ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Δεν είναι απάντηση αυτή, κύριε Ρουσόπουλε. Αυτή είναι απάντηση για να την χρησιμοποιείτε στα τσιράκια σας μέσα στο αυταρχικό πλαίσιο που έχετε δημιουργήσει σ’ αυτή τη χώρα, χωρίς να ντρέπεστε.
Την παραπάνω φράση είπε ο Θεόδωρος πάγκαλος ως απάντηση στο Θόδωρο Ρουσόπουλο ο οποίος αντέδρασε όταν ο πρώτος κατά την ομιλία του στη Βουλή επέκρινε το Γιώργο Σουφλιά λέγοντας ότι δεν είχε πάει σε κανένα από τα 19 συμβούλια χωροταξίας, περιβάλλοντος και δημοσίων έργων που έγιναν από το 2004, στην Ευρώπη.
Ο Θόδωρος Ρουσόπουλος του απάντησε ότι μπορεί να μην πάει ο κ. Σουφλιάς αλλά "Η Ελλάδα είναι παρούσα, κύριε Πάγκαλε" και πήρε τη συγκεκριμένη απάντηση.
Και μετά έπεσαν όλοι "με τα μούτρα" να ερμηνέυσουν τη λέξη "τσιράκια".
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΡΟΥΣΟΠΟΥΛΟΣ: ...η έννοια (τσιράκια), εάν την πάρουμε από τους Βυζαντινούς χρόνους, είχε μεν μια θετική διάσταση -είναι τα παιδιά εκείνα που εργαζόντουσαν σε ένα εργαστήριο, προκειμένου να γίνουν στη συνέχεια εργάτες και εν συνεχεία και τα ίδια έμποροι ή επιχειρηματίες- εάν όμως της δώσουμε τη διάσταση της καθομιλουμένης σήμερα, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι έχει μια πολύ αρνητική φόρτιση.
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΓΚΑΛΟΣ: Είναι προφανές πως η λέξη «τσιράκια», η οποία είναι ευρύτατα χρησιμοποιούμενη από το λαό μας και σε συζητήσεις μεταξύ πολιτών –και δεν οφείλουμε να μιλούμε την καθαρεύουσα εδώ ή κάποια γλώσσα των σαλονιών- εννοεί ανθρώπους, οι οποίοι για κομματικό και οικονομικό συμφέρον ακολουθούν ένα κόμμα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Να καταλήξουμε ότι αυτό σημαίνει μόνο εκπρόσωποι και τίποτε περισσότερο. Να συμφωνήσουμε.
ΑΣΤΕΡΙΟΣ ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ: Μπορούσε βέβαια κάποιος να αλλάξει τον όρο «τσιράκια», κύριε Βελόπουλε, μια που είστε και δημοσιογράφος και να πει για παπαγαλάκια. Το ίδιο είναι.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Κύριε Ροντούλη, εάν μου επιτρέπετε, εσείς τώρα που είστε καθηγητής δώστε έναν άλλο εννοιολογικό χαρακτηρισμό σε αυτά να τελειώνουμε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Στο σχολείο που διδάσκατε λέγατε «τσιράκια;». Δεν λέγατε, ήσασταν σοβαρός καθηγητής.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, για παπαγαλία μιλούσαν. τσιράκι (το): 1. (παρωχ.) μαθητευόμενος τεχνίτης: Ο μάστορας με το τσιράκι του. Mπήκε τσιράκι σ΄ ένα μαραγκούδικο. 2. (μειωτ.) αυτός που έχει προσκολληθεί σε ανώτερό του, στον οποίο προσφέρει τις υπηρεσίες του με αντάλλαγμα κάποιο προσωπικό όφελος: Ο κομματάρχης και τα τσιράκια του. Έγινε / είναι τσιράκι του καθηγητή / του υπουργού.
Αναρτήσεις
1 σχόλια:
Παρακολουθώντας από την τηλεόραση τη χθεσινή αντιπαράθεση του Πάγκαλου με τον Ρουσόπουλο για τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, τσιράκια και άλλα συναφή «τρωκτικά», ειλικρινά θα θελα να είχε δίκιο ο μέχρι πρότινος υπουργός Τύπου. Δυστυχώς η αλήθεια ήταν πως το δίκιο το είχε ο Πάγκαλος. Αλλά κι αυτός λίγα είπε. Η αλήθεια είναι πολύ χειρότερη. Και καλύτερα απ όλους το ξέρουν όλοι οι δημοσιογράφοι.
Δεν πρόκειται για πρακτική που εφευρέθηκε από τη σημερινή κυβέρνηση.
Κάθε άλλο.
Υπήρξαν και παλία όλες τις μορφές οικονομικής εξάρτησης ανθρώπων του Τύπου από τα κομματικά και κυβερνητικά ταμεία.
Και τα «πράσινα» και τα «γαλάζια».
Η διαφορά είναι ότι οι πρώτοι λειτούργησαν ως βιοτεχνία. Οι δεύτεροι, χάρη στο Ρουσόπουλο, εξελίχθηκαν σε βιομηχανία. Υπό τα απαθή, μάλιστα, βλέμματα της ΕΣΗΕΑ.
Καμιάς κυβέρνησης πρόβλημα δεν είναι η αξιοπιστία των δημοσιογράφων ως λειτουργών της ενημέρωσης. Ούτε και η επαγγελματική τους αξιοπρέπεια θα πρέπει να εξαρτάται από τις όποιες πρακτικές, θετικές ή αρνητικές, των εκάστοτε κυβερνώντων.
Πριν από δύο ή τρία χρόνια είχε ζητηθεί από την ΕΣΗΕΑ να της δοθούν στοιχεία για τις προσλήψεις δημοσιογράφων από την κυβέρνηση στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και στην ΕΡΤ. Φυσικά τίποτα το σημαντικό δεν δόθηκε. Κάτι λίγα και το βολικό παραμύθι περί «προσωπικών δεδομένων» και άλλων φτηνών δικαιολογιών. Οταν οι δημοσιογράφοι διεκδικούν το δικαίωμα να ελέγχουμε τους άλλους, είναι επιεικώς ντροπή να διεκδικούν το ανεξέλεγκτο για τις δραστηριότητές τους.
Δημοσίευση σχολίου