάδα - και αυτές τις ημέρες, που βρέθηκα εδώ, στη Θεσσαλονίκη - ακούμε τα ίδια πράγματα.
«Δεν λειτουργεί τίποτα πια σε αυτόν τον τόπο;
Δεν τα βγάζω πέρα...
Κάθε χρόνο πληρώνω όλο και περισσότερους φόρους...
Δεν μπορώ να πληρώσω τα δάνεια...
......
Συνεχίζεται...
............
Συνεχίζεται...
Θέλω να δουλέψω, αλλά οι πόρτες είναι κλειστές...
Η σύνταξή μου δεν φτάνει ούτε για να αγοράσω τα φάρμακα...
Οι τιμές για το προϊόν μου, δεν καλύπτουν ούτε το κόστος του λιπάσματος...
Ο γιος μου με δύο μεταπτυχιακά και δεν βρίσκει δουλειά...
Φοβάμαι ότι αν πάθω κάτι, δεν θα προλάβω να φτάσω στο νοσοκομείο...»
Μισθωτοί και συνταξιούχοι βλέπουν το εισόδημά τους να εξανεμίζεται.
Νέοι των 400, 500, 700 ευρώ - δεν τους δίνεται το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή εργασία.
Νέοι επιστήμονες με μεταπτυχιακά μεταναστεύουν.
Αγρότες συμπιέζονται μεταξύ του κόστους παραγωγής και των τιμών, λόγω των μεσαζόντων.
Γυναίκες, που έχουν φορτωθεί παραδοσιακά το διπλό βάρος της οικογένειας και της δουλειάς, συμπιέζονται λόγω της ακρίβειας, λόγω του κόστους των κοινωνικών δαπανών, των δημόσιων αγαθών, που θα έπρεπε να είναι πραγματικά δημόσια αγαθά για την οικογένεια.
Ελεύθεροι επαγγελματίες προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους, με ένα κράτος που τους βάζει τρικλοποδιά.
Επιχειρηματίες θέλουν να επενδύσουν στη χώρα τους, αλλά αποτρέπονται από τη γραφειοκρατία.
Πολίτες - έρμαια στο φακελάκι, το γρηγορόσημο, το ρουσφέτι.
Βιώνουμε μια κρίση οικονομική, αλλά και πολιτική, μια κρίση αξιών, που μας αγγίζει όλους και συνθλίβει κάθε ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Κυρίες και κύριοι,
την περασμένη εβδομάδα, από αυτό εδώ το βήμα, μας είπαν ότι, για όλα αυτά, φταίει η διεθνής κρίση.
Μα ποιον κοροϊδεύουν;
Φταίει η διεθνής κρίση που, η ελληνική οικογένεια αιμορραγεί οικονομικά, πληρώνοντας τις αδυναμίες ενός απελπιστικού εκπαιδευτικού συστήματος;
Φταίει η διεθνής κρίση που, η εργαζόμενη μητέρα πρέπει να ζητήσει ρουσφέτι, για να βάλει το παιδί της σε βρεφονηπιακό σταθμό;
Φταίει η διεθνής κρίση που, στις δύσκολες στιγμές για την υγεία μας, δεν έχουμε δίπλα μας άμεσα την κρατική υποστήριξη;
Φταίει η διεθνής κρίση, για τη γραφειοκρατία, που σκοτώνει κάθε καλή ιδέα πριν καν αυτή γίνει πράξη;
Φταίει η διεθνής κρίση, για ένα σύστημα, στο οποίο ο απλός πολίτης δεν μπορεί ποτέ να βρει το δίκιο του;
Φταίει η διεθνής κρίση, για τα σκάνδαλα τα οποία βλέπουμε κάθε ημέρα στην πολιτική ζωή του τόπου;
Φίλες και φίλοι, δεν φταίει η διεθνής κρίση για τη δημοσιονομική εκτροπή, για το όργιο σπατάλης και κακοδιαχείρισης στο Δημόσιο.
Δεν φταίει η διεθνής κρίση για τη δραματική μείωση του οικογενειακού εισοδήματος, ιδιαίτερα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Δεν φταίει η διεθνής κρίση, που η κυβέρνηση έχει αυξήσει το φορολογικό βάρος για τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες, ενώ από την άλλη μείωσε αυτό το βάρος για τα επιχειρηματικά κέρδη και για τα μεγάλα εισοδήματα.
Δεν φταίει η διεθνής κρίση, που φορολόγησε εισοδήματα κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ από την άλλη κατήργησε το αφορολόγητο για χιλιάδες λιανεμπόρους και νέους που αμείβονται με μπλοκάκι.
Δεν φταίει η διεθνής κρίση, που αύξησε τον ΦΠΑ και τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης και επέβαλε το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων σε όλους ανεξαιρέτως τους ιδιοκτήτες ακινήτων.
Δεν φταίει η διεθνής κρίση για τη σοβαρή αναπτυξιακή μας υστέρηση, την κατάρρευση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Η καθημερινότητα που ζει ο πολίτης δεν είναι αποτέλεσμα της διεθνούς κρίσης, ούτε λάθος είναι, ούτε ανικανότητα.
Είναι αποτέλεσμα στρατηγικών επιλογών της σημερινής κυβέρνησης.
Γιατί είναι επιλογή της κυβέρνησης, η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των λίγων και εις βάρος των πολλών.
Είναι επιλογή της κυβέρνησης, η εκποίηση κερδοφόρων επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, όπως ο ΟΤΕ, με αδιαφανείς διαδικασίες.
Είναι επιλογή της κυβέρνησης, η αποδόμηση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, της δημόσιας εκπαίδευσης και, η εκχώρησή τους σε ιδιώτες.
Είναι επιλογή της κυβέρνησης, η πλήρης απορρύθμιση της αγοράς, η απουσία ελέγχων, που προστατεύουν την ασυδοσία των κερδοσκόπων, την κυριαρχία των καρτέλ.
Είναι επιλογή της κυβέρνησης, η διαίρεση των Ελλήνων στους «δικούς μας» και «τους άλλους» - με ασφυκτικό κομματικό έλεγχο και παρέμβαση στο κράτος, στη Δικαιοσύνη, στη Βουλή, στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στις Ανεξάρτητες Αρχές.
Πού είναι η Ελλάδα της δυναμικής ανάπτυξης; Του κύρους στη γειτονιά μας; Των πετυχημένων Ολυμπιακών Αγώνων; Της ένταξης σε μια ισχυρή οικονομική ζώνη; Η Ελλάδα που έβαλε την Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Η Ελλάδα που ήξερε να διεκδικεί για τους αγρότες και την Περιφέρεια; Η Ελλάδα των σημαντικών μεγάλων έργων;
Πού πάμε σήμερα; Σήμερα, έχουμε πάρει τον κατήφορο. Κατήφορο χρεοκοπίας στην οικονομία, στην πολιτική, στις διεθνείς μας σχέσεις, στη διεθνή μας παρουσία, στο οικογενειακό εισόδημα, στην παιδεία, στο ασφαλιστικό σύστημα.
Η Ελλάδα, φίλες και φίλοι, είναι μια χώρα με πλούτο. Όμως, η ελληνική οικονομία χρεοκοπεί, οι Έλληνες φτωχαίνουν, αλλά οι υπουργοί πλουτίζουν.
Πρέπει, φίλες και φίλοι, να δώσουμε τέλος σ? αυτή την κρίση. Από αυτή την κρίση, δεν μπορούμε να βγούμε ο καθένας μόνος του. Χρειάζεται κοινή προσπάθεια.
Το πρώτο βήμα, όμως, για να βγούμε απ? αυτή την κρίση, οφείλει να το κάνει η Πολιτεία, το κράτος, η πολιτική ηγεσία του τόπου. Μια πολιτική ηγεσία του τόπου, που θα δώσει το παράδειγμα. Το παράδειγμα μιας άλλης διαχείρισης και διακυβέρνησης της χώρας. Για να πάει η χώρα μπροστά. Με φιλότιμο, εργατικότητα, αλληλεγγύη, ανθρωπιά, δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια. Αξίες ελληνικές – παραδόσεις δικές μας, που εξαφανίζονται, όμως, από τις πρακτικές των κυβερνώντων.
Είμαι εδώ σήμερα μαζί σας, στην Θεσσαλονίκη, για να απευθυνθώ σε όλες τις Ελληνίδες και σε όλους τους Έλληνες, για να απαντήσω ξεκάθαρα στα ερωτήματά τους:
Πώς θα βγούμε από αυτό το αδιέξοδο;
Ποιο είναι το όραμά μας, η πυξίδα μας;
Ποιες οι βασικές προτεραιότητες της επόμενης κυβέρνησης του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος;
Πού θα βρούμε τα χρήματα για να τα υλοποιήσουμε;
Πώς εγγυόμαστε ότι αυτά που λέμε θα γίνουν πραγματικότητα;
Όραμα και διαχρονική μας υπόσχεση, είναι να εγγυηθούμε το δικαίωμα κάθε πολίτη σε μια ανθρώπινη κοινωνία. Ένα πολίτη απελευθερωμένο από την ανασφάλεια και τον φόβο της καθημερινότητας, από το βάρος της ανομίας, της αυθαιρεσίας, της γραφειοκρατίας.
Ένα πολίτη δημιουργικό, που αναπτύσσει το ταλέντο του, δίνει ζωή στις ιδέες του, καθορίζει το μέλλον του.
Ένα πολίτη κυρίαρχο. Ενεργό μέσα στην καθημερινότητά του, στη γειτονιά του, στη δουλειά του, στο σχολείο των παιδιών του, παντού.
Έναν Έλληνα πολίτη, που στέκεται επί ίσοις όροις στη διεθνή κοινότητα, με ταυτότητα, λόγο και κύρος.
Όλα αυτά προϋποθέτουν ένα κράτος που σέβεται τα δικαιώματά του.
Ένα κράτος που τον προστατεύει, καλύπτει τις θεμελιώδεις ανάγκες του στη γνώση, στην υγεία, στην εργασία, στη σύνταξη, στην πρόνοια.
Ένα κράτος που τον στηρίζει. Στηρίζει τη δημιουργικότητά του, την εξέλιξή του, την ανάπτυξή του. Αυτό είναι το όραμά μας. Το δικαίωμα κάθε πολίτη να μπορεί να ελπίζει, να είναι σίγουρος για μια κοινωνία ανθρωπιάς. Μια κοινωνία που έχει πάντα τον άνθρωπο στο κέντρο της προσοχής της.
Και αυτή είναι η διαφορά μας με τη συντήρηση. Δικός τους Θεός, η εξουσία. Δικός μας, ο άνθρωπος.
Αναγνωρίζω ότι δεν πρόκειται να το πετύχουμε από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά προχωράμε με συγκεκριμένους στόχους, με σχέδιο και με συλλογική προσπάθεια. Με πολιτική ηγεσία, αφοσιωμένη στους στόχους αυτούς και αποφασισμένη να τους πετύχει. Και γι? αυτό δεσμεύομαι και δεσμευόμαστε.
Το σχέδιό μας, ως επόμενης κυβέρνησης, έχει τέσσερις ξεκάθαρες, άμεσες, προτεραιότητες.
Πρώτον, στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος.
Δεύτερον, αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους.
Τρίτον, ανάπτυξη για τον άνθρωπο, με επίκεντρο αυτό που λέμε «πράσινη ανάπτυξη».
Τέταρτον, δίκαιο και αποτελεσματικό κράτος.
Πρώτη προτεραιότητά μας, για να βγούμε από την κρίση, είναι η στήριξη του οικογενειακού εισοδήματος, η αύξηση της αγοραστικής δύναμης του πολίτη.
Με τη μείωση του φορολογικού βάρους, τη στήριξη του εισοδήματος, την καταπολέμηση της ακρίβειας.
Βασική μας αρχή, να νιώθει ο πολίτης ότι πληρώνουν όλοι, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, δίκαια. Και το κράτος ανταποδίδει με όσα προσφέρει και λογοδοτεί καθημερινά στους πολίτες.
Όσο πιο μεγάλο εισόδημα, όσο πιο μεγάλη περιουσία, τόσο μεγαλύτερο φόρο θα πληρώνει κανείς.
Όσο πιο μικρό εισόδημα, τόσο μικρότερο φόρο θα πληρώνει κανείς.
Θέλουμε να μειώσουμε το φορολογικό βάρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, για τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και για όσους έχει καθιερωθεί να αποκαλούμε «η γενιά των 700 ευρώ».
Για να πετύχουμε τη φορολογική δικαιοσύνη και την αναδιανομή, προτείνουμε 7 συγκεκριμένα μέτρα:
Πρώτον, όλα τα εισοδήματα, από εργασία, από μερίσματα, από ενοίκια, από υπεραξίες, θα φορολογούνται με τον ίδιο δίκαιο τρόπο, με βάση μια ενιαία φορολογική κλίμακα. Τέρμα στο καθεστώς, τα εισοδήματα από εργασία να φορολογούνται περισσότερο από τα εισοδήματα από κεφάλαιο. Θα θέσουμε δηλαδή τέλος στην άδικη φορολογία πολλαπλών ταχυτήτων, που επιμερίζει επιλεκτικά τα φορολογικά βάρη.
Δεύτερον, ένα όριο αφορολόγητου εισοδήματος θα ισχύει για όλους. Και πάνω από αυτό, ο φορολογικός συντελεστής θα αυξάνεται ανάλογα με το εισόδημα. Επαναφέρουμε έτσι το αφορολόγητο όριο για τους ελεύθερους επαγγελματίες, που κατήργησε η κυβέρνηση.
Τρίτον, κάθε χρόνο οι φορολογικές κλίμακες θα προσαρμόζονται, ώστε οι πολίτες να μην πληρώνουν παραπάνω φόρο εξαιτίας του πληθωρισμού. Η σημερινή κυβέρνηση δεν το έχει κάνει αυτό από το 2004.
Τέταρτον, μειώνουμε το συντελεστή φορολόγησης στα κέρδη που μένουν στην επιχείρηση και βοηθούν στην ανάπτυξη, βοηθούν στη δημιουργία θέσεων εργασίας. Εκεί, μειώνουμε το φόρο.
Πέμπτον, φορολογούμε τα μερίσματα από μετοχές ως εισόδημα φυσικών προσώπων, και όχι αυτοτελώς, με 10% για όλους, όπως η σημερινή κυβέρνηση. Δηλαδή, για τους πιο πλούσιους, τα μερίσματα θα προστίθενται στο εισόδημα, και έτσι θα φορολογούνται με τον ανώτατο φορολογικό συντελεστή. Ενώ όσοι έχουν χαμηλά εισοδήματα θα φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή ή και καθόλου.
Έκτον, φορολογούμε τα κέρδη από χρηματιστηριακές συναλλαγές, αφού ληφθούν υπόψη τυχόν ζημιές.
Και έβδομον, καταργούμε το νόμο της Νέας Δημοκρατίας για τη φορολόγηση στα ακίνητα και επαναφέρουμε τη φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Και από αυτό δεν εξαιρείται κανείς. Ούτε η εκκλησιαστική περιουσία που αξιοποιείται οικονομικά, ούτε ουδείς άλλος.
Σε περιόδους κρίσης, όμως, χρειάζονται και γενναία μέτρα στήριξης. Προτείνουμε λοιπόν ένα έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, αλλά και τη θεσμοθέτηση του επιδόματος θέρμανσης για τα χαμηλά εισοδήματα, που μπορεί να μετατρέπεται σε εγκατάσταση για πράσινη και φθηνή ενέργεια. Το χρηματοδοτούμε από τα επιπλέον φορολογικά έσοδα του κράτους, από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου και από τη φορολόγηση των υπερκερδών μεγάλων επιχειρήσεων και τραπεζών.
Δεύτερον, σε ό,τι αφορά το οικογενειακό εισόδημα, ενισχύουμε την αξία του χρήματος, του χρήματος που έχει ο πολίτης. Δηλαδή, με την πάταξη της ακρίβειας. Η ακρίβεια δεν είναι κάτι μοιραίο. Οφείλεται στη συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να αφήσει την αγορά ανεξέλεγκτη. Το είδαμε και στο πετρέλαιο, το είδαμε και αλλού.
Οφείλεται στην συνειδητή επιλογή της ΝΔ να διαλύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, να επιτρέψει σε λίγες επιχειρήσεις σε κάθε κλάδο να διαμορφώνουν τις τιμές σε βάρος των καταναλωτών και των παραγωγών. Να επιτρέψει σε δημόσιες επιχειρήσεις, στη ΔΕΗ, στην ΕΥΔΑΠ, στις δημόσιες συγκοινωνίες -αφού έκαναν κακοδιαχείριση, εκεί που τους αφήσαμε με πλεονασματικές επιχειρήσεις, είναι ελλειμματικές επιχειρήσεις σήμερα, και τη λυπητερή θέλουν να την πληρώνει ο Ελληνικός λαός- στην ΕΡΤ και αλλού.
Εμείς βάζουμε στόχο την καταπολέμηση της ακρίβειας. Μειώσεις τιμών εδώ και τώρα, ξεκινώντας από το κράτος. Από το κράτος ξεκινάμε. Ανακουφίζουμε το οικογενειακό εισόδημα με μειώσεις στα κρατικά τιμολόγια.
Χτυπάμε τα μεγάλα και μικρά καρτέλ στην αγορά, εφαρμόζοντας τη νομοθεσία περί καταπολέμησης των μονοπωλίων και ολιγοπωλίων. Ενισχύουμε την Επιτροπή Ανταγωνισμού και προχωράμε στη δημιουργία ανεξάρτητης Υπηρεσίας Αντιμετώπισης των Καρτέλ.
Τρίτον, για το οικογενειακό εισόδημα, προστατεύουμε τον πολίτη από την υπερχρέωση. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει μέχρι σήμερα δύο προτάσεις νόμου. Η κυβέρνηση τις αρνήθηκε.
Εμείς προτείνουμε ένα βασικό πλέγμα μέτρων, όπως:
Να μην γίνεται καμία κατάσχεση της πρώτης κατοικίας.
Να διπλασιάσουμε το όριο, από τις 10 στις 20 χιλιάδες ευρώ, κάτω από το οποίο δεν θα επιτρέπεται στην τράπεζα να κάνει κατάσχεση.
Να μην βγαίνουν στον πλειστηριασμό ακίνητα, σε αξία πιο χαμηλή από την αντικειμενική.
Επίσης, προτείνουμε την εισαγωγή ενός νέου θεσμού για τους δανειολήπτες, που έχουν αποδεδειγμένα αδυναμία να εξυπηρετήσουν τα χρέη τους. Μια δεύτερη ευκαιρία, αν θέλετε, που θα τους δίνει τη δυνατότητα να πληρώσουν μέρος των οφειλών τους και να απαλλαγούν από τα υπόλοιπα χρέη.
Δεύτερη προτεραιότητά μας, η αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους. Στην παιδεία, στην εργασία, στην υγεία, στην ασφάλιση, στην πρόνοια.
Παιδεία. Θέλουμε το κράτος να προσφέρει μια εκπαίδευση ποιότητας. Ποιότητας για όλους. Μια εκπαίδευση, που προάγει την κριτική και τη δημιουργική σκέψη, που δημιουργεί ελεύθερους πολίτες. Μέσα από την πληροφορική, την παιδαγωγική και με ένα διαφορετικό εξεταστικό σύστημα, μετατοπίζουμε την έμφαση της μάθησης, από την αποστήθιση -τα καταναγκαστικά αυτά έργα, δυστυχώς- στην εμβάθυνση και την οικοδόμηση της γνώσης από τον ίδιο το μαθητή, από διαφορετικές πηγές μάθησης και από διαφορετικά γνωστικά πεδία. Στοχεύουμε σε μια εκπαίδευση ποιότητας, που δεν κοστίζει στους γονείς.
Για μας, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί, τα ολοήμερα σχολεία παντού, τα πανεπιστήμια μας, είναι τα νέα μεγάλα έργα της επόμενης κυβέρνησής μας. Είναι οι γέφυρες για το μέλλον. Ποιότητα, αξιοκρατία, σωστή χρηματοδότηση, αξιολόγηση, για μια δημόσια παιδεία που θα μας κάνει όλους περήφανους.
Εργασία. Η αξιοπρεπής δουλειά για όλους, είναι δέσμευσή μας. Θέλουμε, πρώτα απ? όλα, να βοηθήσουμε τους νέους να βρουν την πρώτη τους δουλειά, να μην φτάνουν στα 30-35 πριν μπουν στην αγορά εργασίας. Γι? αυτό το λόγο, θα χρηματοδοτήσουμε τις ασφαλιστικές εισφορές των νέων, προκειμένου να διευκολύνουμε την είσοδό τους στην αγορά εργασίας. Δεσμευόμαστε για κάλυψη, τμηματικά, των ασφαλιστικών εισφορών τους, μέχρι τα τέσσερα πρώτα χρόνια της εργασίας τους.
Προχωράμε στη θέσπιση ενιαίου μισθολογίου για τους δημόσιους υπαλλήλους. Ταυτόχρονα, καταργούμε το «μπλοκάκι» στο Δημόσιο, δηλαδή, βάζουμε τέρμα στην ομηρία χιλιάδων νέων, βάζουμε τέρμα σ? αυτό τον εργασιακό μεσαίωνα.
Όχι στα stage στο Δημόσιο, που κρατούν τους νέους χωρίς προοπτική - αυτή την τρομερή κομματική και ρουσφετολογική πολιτική.
Αυξάνουμε το επίδομα ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού και αυτό το συνδέουμε με πολιτικές που θα εντάσσουν τον άνεργο στην αγορά εργασίας.
Βάζουμε τέλος στη ζούγκλα της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα.
Τέλος στα ανασφάλιστα stage.
Τέλος στις απλήρωτες υπερωρίες.
Τέλος στην ανεπαρκή υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων.
Να μπουν και να εφαρμόζονται κανόνες.
Είναι δέσμευσή μας.
Υγεία. Θέλουμε να εμπεδώσουμε σε κάθε πολίτη ένα πραγματικό αίσθημα ασφάλειας σε θέματα ζωής. Να μην φοβάται τι θα του κοστίσει η περίθαλψη.
Η στελέχωση και η λειτουργία όλων των μονάδων του Εθνικού Συστήματος Υγείας αποτελεί για μας βασική προτεραιότητα. Είναι αδιανόητο σήμερα να παραμένουν δεκάδες χειρουργεία, Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και κρεβάτια κλειστά, επειδή δεν υπάρχει το κατάλληλο προσωπικό. Μπορούμε να διορίζουμε αγροφύλακες, δεν μπορούμε όμως να βάλουμε ως προτεραιότητα την υγεία του ελληνικού λαού!
Δεσμευόμαστε, λοιπόν, για ένα αποτελεσματικό Εθνικό Σύστημα Υγείας. Θα σεβαστούμε κάθε ευρώ που δαπανά ο πολίτης για την υγεία. Θα μπει τάξη στο χώρο της υγείας. Αυτό, ας το καταλάβουν καλά όσοι λυμαίνονται το χώρο της υγείας.
Και βέβαια, θα στηρίξουμε όλες τις προνοιακές δομές που εμείς δημιουργήσαμε, και που τώρα στραγγαλίζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, όπως τη «Βοήθεια στο σπίτι» και πολλά άλλα.
Ασφαλιστικό. Θέλουμε ένα οικονομικά βιώσιμο και κοινωνικά δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα. Ένα ασφαλιστικό σύστημα, που εγγυάται τις σημερινές και τις μελλοντικές συντάξεις. Χωρίς εκπτώσεις στα δικαιώματα.
Το κράτος να αναλαμβάνει πλήρως τις υποχρεώσεις του απέναντι στα Ασφαλιστικά Ταμεία, όπως βεβαίως και οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι τράπεζες.
Καθιερώνουμε τη βασική σύνταξη, ως κοινή αφετηρία όλων των συντάξεων, έτσι ώστε να υπάρχει μια σιγουριά για όλους. Καθιερώνουμε την ενίσχυση της ανταποδοτικής σχέσης εισφορών και παροχών.
Με απόλυτη διαφάνεια στη διαχείριση των πόρων και των αποθεματικών των Ταμείων. Δεν μπορούμε να έχουμε αυτή την τρομερή, σκανδαλώδη διαχείριση, που είδαμε επί των ημερών της Νέας Δημοκρατίας, με τα ομόλογα που πήγαιναν κι έρχονταν και τα λεφτά που πήγαιναν κι έρχονταν σε διάφορες βαλίτσες.
Με αναμόρφωση του θεσμού του ΕΚΑΣ και επέκτασή του, για να καλύψει 300.000 επιπλέον συνταξιούχους.
Με ενίσχυση της χρηματοδότησης και αυτοχρηματοδότησης των Ταμείων.
Με θέσπιση πόρων από τον προϋπολογισμό –το έχουμε συζητήσει με τους επαγγελματίες- για τη χρηματοδότηση του Ταμείου των ελευθέρων επαγγελματιών, κατά τα πρότυπα του ΙΚΑ.
Με αποτελεσματικό έλεγχο της εισφοροδιαφυγής, της μαύρης εργασίας, των δαπανών υγείας.
Με βελτίωση του καθεστώτος διαδοχικής ασφάλισης, ώστε να αρθούν οι αδικίες και τα αδιέξοδα.
Δημιουργούμε, τέλος, το Εθνικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης, για να διασφαλίσουμε και τις μελλοντικές γενιές.
Θέλω να επαναλάβω τη δέσμευσή μας για το Ασφαλιστικό.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα καταργήσει τις ρυθμίσεις της σημερινής κυβέρνησης, που οδηγούν σε μείωση των παροχών και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.
Δεν θα εφαρμόσουμε λίστα για τα βαριά και ανθυγιεινά επαγγέλματα, που δεν βασίζεται σε επιστημονικά κριτήρια και μετρήσεις για κάθε κλάδο εργαζομένων, αλλά και σε κοινωνικό διάλογο και συναίνεση.
Αυτές, φίλες και φίλοι, είναι οι δεσμεύσεις μας. Αυτές είναι οι δεσμεύσεις μου. Και η υλοποίησή τους θα συμβάλει καθοριστικά στη στήριξη του εισοδήματος της ελληνικής οικογένειας, που πληρώνει σε ιδιωτικές δαπάνες παραπάνω από κάθε άλλο Ευρωπαίο την υγεία και την παιδεία.
Καλά όλα αυτά, λέει ο πολίτης! Αλλά πού θα βρείτε τα χρήματα; Απαντώ ευθέως: Στην πολιτική πάντα υπάρχουν επιλογές.
Η σημερινή κυβέρνηση έκανε επιλογή. Έκανε επιλογή να μειώσει τη φορολογία στα υψηλά εισοδήματα, στη μεγάλη περιουσία και στα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Έκανε επιλογή να αυξήσει τον ΦΠΑ και τους άλλους έμμεσους φόρους, φορτώνοντας τη «λυπητερή», τον λογαριασμό, στον απλό πολίτη.
Για πόσα χρήματα μιλάμε; Μόνο από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών στις επιχειρήσεις, η σημερινή κυβέρνηση χάρισε, μέχρι σήμερα, πάνω από 4 δισεκατομμύρια ευρώ, τα περισσότερα στους μεγαλομετόχους των 200 μεγαλυτέρων ελληνικών επιχειρήσεων.
Κι αν σ? αυτά προσθέσει κανείς την κατάργηση του φόρου κληρονομιάς, τη μη φορολόγηση του δικαιώματος προαίρεσης μετοχών, μιλάμε, συνολικά, για δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προτίμησε να τα χαρίσει στους έχοντες και κατέχοντες.
Η Νέα Δημοκρατία κατάφερε μέσα σε 5 χρόνια να μειώσει τα έσοδα του τακτικού προϋπολογισμού από το 25% στο 22% του ΑΕΠ. Κατάφερε να έχει απώλειες εσόδων, με την διαχείρισή της, 5 δισεκατομμυρίων ευρώ κατά μέσο όρο, παρά τη φορολογική επιδρομή επί όλων των επιχειρήσεων και όλων των μισθωτών, των τελευταίων χρόνων.
Φίλες και φίλοι, χρήματα υπάρχουν. Εμείς, επιλέγουμε να κατευθύνουμε τα χρήματα αυτά, σε μέτρα στήριξης των πολλών, σε μέτρα στήριξης του οικογενειακού εισοδήματος, σε μέτρα αποκατάστασης του κοινωνικού κράτους.
Τη μάχη της εξεύρεσης των πόρων, θα την δώσουμε σε όλα τα μέτωπα.
Θα φορολογήσουμε αποτελεσματικά τον πλούτο, εκεί όπου πραγματικά υπάρχει: Τις υπεράκτιες εταιρίες, τα μερίσματα στα υψηλά εισοδήματα, τα κέρδη από χρηματιστηριακές συναλλαγές, τη μεγάλη ακίνητη περιουσία.
Θα εξαντλήσουμε, επίσης, τα τεράστια περιθώρια εξορθολογισμού των δημοσίων δαπανών, κάτι που δεν έκανε αυτή η κυβέρνηση. Αντιθέτως, φόρτωσε άλλες καταναλωτικές δαπάνες, άλλες σπατάλες αυτά τα 4 χρόνια. Θα το κάνουμε, ελέγχοντας ουσιαστικά τις καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου, τις σπατάλες.
Όχι μειώνοντας τις δημόσιες επενδύσεις, όχι μειώνοντας τις δαπάνες υγείας και της παιδείας, όπως έκανε η Νέα Δημοκρατία, όχι μειώνοντας το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, ώστε να μην μπορούν να απορροφηθούν κονδύλια που μας ανήκουν, που σας ανήκουν, από την Ευρωπαϊκή Ένωση και, που θα πήγαιναν στην ανάπτυξη της Περιφέρειας, αλλά θα πάμε κωδικό-κωδικό στον προϋπολογισμό, για να εντοπίσουμε τις περιττές δαπάνες.
Θα εκμεταλλευτούμε κάθε δυνατότητα εξοικονόμησης πόρων στις αμυντικές δαπάνες. Σήμερα, η προμήθεια εξοπλιστικών προγραμμάτων διενεργείται χωρίς συνολικό σχεδιασμό και με πλήρη αδιαφάνεια, με όλα τα αποτελέσματα που ξέρετε.
Μπορούμε -και επιβάλλεται- να βελτιώσουμε την αποτελεσματικότητα, να μειώσουμε το κόστος. Για ένοπλες δυνάμεις ισχυρές, με μειωμένο κόστος λειτουργίας, με φροντίδα για το προσωπικό και με διαχείριση. Έτσι θα εξασφαλίσουμε το «μέρισμα ειρήνης» αλλά και με μια επιθετική διπλωματική πολιτική σε όλη την περιοχή, για να μπορέσουμε να εδραιώσουμε την ειρήνη, τη συνεργασία και τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου στην περιοχή μας.
Θα αποκαταστήσουμε την αποτελεσματικότητα των ελεγκτικών μηχανισμών για την πάταξη της φοροδιαφυγής, με καθιέρωση όμως λογιστικού προσδιορισμού εσόδων για όλες τις επιχειρήσεις. Να τελειώνει αυτή η αντίληψη, ότι ο κάθε επιχειρηματία ή ο κάθε επαγγελματίας είναι ύποπτος.
Γι? αυτό, θα θεσπίσουμε δειγματοληπτικούς ελέγχους, για τη διασταύρωση όλων των πληροφοριών για τις συναλλαγές σε Ελλάδα και εξωτερικό. Το απαράδεκτο φαινόμενο, οι πολίτες να πληρώνουν ΦΠΑ και οι επιχειρήσεις να μην τον αποδίδουν, δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Θα αξιοποιήσουμε τη μεγάλη ακίνητη περιουσία του ελληνικού Δημοσίου. Θα αξιοποιήσουμε και θα διεκδικήσουμε καλύτερα τους κοινοτικούς πόρους που λιμνάζουν, αλλάζοντας σταδιακά και το αναπτυξιακό πρότυπο.
Με αυτούς τους τρόπους, κυρίες και κύριοι, θα βρούμε τα χρήματα. Θα βρούμε χρήματα για την κάλυψη των αναγκών των πολιτών και θα πετύχουμε τους στόχους μας. Έτσι, θα πραγματοποιήσουμε τη νέα μεγάλη αναδιανομή. Έτσι, θα αποκαταστήσουμε το κράτος με ανθρώπινο πρόσωπο.
Τρίτη προτεραιότητά μας η ανάπτυξη για τον άνθρωπο. Γνωρίζουμε ότι δεν φτάνει να αναδιανείμουμε δίκαια τον πλούτο. Πρέπει και να δημιουργήσουμε νέο πλούτο. Γι? αυτό, στόχος μας είναι να επανέλθουμε σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, που στηρίζονται στις επενδύσεις, πραγματικές επενδύσεις, όχι στον τζίρο του υπερδανεισμού των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Να κάνουμε την οικονομία μας πραγματικά ανταγωνιστική. Όχι στη βάση της φθηνής εργασίας που δεν έχει προοπτική, αλλά επενδύοντας στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, δηλαδή στην ποιότητα των προϊόντων μας και των υπηρεσιών μας.
Σήμερα, το παραγωγικό έλλειμμα της χώρας μας διευρύνεται συνεχώς. Και θα συνεχίζει να διευρύνεται, αν δεν ληφθούν υπόψη οι νέες μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Δηλαδή, η παγκόσμια αγορά, η ενεργειακή ασφάλεια, οι αλλαγές σε αυτό τον τομέα, και η κλιματική αλλαγή.
Όλα αυτά συγκλίνουν σε ένα νέο στόχο, σε ένα πρότυπο ανάπτυξης, στο οποίο η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι πρωτοπόρα. Είναι η «πράσινη ανάπτυξη». Μια Ελλάδα, πρότυπο κέντρο παροχής ποιοτικών υπηρεσιών στον τουρισμό, στον πολιτισμό, στις υπηρεσίες μεταφορών, στις επικοινωνίες, στην πληροφορική. Μια Ελλάδα, που παράγει και εξάγει τεχνολογία σε νέους ανταγωνιστικούς κλάδους.
Βασικοί τομείς, στους οποίους η Ελλάδα μπορεί να αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα, στο πλαίσιο αυτής της «πράσινης ανάπτυξης» που έρχεται, αλλά στην οποία θα πρέπει να πρωτοπορήσουμε, είναι οι εξής:
Πρώτον, ο αγροδιατροφικός τομέας: η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία. Δεν γίνεται, όλος ο πλανήτης να μιλά για τη μεσογειακή διατροφή, για τη μεσογειακή δίαιτα και, από την άλλη μεριά, να καταρρέει σήμερα το αγροτικό εισόδημα και ο κλάδος της αγροτικής μας οικονομίας. Δεν είναι δυνατόν! Τα ελληνικά προϊόντα με σωστό σχεδιασμό μπορούν να κατακτήσουν αγορές που θέλουν προϊόντα αγνά, γευστικά, υγιεινά, παραδοσιακά, ποιοτικά.
Δεύτερον, ο τομέας της ενέργειας, κυρίως της χρήσης των ανανεώσιμων πηγών. Δεν είναι δυνατόν, η Γερμανία μέχρι το 2020 να έχει περισσότερες θέσεις εργασίας στον τομέα των περιβαλλοντικών τεχνολογιών απ? ό,τι θα έχει στην αυτοκινητοβιομηχανία της, και εμείς, η Ελλάδα του ήλιου, των ανέμων και της γεωθερμίας, να μην έχουμε ξεκινήσει καν σε αυτές τις τεχνολογίες, παρά υποτυπωδώς.
Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια, μέσα στην επόμενη δεκαετία, θα συγκροτήσουν, στην παγκόσμια οικονομία, αγορές αξίας τουλάχιστον 69 και 61 δισεκατομμυρίων δολαρίων αντιστοίχως. Δεν μπορεί η Ελλάδα να λείψει από αυτό το «νέο μεγάλο παιχνίδι». Αντιθέτως, η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να πρωτοπορήσει.
Γι? αυτό, ενδεικτικά αναφέρομαι σε ένα μέτρο, που άμεσα θα υλοποιήσουμε με τη συνεργασία της ΔΕΗ, του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, των διεθνών και εγχώριων επενδυτών, για να ξεπεραστεί το τραγικό σημερινό αδιέξοδο με τα αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα στη χώρα μας. Θα ιδρύσουμε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο, το Ταμείο Ήπιων Μορφών Ενέργειας, με στόχο, μέσα από αυτό το Ταμείο, να έχουμε υπερκαλύψει την υποχρέωσή μας, τουλάχιστον το 18% της κατανάλωσης ενέργειας να παράγεται μέχρι το 2020 από ανανεώσιμες πηγές.
Και τρίτον, η παροχή ποιοτικών υπηρεσιών στον τομέα, δεν θα έλεγα τουρισμού, αλλά ευρύτερα φιλοξενίας. Ποιοτικές υπηρεσίες στον πολιτισμό, στον τουρισμό, στις μεταφορές και τις επικοινωνίες.
Και λέω «φιλοξενία», διότι αυτό σημαίνει να κάνουμε διεθνή τα πανεπιστήμιά μας. Όχι ένα διεθνές πανεπιστήμιο, όλα τα πανεπιστήμιά μας θα πρέπει να είναι διεθνή. Να κάνουμε το χώρο της υγείας, χώρο που θα έχει κερδοφορία από αυτούς που θέλουν να νοσηλευτούν ή να αποθεραπευτούν στη χώρα μας.
Να διαμορφώσουμε έναν τουρισμό, που θα συνδέεται με την αγροτική οικολογική ανάπτυξη, τη μεσογειακή δίαιτα. Συγκοινωνίες, τρένα, ακτοπλοΐα, που θα είναι επιπέδου. Να μην έχουμε αυτό το χάλι που ζήσαμε το καλοκαίρι, όπου τα καράβια μας αποφασίζεται για το πού θα πάνε, ανάλογα με το τι δίνεται κάτω από το τραπέζι, αλλά να έχουμε σοβαρό, ουσιαστικό σχεδιασμό για τη συγκοινωνία στα νησιά μας.
Και βεβαίως, να μην απομονώνεται και η Θεσσαλονίκη, η οποία, τα τελευταία χρόνια έχει δει να χάνονται οι συγκοινωνίες, αντί να αναπτύσσονται.
Όλα αυτά μας δίνουν ένα πλεονέκτημα, αλλά αυτό το πλεονέκτημα, για να το αξιοποιήσουμε πρέπει να επενδύσουμε στο πιο πολύτιμο αγαθό. Είναι ο άνθρωπος. Γι? αυτό, πρώτα απ? όλα, μιλάμε για επένδυση στην παιδεία, στη γνώση, την καινοτομία και την έρευνα.
Με εθνικό σχεδιασμό και χρηματοδότηση που φτάνει το 7% για την παιδεία και την έρευνα. Με 1 δισεκατομμύριο ευρώ επιπλέον, από την πρώτη χρονιά της διακυβέρνησής μας. Αυτή είναι δέσμευση, αδιαπραγμάτευτη, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Η ανάπτυξη, από αυτά που σας είπα, θα έχει ως αιχμή του δόρατος την Περιφέρεια. Και ανάπτυξη για τον άνθρωπο, σημαίνει επένδυση στην Περιφέρεια. Θέλουμε η κάθε Περιφέρεια να καταστεί ξεχωριστή, ξεχωριστή σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, δηλαδή, να αποκτήσει τη δική της ισχυρή παραγωγική ταυτότητα, μέσα από ένα νέο Αναπτυξιακό Νόμο και ένα σύγχρονο Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο. Ένα Χωροταξικό Σχέδιο, που δεν θα αποκλείει στην πράξη και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Επίσης, η ανάπτυξη για τον άνθρωπο προϋποθέτει τον σεβασμό της υγιούς επιχειρηματικότητας. Εμείς, θέλουμε την επιχειρηματικότητα, την υγιή επιχειρηματικότητα. Εμείς, δεν θέλουμε την παρασιτική Ελλάδα, θέλουμε την παραγωγική Ελλάδα. Αυτή είναι η Ελλάδα, για την οποία εμείς παλεύουμε.
Γι? αυτό, διευκολύνουμε κάθε δημιουργικό πολίτη, που κατέχει μια βιώσιμη επιχειρηματική ιδέα, να έχει γρήγορη πρόσβαση σε χρηματοδότηση έναρξης και πρώτης ανάπτυξης. Και θα αναγκάσουμε και το τραπεζικό σύστημα, επιτέλους, να αναλάβει και αυτό τις ευθύνες του, να αναλάβει και αυτό το ρίσκο, να αναλάβει και αυτό, ουσιαστικά, τη βοήθεια για την καινοτομία και την ανάπτυξη, και για την ανάπτυξη της Περιφέρειας με καινοτομία.
Με πραγματικό ανταγωνισμό στις αγορές, προς όφελος του πολίτη και της ανάπτυξης. Ώστε να μπορεί ο δημιουργικός πολίτης, με αλλαγές στην γραφειοκρατία, να ιδρύσει μια επιχείρηση εύκολα, χωρίς κόστος. Με την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων με μεταβατικές περιόδους, έγκαιρη προετοιμασία των αγορών και, βεβαίως, κοινωνική διαβούλευση.
Και τέλος, η ανάπτυξη για τον άνθρωπο προϋποθέτει τη σωστή χρήση δύο στρατηγικών εργαλείων: Των δημοσίων επενδύσεων και των δημοσίων επιχειρήσεων.
Δεσμευόμαστε για δημόσιες επενδύσεις που φτάνουν το 5% του ΑΕΠ, και επανασχεδιασμό του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς 2007 - 2013.
Με δημόσιες επιχειρήσεις - ιδιαίτερα τα δίκτυα επικοινωνιών και ενέργειας - να αποτελούν για μας εθνικά εργαλεία ανάπτυξης. Το λέω αυτό, γιατί σήμερα αυτά τα εργαλεία τα απεμπολεί η κυβέρνηση, αφήνοντας τη χώρα μας στο έλεος της παγκόσμιας αγοράς, χωρίς δυνατότητα δυναμικού σχεδιασμού.
Γι? αυτό, θέλω να είμαι απολύτως σαφής.
Για μας, τα δίκτυα επικοινωνιών και ενέργειας, είναι εθνική υποδομή.
Δεν τα εκποιούμε σε τιμή ευκαιρίας.
Δεν τα παραχωρούμε σε ξένους και ξένα μονοπώλια.
Θέλουμε να διατηρήσουν το δημόσιο χαρακτήρα τους.
Βέβαια, η ανάπτυξη προϋποθέτει και αποτελεσματική εξωτερική πολιτική, έτσι ώστε να διαμορφώσουμε ένα περιβάλλον σιγουριάς, ασφάλειας και ειρήνης.
Επίσης, βλέπουμε ότι, σήμερα, σειρά χωρών, όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία, έχουν ενισχυθεί στη διεθνή σκακιέρα και θέτουν πλέον όρια στην ακτίνα δράσης των ΗΠΑ.
Οι εξελίξεις στον Καύκασο συνδέονται άμεσα και με θέματα ιδιαίτερου ελληνικού ενδιαφέροντος και συμφέροντος. Συνδέονται με το Σκοπιανό, με το Κυπριακό, με τις εξελίξεις στο Κόσσοβο.
Συνδέονται, σε μεγάλο βαθμό, με το ποιος ελέγχει και τις πρώτες ύλες ενέργειας, αλλά και την μεταφορά τους. Συνδέονται με το ρόλο που ευελπιστεί να παίξει η Τουρκία στην περιοχή. Η Ελλάδα έχει βεβαίως ακόμα ανοιχτές πληγές, όπως την τουρκική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο.
Σε αυτή την πληγή, έχει ανοίξει ένα μικρό, έστω, παράθυρο ελπίδας.
Συμμεριζόμαστε το όραμα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, και της πολιτικής ηγεσίας της Κύπρου για μια επανενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο, όπου θα διασφαλίζονται τα συμφέροντα και η ευημερία όλων των κατοίκων της.
Απ? την άλλη, τα αποτελέσματα της τελευταίας συνάντησης του κ. Νίμιτς με τους διαπραγματευτές Ελλάδας και Σκοπίων αποτελούν δυσάρεστη εξέλιξη.
Οι νέες «ιδέες», τις οποίες κατέθεσε γραπτώς ο κ. Νίμιτς, περιέχουν ειδικές αναφορές σε θέματα «εθνότητας» και «άλλα συναφή θέματα». Επιπλέον, όπως δήλωσε ο ίδιος ο κ. Νίμιτς δημοσίως, αυτές οι «ιδέες» θα πρέπει να αντιμετωπιστούν ως «πακέτο».
Με άλλα λόγια: Ο κ. Νίμιτς απέστη της εντολής του Συμβουλίου Ασφαλείας, η οποία αναφέρει ρητά και μόνο τη διευθέτηση του ονόματος της Fyrom και θεωρεί πλέον ο κ. Νίμιτς, ότι, το όνομα πάει πακέτο και με άλλα, για εμάς, απαράδεκτα ζητήματα.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση δεν κατάφερε και πάλι να αποτρέψει αυτή τη διολίσθηση και αυτές τις απαράδεκτες προτάσεις.
Το «πακέτο Νίμιτς» πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο.
Απαιτούμε, η κυβέρνηση να ζητήσει άμεσα την επαναφορά του διαπραγματευτικού πλαισίου, στο μοναδικό θέμα που προβλέπει η εντολή προς τον ΟΗΕ, δηλαδή, την εξεύρεση νέου ονόματος για τη γειτονική χώρα, και τίποτα άλλο.
Επιμένουμε στην «κόκκινη γραμμή διαπραγμάτευσης, την οποία το ΠΑΣΟΚ χάραξε και επέβαλε ως εθνική γραμμή διαπραγμάτευσης:
Μία ονομασία, με γεωγραφικό προσδιορισμό, για κάθε χρήση.
Όχι σε όποια μορφή διπλής ονομασίας.
Επιβάλλεται εδώ εθνική αποφασιστικότητα.
Όχι βεβαίως εθνικιστικές κραυγές και τυφλή τροφοδότηση του εθνικισμού.
Σε αυτό, το ΠΑΣΟΚ δεν θα συμβάλει ποτέ.
Σε αυτό, το ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν έπαιξε.
Για εμάς, μία είναι η φράση, η οποία μας οδηγεί:
«Η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί τίποτα!».
Και πρέπει να ξέρετε ότι, το ΠΑΣΟΚ έχει την εμπειρία και τη γνώση να χειριστεί όλα αυτά τα νέα και μεγάλα θέματα, ή και τα παλιότερα θέματα, με αποτελεσματικότητα, διασφαλίζοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, διασφαλίζοντας το Διεθνές Δίκαιο και την ευνομούμενη πολιτεία στην ευρύτερη περιοχή.
Κυρίες και κύριοι,
για να πετύχουμε τους στόχους αυτούς χρειαζόμαστε, όχι μόνο πόρους, αλλά ένα κράτος που θα εμπνέει επιτέλους εμπιστοσύνη στον πολίτη.
Όλες οι παραπάνω προτεραιότητες προϋποθέτουν ένα διαφορετικό κράτος. Ένα ευνομούμενο κράτος. Το ευνομούμενο κράτος δεν είναι ένα διογκωμένο, συγκεντρωτικό, σπάταλο και πελατειακό κράτος. Είναι ένα κράτος επιτελικό, που σχεδιάζει, που ελέγχει, που έχει την ισχύ και την βούληση να προστατέψει επιτέλους τα δικαιώματα των πολιτών του.
Και αυτά, δεν έχουν οικονομικό κόστος. Αντιθέτως, ένα ευνομούμενο κράτος μειώνει ριζικά, αποφασιστικά, αποτελεσματικά τις σπατάλες και αξιοποιεί τον πλούτο μας ορθολογικά.
Αυτές οι αποφάσεις, για ένα ευνομούμενο κράτος, έχουν βεβαίως κόστος πολιτικό. Διότι όποιος αυτά τα προχωρήσει, θα συγκρουστεί με αντιλήψεις, πρακτικές και συμφέροντα, άλλα μικρότερα, άλλα ισχυρότερα.
Γι? αυτό, δεσμεύομαι απέναντί σας:
δεν θα συμβιβαστώ με κανέναν για τα μέτρα τα οποία πρέπει να πάρουμε, προκειμένου να οικοδομήσουμε ένα κράτος, που θα έχει επιτέλους την εμπιστοσύνη του πολίτη. Ένα κράτος ευνομούμενο.
Γι? αυτό και προτείνω μερικά απλά, τόσο απλά, αλλά και τόσο βασικά, μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης μεταξύ της Πολιτείας και του πολίτη:
Πρώτον, διαφάνεια: Η διαφάνεια πρέπει να γίνει ζωτική αρχή λειτουργίας του κράτους παντού. Όλες οι αποφάσεις των υπουργών στο διαδίκτυο. Δεν θα κρύβεται κανένας υπουργός, κανένας γενικός γραμματέας, κανένας διοικητής δημόσιας επιχείρησης, πίσω από το πέπλο της αδιαφάνειας.
Ενίσχυση της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, ενίσχυση της ανεξαρτησίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, αλλά και του ελεγκτικού έργου του ελληνικού Κοινοβουλίου
Δεύτερον: Αξιοκρατία παντού. Επιτέλους, δεν μπορούμε να στελεχώνουμε διοικήσεις με κουμπάρους, δεν μπορούμε να στελεχώνουμε διοικήσεις με κάποιους ευνοημένους συνέταιρους. Πρέπει να πάμε στην αξιοκρατία. Να ξεφύγουμε απ? αυτή την τριτοκοσμική λογική. Ούτε μπορούμε να στελεχώνουμε δημόσιες υπηρεσίες με ρουσφέτι.
Τρίτον, έλεγχος και αξιολόγηση. Έλεγχος και αξιολόγηση, που πρέπει να γίνεται συνεχώς και να είναι εργαλείο για την διαφύλαξη των δικαιωμάτων του πολίτη, για την προστασία των δικαιωμάτων του, είτε είναι στην εργασία, είτε είναι στην παιδεία, είτε στην υγεία, είτε στο Ασφαλιστικό, είτε στην πρόνοια, είτε στην ποιότητα ζωής.
Και βεβαίως, να πάψουν να υπάρχουν οι γκρίζες ζώνες μεταξύ κράτους και αγοράς, πολιτικών και επιχειρηματιών. Τον θέλουμε τον επιχειρηματία, όπως θέλουμε κι ένα σωστό κράτος, και γι? αυτό θέλουμε και καθαρές σχέσεις μεταξύ του κράτους και του επιχειρηματία. Θα είναι σε όφελος και των δύο πλευρών.
Θα συμβάλει σ? αυτό κι ένα νέο συμβόλαιο φορολογικής εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και φορολογούμενου. Δηλαδή, όλοι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, που υπόκεινται στο κράτος και αφορούν στην οικονομία, στην αγορά, στην εργασία, και όπου αλλού, πρέπει να θωρακιστούν και, πάνω απ? όλα, να λειτουργήσουν με βάση το τεκμήριο ειλικρίνειας του πολίτη –μια πολύ βασική αρχή.
Τέταρτον, αξιολόγηση παντού, σε όλες τις επιχειρήσεις, στο Δημόσιο ξεκινώντας από τους ίδιους τους υπουργούς και την κυβέρνηση. Θα τίθενται στόχοι, θα αξιολογούνται και θα ελέγχονται από τον ίδιο τον Ελληνικό λαό. Θα ξέρει ο Ελληνικός λαός πού πάνε τα λεφτά του, πού πάνε οι φόροι του.
Πέμπτον, αποκέντρωση. Ισχυρό, αλλά επιτελικό κεντρικό κράτος. Διότι, για μας, διοικητική μεταρρύθμιση σημαίνει ριζική αλλαγή, μια επανάσταση στη δομή και λειτουργία του κράτους, και όχι απλά ασκήσεις επί χάρτου για τον αριθμό και τα όρια των δήμων. Αυτό που κάνει η κυβέρνηση, το οποίο εμείς καταγγέλλουμε, θα δημιουργήσει νέο χάος. Εμείς, μιλάμε για μια ευρωπαϊκή Αυτοδιοίκηση με δυνατότητες, με πόρους, με αρμοδιότητες, με διαφάνεια, κοντά στον πολίτη.
Φίλες και φίλοι, είναι πια κοινή διαπίστωση, ακόμα και πικρή παραδοχή πολλών νεοφιλελεύθερων, ότι χωρίς ευνομούμενο, ισχυρό, αποτελεσματικό κράτος, με διαφάνεια, με δημοκρατία, η ανάπτυξη εμποδίζεται. Το κόστος της ανάπτυξης πολλαπλασιάζεται, η διαφθορά ανθίζει και, το κέρδος, ο πλούτος του Ελληνικού λαού, του κάθε λαού, εξαφανίζεται.
Η σημερινή κυβέρνηση διαχειρίζεται τον πλούτο του Ελληνικού λαού και της Ελλάδας. Τα έσοδα από τους φόρους, τα δικά σας χρήματα, την περιουσία των ΔΕΚΟ, την περιουσία του Δημοσίου, τα δάση και τις παραλίες μας, τα δημόσια έργα, τους πόρους των Ασφαλιστικών Ταμείων, τις θέσεις στο Δημόσιο, τα σχολεία, τα νοσοκομεία.
Διαχειρίζεται την περιουσία του Ελληνικού λαού, αλλά ουσιαστικά και τα δικαιώματα του Ελληνικού λαού.
Αντί, αυτό τον πλούτο, να τον αξιοποιήσει για την ανάπτυξη της πατρίδας, της κοινωνίας και του πολίτη, η κυβέρνηση διαχειρίζεται τον δικό μας, τον δικό σας πλούτο, σαν να είμαστε μια τριτοκοσμική χώρα.
Ως μεσίτες, πουλάνε ό,τι έχει η χώρα μας. Η κυβέρνηση πουλάει τον πλούτο της χώρας μας, με όφελος για τους λίγους, ισχυρούς και «ημέτερους». Και βεβαίως, είναι πια αιχμάλωτοι και όμηροι των συμφερόντων που υπηρετούν.
Κυρίες και κύριοι,
η επόμενη μέρα των εκλογών είναι η μέρα που κάνουμε -και δεσμεύομαι προσωπικά σε αυτό- το πρώτο αναγκαίο βήμα, για να αποκαταστήσουμε σταδιακά την εμπιστοσύνη των Ελλήνων στην ίδια τους την Πολιτεία. Αλλάζοντας νοοτροπίες, πρακτικές στην πολιτική ζωή της χώρας, στην διακυβέρνηση του τόπου.
Εγώ είμαι αποφασισμένος. Και θα γίνει αυτό το πρώτο βήμα.
Είμαι αποφασισμένος να γίνουν τα πρώτα βήματα.
Και απευθύνομαι σε όλους σας.
Απευθύνομαι στους εκπροσώπους των εργαζομένων, των μισθωτών, στους εκπροσώπους των επιχειρηματιών, του μικρού και μεσαίου επιχειρηματία, απευθύνομαι στους εκπροσώπους των αγροτών, των επαγγελματιών, στους εκπροσώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας, στους εκπροσώπους του πολιτισμού μας, σε σας, τους εκπροσώπους της Αυτοδιοίκησης, αλλά βεβαίως και των Ελλήνων της διασποράς.
Εμείς θα κάνουμε, εγώ θα κάνω το πρώτο αναγκαίο βήμα σ? αυτή τη χώρα, για να αλλάξουμε σελίδα στον τρόπο με τον οποίο κυβερνιέται αυτός ο τόπος, στον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα χρήματα του Ελληνικού λαού, στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το κράτος.
Επιτέλους, να φτιάξουμε ένα κράτος δικαίου, μια πατρίδα ευνομούμενη, μια κοινωνία αλληλεγγύης, ανθρωπιάς και ποιότητας, μία ανθρώπινη κοινωνία.
Σας ζητώ να δώσουμε σήμερα τα χέρια, με μια κοινή υπόσχεση:
Όλοι μαζί να πραγματοποιήσουμε αυτή τη μεγάλη αλλαγή.
Όλοι μαζί.
Διότι ξέρουμε ότι είναι ένα δύσκολο εγχείρημα.
Αλλά ξέρουμε, στο βάθος της καρδιάς μας, ότι μπορούμε.
Ναι, ως Έλληνες, μπορούμε.
Βήμα - βήμα, με σκληρή δουλειά, με κόπο, με σεβασμό ο ένας για τον άλλο, με αξιοπρέπεια και αυτοπεποίθηση.
Σας καλώ σήμερα, και καλώ από αυτό εδώ το βήμα όλους τους Έλληνες, όλες τις Ελληνίδες, να δουλέψουμε μαζί.
Να ενώσουμε τις δυνάμεις μας, για να αλλάξουμε πρακτικές και νοοτροπίες, που μας κρατάνε αιχμάλωτους στο χθες.
Να πιστέψουμε στο μέλλον μας.
Να πιστέψουμε ότι εμείς κρατάμε το μέλλον μας στα χέρια μας.
Ελάτε όλοι μαζί, να διασφαλίσουμε το δικαίωμα σε μία ανθρώπινη κοινωνία.
Μπορούμε.
Σας ευχαριστώ.
Ειδήσεις
14 Σεπ 2008
Η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου στη ΔΕΘ: Δεσμεύομαι με προτάσεις για την Ελλάδα του μέλλοντος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλια:
Ξαναανακαλύπτοντας την Σοσιαλδημοκρατία
Του Αγίου
Μετά την «μελέτη» του κειμένου της ομιλίας του Γιώργου Παπανδρέου στην ΔΕΘ, τολμώ να πω ότι για πρώτη φορά από το 2004, παρατηρώ η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να εμφανίζει ολοκληρωμένη άποψη σε ότι αφορά το μοντέλο άσκησης οικονομικής πολιτικής. Πρόκειται για έναν άξονα πολιτικής απόλυτα ενταγμένο στην σοσιαλδημοκρατική εκδοχή.
Είναι προφανές ότι τα βασικά στοιχεία αυτού του μοντέλου κάλλιστα θα μπορούσαν να εξειδικευτούν έτσι ώστε να ενταχθούν στο πλαίσιο δημιουργίας ενός νέου κοινωνικού μοντέλου, που θα επιβληθεί από τα αριστερά και θα εκφραστεί μέσω ενός αριστερού, οδικού χάρτη για την άσκηση σύγχρονης προοδευτικής διακυβέρνησης.
Παραδόξως, η προσέγγιση του Γ. Παπανδρέου στο ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής υπήρξε άκρως επιφανειακή. Δεν έδειξε να διακρίνεται από συγκεκριμένη δομή και δεν ανέδειξε τις προϋποθέσεις για την διαμόρφωση μιας σταθερής στρατηγικής που θα μπορούσε να υπηρετήσει μία συγκεκριμένη εξωτερική πολιτική. Ας είναι…
Το ζήτημα από δω και πέρα για τον Γιώργο Παπανδρέου δεν είναι τόσο η ανάδειξη της διαφορετικότητας του κόμματός του από τη ΝΔ, αλλά η δημιουργία πεποίθησης στο εκλογικό σώμα, ότι υπό την ηγεσία του το ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να εγγυηθεί αυτά που αναφέρονται στη σημερινή πρόταση του κόμματός του.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η μορφή κριτικής που ασκήθηκε σε αυτές τις «προγραμματικές θέσεις» από τη ΝΔ και τον εκπρόσωπο της κυβέρνησης εκθέτει ακόμη περισσότερο τον Καραμανλή.
Πού διέκρινε λαϊκισμό και δημαγωγία και πού είδε να επικρατεί η συνθηματολογία σε τούτες τις θέσεις αυτό το παιδί του Βατο-(Ναρκο)-πεδίου, μόνον ο πνευματικός του ο…Ρεφραίν θα μπορούσε, ίσως, να απαντήσει.
Το μοντέλο που περιέγραψε ο κ.Παπανδρέου είναι απολύτως εφικτό και το ελάχιστο που θα μπορούσε να γίνει σήμερα για να περισωθεί η ελληνική κοινωνία και να μην γκρεμιστεί συθέμελα το πολιτειακό οικοδόμημα.
Αν ήθελε κανείς να είναι σοβαρός θα μπορούσε να αντιτείνει στον Γιώργο, ότι την εμπιστοσύνη του λαού δεν την κερδίζεις με κοινωνικά «προγράμματα», ούτε με την ανακοίνωση αγνών προθέσεων. Το ΠΑΣΟΚ δεν έρχεται σήμερα στα πράγματα, ούτε ο ηγέτης του προέκυψε από κοινωνικές διεργασίες παρθενογένεσης. Τα «μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης» του κόμματος με τον λαό, στα οποία αναφέρθηκε ο Γ. Παπανδρέου θα έπρεπε να έχουν γίνουν πράξη εδώ και χρόνια και όχι να εξαγγέλλονται στο παρά ένα των επερχόμενων εκλογών.
Άλλωστε τι ανάγκη θα είχε σήμερα ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ να αναφερθεί σε αυτά, αν το κόμμα του είχε πράγματι αλλάξει, όπως κατάδηλα είχε απαιτήσει, όχι απλώς η βάση του ΠΑΣΟΚ, αλλά το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας;
Το ΠΑΣΟΚ δυστυχώς δεν άλλαξε, ούτε μπόρεσε να μετεξελιχθεί σε ένα σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα απαλλαγμένο από την πατρωνία και των φατριασμό. Παρέμεινε ένα αρχηγικό κόμμα που εκτρέφει δελφίνους και καλλιεργεί κρατικοδίαιτα στελέχη.
Με τις εξαγγελθείσες, χθες, προγραμματικές αρχές από τον Γιώργο βήματα κοινωνικής προόδου γίνονται, μόνον που, δυστυχώς, δεν φαίνεται ικανό το σημερινό ΠΑΣΟΚ να τα πραγματοποιήσει.
Πώς θα γίνει τώρα να κρατήσουμε την «προγραμματική υποθήκη» ενός κόμματος, δίχως να δεσμευτούμε σε αυτό και να «αφεθούμε» στο ίδιο, μόνον η …πονηρή κάλπη μπορεί να αποφασίσει!
Υπάρχει ασφαλώς και καλύτερη λύση. Να προχωρήσουμε «αριστερά και φιλελεύθερα» με την ένταξη όσων ριζοσπαστικών δυνάμεων υπάρχουν ως δυναμικό στο ΠΑΣΟΚ στο πλαίσιο μιας σύγχρονης «αριστερής» διακυβέρνησης, που δεν γυρίζει την πλάτη στη σοσιαλδημοκρατία, αλλά απλώς αφήνει πίσω της τη νεοφιλελεύθερη (διπρόσωπη) περίοδο των ευρωπαϊκών σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων.
Δημοσίευση σχολίου