StudioA-Blog

Η σημερινή Ελευθεροτυπία ξαναδημοσιεύει μια συνέντευξη που είχε πάρει από τον Τούρκο συγγραφέα Γιαλτσίν Κιουτσούκ το Φεβρουάριο του 1998 στο Παρίσι όπου ζούσε αυτοεξόριστος.

Διηγείται μεταξύ άλλων:

«Απ' όσα είδα, μια ιστορία ήταν και η πιο απάνθρωπη. Συνέβη στο χωριό Τύμπου, όπου και είχαμε πάει για εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Όλοι οι κάτοικοι είχαν φύγει. Καθόμουν σε μια αυλή χαλαρώνοντας και έτρωγα σταφύλια. Τότε άκουσα ριπές και μετά κλάματα και κραυγές στα τουρκικά. "Θεέ μου, σκότωσα, σκότωσα", φώναζε κάποιος δικός μας. Έτρεξα μέσα στο σπίτι και την είδα. Ήταν πεσμένη στο πάτωμα. Ήταν φανερό πως ήταν ένα καθυστερημένο κοριτσάκι που το είχαν αφήσει μόνο του. Είχε μικρά χέρια και ήταν μογγολάκι. Αυτά τα χεράκια κάποιοι φαντάροι μας τα είχαν δέσει. Στη συνέχεια έβαλαν τις κάννες των όπλων τους στη μήτρα της και έριξαν δύο ριπές. Όταν την πλησίασα ζούσε ακόμη. Χτυπιόταν και αιμορραγούσε από κάτω. Έπειτα από λίγο έσβησε. Η οργή μου ήταν τέτοια ώστε χτύπησα μερικούς στρατιώτες.
Την πήραμε με δύο άλλους, τη βάλαμε σε μια κουβέρτα και τη θάψαμε σαν άνθρωπο. Ακόμη θυμάμαι πολύ καθαρά πού είναι ο τάφος αυτός.
Ο διοικητής μας φώναξε τους δύο φαντάρους που σκότωσαν το κοριτσάκι και τους έδωσε συγχαρητήρια.
Με έπιασαν ξανά τα κλάματα...».
........
Περισσότερα: Ελευθεροτυπία