Ζητά να επιστρέψει στη ΝΔ ο Δαϊλάκης με επιστολή του στον πρωθυπουργό. Δεν μπορώ να υπάρξω πολιτικά έξω από τη ΝΔ, παρακαλώ να εξεταστεί άμεσα η επιστροφή μου και αν τελικώς δεν επιστρέψω, η παραίτησή μου είναι στη διάθεσή σας.
Μετά από αυτό, η παραίτηση του πρέπει να θεωρείται δεδομένη...
3 Οκτ 2008
Σταύρος Δαϊλάκης: Δεν μπορώ να υπάρξω πολιτικά έξω από τη ΝΔ...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Αναρτήσεις
6 σχόλια:
Τζάμπα μάγκας μας το παίζει τελευταία ο Κώστας Καραμανλής.
Προκαλεί αναιδέστατα τα ίδια του τα στελέχη , αν έχουν τα κότσια να τα βάλουν «στα ίσα» μαζί του και αν τολμούν ας «ρίξουν και την κυβέρνηση»!
Αυτό είναι το βασικό του μήνυμα.
Αγνοεί την «κρίση διακυβέρνησης» που μαστίζει τη χώρα και έχει σχέση με την παταγώδη αποτυχία της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησής του .
Αγνοεί το κράξιμο που κάνει ο Λαός σε κορυφαία στελέχη του .
Αυτά τα αποδίδει στη «διεθνή κρίση» και στο... ΠΑΣΟΚ !!!!!!!!!!!!!!!
Οσο για την «αυτοκριτική», είναι του τύπου «λάθη κάνουμε όλοι μας...».
Δηλαδή τρίχες κατσαρές .
Γυρίζει την «πλάτη» ο πρωθυπουργός στην κοινωνική αγωνία και στρέφεται στο κόμμα «σφίγγοντας τα λουριά», γιατί εκεί νομίζει ότι είναι το πρόβλημα!
Αντί να πάρει πρωτοβουλίες ανατροπής του πολιτικού κλίματος, προσπαθεί να το ελέγξει με δύο τρόπους: Με «απειλές» για «κόκκινη κάρτα» προς τους «ατακτούντες» και με ψυχολογική ενίσχυση του κομματικού πατριωτισμού. Ενώ δεν έχει τα κότσια να κάνει τις «αλλαγές» προσώπων και ακόμα περισσότερο αλλαγή πολιτικής .
Ο Λαός έκπληκτος διερωτάται :
Άλλαξε ο πρωθυπουργός τον Βουλγαράκη που ήταν ιστορικό στέλεχος της Ν.Δ. γιατί δεν τολμά να αλλάξει τον Ρουσσόπουλο;
Μήπως αληθεύουν αυτά που ακούμε στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι ο Θοδωρής κάπου τον κρατάει ;
Το δίλημμα... «σωπάστε ή ρίξτε με», που πέταξε στα κομματικά του στελέχη , ακούγεται παγερά αδιάφορο για την κοινωνία!
Παληκάρι από τα Σφακιά
Αλλος ένας κόκορας με ιμιτασιόν λειρί .
άχου το μαλάκα τι έκανεεεεε!
το πιό σιχαμερό πράγμα!
"δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα"...
γκοοοοοοολ
Πολιτικοί και άλλοι έρωτες... (εκείνος κι εκείνος)
βιπεράκι (εκείνος κι εκείνος):
[...]κι έτσι μόνο, τυφλωμένος από τον παθιασμένο έρωτά του και αποφασισμένος πια, μπήκε το βράδυ στο δωμάτιό του για να σβήσει τη φλόγα του έρωτα που τον έκαιγε για μέρες και τον βασάνιζε τις νύχτες. Εκείνος, κοιμόταν σαν μωρό στο κρεβάτι του φορώντας μόνο ένα νεγκλιζέ που ο σκανταλιάρης νυχτερινός άνεμος το ανέμιζε σηκώνοντάς το προκλητικά καθώς έμπαινε ανάμεσά τους, σκαρφαλώνοντας αθόρυβα από το ξεχασμένο ανοιχτό παράθυρο.
Εκείνος στεκόταν μαρμαρωμένος στην καλοκαιρινή δροσιά, αλλά τι παράξενο, καιγόταν από έρωτα κοιτώντας με θαυμασμό το θείο αλαβάστρινο κορμί, το αντικείμενο του πόθου του. Αποφάσισε να πλησιάσει, και με βήματα αργά αλλά "σταθερά και αποφασιστικά" ήταν πια ώρα να ολοκληρώσει "τις μεταρρυθμίσεις".
Τα λιγοστά μαλλιά της φαλάκρας του, τον θάμπωσαν. "Ω θεέ μου" σκέφτηκε, "είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον, ααχχχ, σώμα μου πλασμένο από χυλό".
Κόλλησε παθιασμένα τα χείλη του στα χείλη του έρωτά του, του άλλου του μισού, έκλεισε τα μάτια για να τον νιώσει, και τον πασάλειψε με σάλια. Η γλώσσα του έφτασε μέχρι[...]
...συνεχίζεται.
I LOVE KARAMANLIS, CAN'T LIVE WITHOUT YOU...
(μετά μουσικής)
Δημοσίευση σχολίου