StudioA-Blog

Πατήστε "συνεχίζεται" για να διαβάσετε ολόκληρη την ομιλία του Αριστοτέλη Παυλίδη στη Βουλή, στις 6 Απριλίου 2008.
....
Συνεχίζεται...

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα είμαι σύντομος. Συντομότερος απ’ ό,τι αναμένετε, διότι μετά από αυτά που ακούστηκαν, δεν έχω και πολλά πράγματα να πω.
Κατ’ αρχήν, έχω να παρατηρήσω το εξής: Έχω ανέβει αμέτρητες φορές σε αυτό το Βήμα –αμέτρητες!- στα τόσα χρόνια που ακούσατε ότι θητεύω σε αυτή την Αίθουσα. Πάντα, κύριε Πρόεδρε, με κάποια ταραχή. Μεγάλη υπόθεση το Βήμα αυτό. Μοναδικό! Ανεβαίνω απόψε τελείως ατάραχος - ατάραχος!- και μετά απ’ όσα άκουσα με απέραντη καρτερικότητα επί επτά ώρες σε αυτή την Αίθουσα, όπως με καρτερικότητα υπομένω επιθέσεις από 1ης Αυγούστου του περασμένου έτους μέχρι αρχές Σεπτεμβρίου. Τριάντα δύο ημέρες βομβαρδισμός. Ούτε στο Ιράκ δεν κράτησε τόσο. Και τώρα, τον τελευταίο καιρό, άλλες τριάντα ημέρες ανηλεείς.
Ψάχνω να βρω εις την πολιτική ιστορία παρόμοιες περιπτώσεις για πολιτικά, οικονομικά ή άλλα εγκλήματα και δεν βρίσκω τέτοιου είδους αντίδραση των Μέσων.
Παρόλα αυτά, λοιπόν, ανεβαίνω στο Βήμα ατάραχος και κάνω μία παράκληση σε εσάς. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις μιλούσα για τρίτους από του Βήματος -για ομάδες, για πρόσωπα, για πολιτικές- συμφωνών, κρίνων ή κατακρίνων. Επιτρέψτε μου, όμως, απόψε να μιλήσω για τον εαυτό μου.
Βουλευτής Δωδεκανήσου. Διετέλεσα Υπουργός, ξανά Υπουργός, Υφυπουργός, Υπουργός Αναπληρωτής. Τελευταία μου θητεία, κατά τη διάρκεια της οποίας κάτι λέγει κάποιος πως συνέβη –επαναλαμβάνω, κάτι λέγει κάποιος πως συνέβη!- κινείται μία διαδικασία.
Τώρα περιγραφή:
Για λόγους που θα εξηγήσω αργότερα –και πολύ σύντομα μάλιστα- κάποια ημέρα πηγαίνω στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου.
Έψαξα τουλάχιστον κατά την μεταπολιτευτική ιστορία εάν υπάρχει παρόμοιο σύμπτωμα. Δεν βρήκα. Όμως, φανταστείτε εσείς, κύριοι συνάδελφοι, και κυρίως επιτρέψτε μου να αποταθώ εις τους διατελέσαντες Υπουργούς, πηγαίνει εύκολα Υπουργός στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου; Εκ των υστέρων μου είπαν κάποιοι: «Φιρί φιρί πήγαινες. Προσφυγή στα δικαστήρια, ό,τι και να συμβαίνει, το μπελά σου θα βρεις, αφού είσαι πολιτικός. Εάν δεν ήσουν, άλλη υπόθεση».
Πήγα, λοιπόν, στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Και τι έκαμα; Κατέθεσα αναφορά. Δεν είναι ακριβές ότι μου υπεδείχθη –το τονίζω- αλλά μέλος της Κυβερνήσεως ήμουν. Να μη γνωρίζει ο Πρωθυπουργός τι κάνει ο Υπουργός του; Αφού την κατέθεσα, λοιπόν, έστειλα αντίγραφο εις τον κύριο Πρωθυπουργό, το οποίο δεν είναι απόρρητο, είναι εντός της δικογραφίας και από κάποιους κατετέθη ότι έτσι έγινε. Ενημέρωσα τον Πρόεδρο της Κυβερνήσεως.
Θα το καταθέσω, αφού διαβάσω τι ζητούσα. Περιέγραφα τα διάφορα –τα γνωρίζετε- και έλεγα: «Κύριε Εισαγγελέα, το όλο περιστατικό υπό τις συνθήκες που εξελίχθηκε, το θεωρώ ιδιαίτερα σοβαρό και γι’ αυτό το θέτω υπόψη σας για τις όποιες ενέργειές σας».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:
Υπέθετα και εγώ ότι καταγγέλλω –καταγγελία είναι αυτή- πως ένας συνεργαζόμενος με το Υπουργείο εφοπλιστής ακτοπλοΐας μου στέλνει ένα μήνυμα από δύο πλευρές: ή να ικανοποιηθούν τα αιτήματά του ή θα ανοίξει το στόμα του, δηλαδή εάν ικανοποιηθούν, φερμουάρ, αν δεν ικανοποιηθούν, ανοίγει το στόμα του. Ε, πριν το ανοίξει, πήγα στο Σανιδά.
Πήγα στο Σανιδά, το χαρτί έφτασε στο Ντογιάκο και εκεί έγινε κάτι παράδοξο. Εγώ το Μανούση κατήγγειλα, κυρίες και συνάδελφοι, τον πλοιοκτήτη. Το συνεργάτη μου; Εάν είχα υποψία ή διαπίστωνα ότι κάποιος συνεργάτης μου ήτο αμαρτωλός, στο Σανιδά θα πήγαινα; Θα έπιανα μία σανίδα και μάλιστα βρεγμένη και θα του έκανα αυτό που λένε στα μέρη μας, «τα πλευρά του μαλακά σαν την κοιλιά του». Είχα ανάγκη εγώ, κύριοι συνάδελφοι, να πάω στο Σανιδά για το συνεργάτη μου; Για το Μανούση επήγα.
Και τι διαπιστώνω; Όπως λέμε οι ναυτικοί, αλλαγή πορείας. Ο κ. Ντογιάκος θεωρεί ύποπτο το συνεργάτη και αθώο το Μανούση και μετ’ ου πολύ βάζει και την καταγγελία μου, καθ’ όσον αφορά στην εκβίαση Μανούση στο αρχείο. Είστε νομικοί. Εγώ σας το διηγούμαι, εσείς βγάλτε συμπεράσματα. Και αρχίζει, λοιπόν, η ιστορία. Τελειώνει η προκαταρκτική εξέταση, διατυπώνει ό,τι διατυπώνει, δεν βρίσκει τίποτε για τον Υπουργό, πάμε σε τακτική ανάκριση.
Σας ακούω, λοιπόν, τώρα να ομιλείτε περί του κ. Ζαβιτσιάνου. Κύριε Υπουργέ της Δικαιοσύνης, θέλω να σας πω να μην τον πειράξετε. Τρομαγμένος άνθρωπος. Υπερέβη νόμους, Σύνταγμα. Τα πάντα υπερέβη. Και τα υπερέβη κατά τρόπο βάναυσο. Αλλά τι να του πω; Πήγα τρεις φορές οικιοθελώς, κύριοι συνάδελφοι. Δεν σας άκουσα, κύριε Βενιζέλο, σε αυτό που είπατε προηγουμένως «Τι το ήθελες, κύριε Παυλίδη, να πας οικιοθελώς και να παραδώσεις του κόσμου τα χαρτιά στον κ. Ζαβιτσιάνο;». Ευθιξία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μακριά από ευθιξία. Θα βρείτε το μπελά σας. Φαίνεται ότι η ευθιξία βλάπτει σοβαρώς την υγεία του ευκόλως θιγουμένου. Μετέπειτα φαίνεται πως βλάπτει και ομάδες ή και κάτι παραπάνω και τραβάς των παθών σου τον τάραχο.
Πήγα, λοιπόν, στον κ. Ζαβιτσιάνο και κάποια στιγμή μου λέγει: «Πρέπει να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας». Και εάν δεν πάει στη Βουλή, εγώ ποιον θα πείσω; Το λέγω με γνώση λόγου, να γραφτούν στα Πρακτικά για να υπάρχουν, όχι για τον κ. Ζαβιτσιάνο αλλά για το πώς λειτούργησε.
Και εγώ μένω εκστατικός. Κύριε ανακριτά, εσείς θα πείσετε, εσείς έχετε αγωνία, έχετε ανάγκη να πείσετε; Αυτή είναι η δουλειά σας; Δική μου δουλειά είναι να πείσω, να πείσω στο να με ψηφίσουν. Εσείς έχετε δουλειά να αναζητήσετε την αλήθεια και μόνο την αλήθεια και κάνετε ό,τι θέλετε μετά. Στείλτε το στη Βουλή ή μην το στείλετε. Δική σας δουλειά, αλλά αναζητήστε την αλήθεια. Και αν δεν μπορείτε με τα χαρτιά που σας έχουν δώσει οικειοθελώς να βρείτε άκρη, ε, τότε τι κάνουμε; Πώς θα εξιχνιάσετε εγκλήματα; Και αυτά είναι κουκιά μετρημένα, πώς αγοράστηκε ένα διαμέρισμα και εξοφλήθηκε, πώς πήραμε ένα δάνειο. Λέω «πήραμε», διότι έχω ευθύνη, είναι η κόρη μου στη μέση. Η κόρη μου, σημειώστε, είναι ενήλιξ. Είναι μία έξυπνη κοπέλα και ξέρει και διαχειρίζεται τα του εαυτού της, αλλά δεν θέλω να μου πείτε «αδειάζεις την κόρη σου ή οποιονδήποτε άλλο».
Του παρουσίασα χαρτιά, πώς πήραμε ένα δάνειο, δεν απερροφήθη για κάποιους λόγους, τους οποίους θα ακούσετε, και επεστράφη ένα μέρος. Άμα εσύ αυτά δεν μπορείς να τα διαβάσεις, ποιος θα τα διαβάσει; Και έκαμα το λάθος και το είπα σε μία συνέντευξη, τη μόνη που έδωσα την προπερασμένη Κυριακή, και φαίνεται ότι τον τσίγκλισε, επειδή έγραψα «άμα δεν μπορεί η δικαιοσύνη να αναγνώσει και να καταλάβει τα στοιχεία που έχει στα χέρια της, τότε ποιος θα μπορέσει;».
Έτσι, λοιπόν, έκαμε ό,τι έκαμε. Συνέταξε το διαβιβαστικό. Είκοσι τρεις σελίδες. Κύριοι συνάδελφοι, στη δίκη της Νυρεμβέργης είκοσι τρεις σελίδες κατηγορητήρια για πολύ λίγους εγκληματίες συνετάγησαν. Είκοσι τρεις σελίδες ελάβατε στα χέρια σας, βεβαίως κατόπιν εορτής, αφού είχε γίνει φέιγ-βολάν και κυκλοφορούσε σε όλα τα γραφεία. Ο τελευταίος, που δεν το επήρε, ήτο ο κύριος Πρόεδρος της Βουλής. Επήγα στο γραφείο του και του λέω: «Κύριε Πρόεδρε, ήρθε ο φάκελος;». Μου λέει: «Όχι, δεν ήρθε ο φάκελος. Μα, κυκλοφορούν διάφορα.». Και έτσι ηναγκάσθη να κάνει μετέπειτα το διάβημα που έκαμε και νομίζω ότι εκφράζει όλους.
Και πώς θα γινόταν όλη αυτή η ιστορία; Τη μπαγκέτα, κύριοι, την κρατά ο Μανούσης στα χέρια του. Ο Μανούσης. Δεν μιλώ με πάθος. Λυπούμαι για την κατάντια της επιχείρησης, ειλικρινώς λυπούμαι. Δεν μιλώ με πάθος, αλλά μιλώ με μία επίταση. Καταθέτει στις 14 Μαΐου -πρώτη κατάθεση- και λέγει σε ερώτηση του κυρίου Ντογιάκου: «Εις τι συνίστατο η βοήθεια, ποίο το είδος της και το ύψος που λέτε πως δώσατε σε συνεργάτη του Υπουργού για να το πασάρει και στον Υπουργό;». Απάντηση του πλοιοκτήτου –διαβολεμένη ράτσα- «Δεν ενθυμούμαι αυτήν τη στιγμή». Και στις 29 Οκτωβρίου ιστορία ολόκληρη.
Στην ιδία κατάθεση, όμως, λέει και κάτι το οποίο υφιστάμεθα όλοι και πρώτος εγώ. Αφού, λέει, «δεν μου έγιναν τα διάφορα», τον ερωτά ο ανακριτής: «Ποιος ήταν ο σκοπός της ενεργείας σας αυτής;», δηλαδή το να μου στείλει φωτογραφίες. Απάντηση: «Να επισημάνω ότι, ενώ είχα διαβεβαιώσεις ότι θα τηρηθούν δικαστικές αποφάσεις και θα ολοκληρωθεί διαγωνισμός ως ορίζουν οι νόμοι, την ώρα που η εταιρεία μου περίπου χρεοκοπούσε δεν έγιναν αυτά και έτσι είχα δύο λύσεις». Ακούστε ποιες λύσεις είχε: «Ή να αυτοκτονήσω» -πάλι αυτοκτονία- «ή να αναστατώσω την πολιτική ζωή του τόπου». Το πρώτο δεν έγινε, το δεύτερο μου φαίνεται ότι έγινε στην έκταση που το αισθάνεται ο καθείς από εσάς. Εγώ το αισθάνομαι σε εξαιρετικά έκταση. Ό,τι είπε το έκαμε. Και από εκεί και πέρα, τα γεγονότα πήραν φόρα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το κατηγορητήριο –περί κατηγορητηρίου πρόκειται- έχει τέσσερα σημεία.
Το ένα σημείο είναι καθαρώς υπηρεσιακό. Υπόθεση ενός διαγωνισμού για άγονες γραμμές.
Το δεύτερο σημείο είναι το αναφερόμενο σε τρία πρόσωπα, στο συνεργάτη μου, σε έναν πράκτορα στην Κω και σε ένα φίλο μου στη Ρόδο. Δεν θα απαντήσω ιδιαιτέρως γι’ αυτά. Σήμερα εγώ είμαι ενώπιόν σας. Εκείνοι θα πάνε στα δικαστήρια, θα βρουν άκρη. Έχουν κάνει μηνύσεις, ζητούν αγωγές, θα τα βρουν μεταξύ τους. Μου κάνει εντύπωση όμως –και θα το διαπιστώσετε από τη δικογραφία- ότι ένας ανακριτής υιοθετεί μόνο τα κατατιθέμενα από τον Μανούση και δύο υπαλλήλους του, οι οποίοι καταθέτουν. Τους σύρει κάθε φορά. Όντες δε και ελαφρώς πονηρούληδες, τι λένε; «Μας είπε ότι έγινε το τάδε. Δεν είδαμε». Αυτό είναι το σκηνικό το οποίο εστήθη και το οποίο σήμερα μας οδηγεί να συζητήσουμε ό,τι επί ώρες συζητούμε.
Έτσι λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, άρχισε αυτή η περιπέτεια. Μία περιπέτεια η οποία έχει καρδιά -κάθε λίγο και λιγάκι το διαβάζω- αγορά ενός διαμερίσματος και λήψη ενός δανείου. Αγορά και εξόφληση, λήψη ενός δανείου, μη απορρόφηση και επιστροφή εκ του μη απορροφηθέντος δανείου ποσού τινός.
Ο κ. Μανούσης ισχυρίζεται ότι έκανε διάφορες ακροβασίες περί το τέλος του 2006, μέχρι το Δεκέμβριο του 2006. Το διαμέρισμα της θυγατρός μου Αγγελικής, ηγοράσθη Ιούλιο του 2005, δεκατέσσερις μήνες προ, και εξοφλήθη δι’ ενισχύσει –πέστε το δάνειο- του αδελφού μου Αναστασίου, που το μνημονεύει και ο οποίος είναι εδώ. Ήρθε από τη νότιο Αφρική, κοντά στον αδελφό του, απόψε εδώ. Έγινε διάσημος σαν τον Λίβινγκστον. Τον έψαχναν δημοσιογράφοι τηλεφωνικά στο Γιοχάνεσμπουργκ, στο Λουμουμπάσι κάτω στο Κόνγκο, να βρουν τον αδελφό μου, να του πάρουν συνέντευξη. Ο «αόρατος» αδελφός εδώ ήρθε!
Και πώς αγοράστηκε; Από λογαριασμό στο κατάστημα εδώ της Εθνικής Τραπέζης, εν τη Βουλή, έδωσα εντολή και ανελήφθη ποσό 210.000 ευρώ. Σας δίνω και το παραστατικό το οποίο είναι το 28216/19-7-2005. Είναι επίσημο αντίγραφο με την εντολή «αναλάβατε από λογαριασμό μου» και με ό,τι άλλο εχρειάζετο, επήραμε 210.000 ευρώ. Χαρτιά. Η πηγή καθαρή. Προϊόν εργασίας ενός μετανάστου. Ο Θεός να τον έχει καλά, είναι το αποκούμπι μου.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)

Τελείωσε η αγορά, ξοφλήθηκε το διαμέρισμα το 2005. Επιχειρούμε μετά, διότι δάνειο δεν έβγαινε εκείνη την εποχή -η τράπεζα στην οποία απευθυνθήκαμε μας έκανε διάφορα σκέρτσα- και βρήκαμε ένα σπίτι του 1972, ημιερείπιο, σε καλό πόστο. Λέω τώρα τα οικογενειακά μας. Φίλος μου πολιτικός μηχανικός μου είπε «πάρτο, με λίγο χρήμα φτιάχνεται, γίνεται καλό». Αγοράστηκε. Κατασκευή του 1972.
Πέρασε ο καιρός, να δώσουμε κάτι πίσω στον αδελφό μας. Μετά από ένα χρόνο περίπου συνήψε δάνειο 130.000 ευρώ από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Παρέμεινε το δάνειο στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ο αδελφός μου δεν είχε ανάγκη να το εισπράξει. Επί τέσσερις μήνες το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο απερρόφα δόσεις, όπως γίνεται συνήθως και στις 24 Νοεμβρίου 2006, το παίρνει η κόρη μου από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, κατάστημα Πεσματζόγλου και το φέρνει εδώ στην πλατεία Συντάγματος, στην Εθνική Τράπεζα, που είναι η τράπεζά της -συνεργάζεται με αυτήν- και παραμένει στο ψυγείο. Στο ψυγείο, 126.750 ευρώ, άγγιχτα!
Γυρνάει ο αδελφός μου από τη Νότια Αφρική, γιορτές, μόλις περάσαν οι γιορτές. Δόξα να έχει ο Μεγαλοδύναμος, δεν έχω ανάγκη.
Ρωτά. Δεν μου λες ανηψιά; Δόσεις τι δίνεις; Λέει, 800 ευρώ το μήνα. Εμ, έτσι πάει ο μισός σου μισθός. Πολύ ωραία δουλειά κάνεις. Καλή μου κόρη κράτα ό,τι μπορείς να εξυπηρετήσεις και το υπόλοιπο, αφού το έχετε στο ψυγείο δώστο πίσω.
Και κύριοι συνάδελφοι, πήρε η θυγατέρα μου από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, πλατεία Συντάγματος εκατό χιλιάρικα δι’ επιταγής –την καταθέτω, υπάρχουν στη δικογραφία αυτά, δεν είναι τίποτα το καινούργιο- πήγε στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στην Πεσματζόγλου, τα κατέθεσε και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο στις 11 του μηνός Ιανουαρίου της έδωσε ένα μαγικό χαρτάκι. «Πρόωρη μερικά εξόφληση δανείου».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλος Παυλίδης καταθέτει στα Πρακτικά την προαναφερθείσα επιταγή Εθνικής Τραπέζης, η οποία έχει ως εξής:

Είναι γεγονότα κύριοι συνάδελφοι. Αγορά, εξόφληση διαμερίσματος το 2005, λήψη δανείου και μερική εξόφληση το 2007.
Τι σχέση έχουν αυτά με τα κατοστάρικα που λέει πως έδωσε ο Μανούσης; Λέει ότι μεταξύ 3 Νοεμβρίου και κάποιας άλλης ημερομηνίας έδωσε σε συνεργάτη μου 100.000 ευρώ. Τι σχέση έχει το κατοστάρι που λέει πως έδωσε, ο αναξιόπιστος, ο συκοφάντης με αυτήν τη διαδικασία; Πεντακάθαρα πράγματα. Και γι’ αυτό έμεινα κατάπληκτος. Δεν μπορεί αυτά ο ανακριτής να τα διαβάσει;
Σε όσους τα έδωσα –και πρέπει να σας πω ότι πολλοί από εδώ μέσα τη γνωρίζουν την ιστορία- πολλοί με ρώτησαν κύριε συνάδελφε, διαβάζουμε, διαβάζουμε, διαβάζουμε …, τι συμβαίνει επιτέλους; Τους ευχαριστώ πάρα πολύ για το ενδιαφέρον τους. Τι συμβαίνει με σένα; Σε ξέρουμε τόσα χρόνια. Τι συμβαίνει;
Τους ερμήνευσα και οι πάντες καταλάβανε. Και δεν το κατάλαβε ο Εισαγγελέας! Και συσχετίζει –το διαβάσατε άλλωστε- του Μανούση τη συκοφαντία με ένα πραγματικό και αυταπόδεικτο γεγονός. Και συντάσσει κεφάλαιο ολόκληρο. Επί του κεφαλαίου αυτού εγώ αυτά έχω να σας πω. Από εκεί και πέρα βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
Υπάρχουν γεγονότα που αναφέρονται στο πρόσωπό μου, στην οικογένειά μας. Τι έγινε τώρα με τους άλλους, δεν θα κάμω μνεία. Σας είπα για ποιο λόγο. Αλλά να υιοθετούνται αποκλειστικά και μόνο οι θέσεις ενός γνωστού στην αγορά, γνωστού, γνωστού, γνωστού -και εδώ μέσα κάποιοι τον περιέγραψαν με πολύ αδρές γραμμές, τον ξέρουν, δεν είναι άγνωστη η πορεία του, οι εκ Θεσσαλονίκης μάλιστα συνάδελφοι και της γύρω περιοχής απέξω και ανακατωτά- …
Εγώ κύριοι συνάδελφοι, τον γνώρισα Γενικό Γραμματέα του ΥΠΕΧΩΔΕ. Εγώ ήμουν Υπουργός Ναυτιλίας, αυτός Γενικός Γραμματέας. Αν κάπου πρέπει να επεμβαίνουν τα κόμματα -γιατί τα κόμματά μας έχουν πληρώσει κάτι τέτοιους, τα κόμματά μας, ΠΑ.ΣΟ.Κ., Νέα Δημοκρατία έχουμε πληρώσει- πρέπει να επεμβαίνουμε σε αυτές τις καταστάσεις με συνοπτικές διαδικασίες. Στιγματίζουν όλους μας.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Πρόεδρος της Βουλής κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΣΙΟΥΦΑΣ)
Μεγαλοαξιωματούχοι ξαφνικά βρίσκονται καναλάρχες, βρίσκονται εφοπλιστές, βρίσκονται εγώ δεν ξέρω τι και τους πληρώνουμε. Εγώ πληρώνω Μανούση, κυκλοφορούντα ανέτως, επικοινωνούντα με κάθε βαθμίδος πολιτικό γραφείο. Μπορεί ένας φουκαράς να επικοινωνήσει με επιπέδου γραφεία; Όλοι ξέρουν από τέτοια.
Και βρίσκομαι σήμερα εγώ μεσάνυκτα να σας απασχολώ για τα οικογενειακά μας εξαιτίας … τυχάρπαστους.
Στον κ. Ζαβιτσιάνο χωρίς υποχρέωση παρέδωσα, όταν με κάλεσε για μάρτυρα, τα πόθεν έσχες. Με πήρε τηλέφωνο και μου ζήτησε του 2006 και του 2007. Θα μπορούσα να του πω: «Δεν σε μέλει». Κύριε Βενιζέλο, καλά τα λέγω; Θα μπορούσα να του πω: «Δεν σε μέλει. Αν τα θες, να έρθεις στη Βουλή. Ζήτα τα από τους συναδέλφους στη Βουλή». Τα πήρε όλα πακέτο.
Διαβάζω εφημερίδες. Διαρρέει τα πάντα να ξέρετε, τι είπα, τι δεν είπα. Αιφνιδιάζομαι. Ξαναπάω και του δίδω συμβόλαιο, πράξη εξοφλήσεως, πηγή προελεύσεως του χρήματος για το περίφημο διαμέρισμα, palazzo reale. Του δίδω παραστατικά, δάνειο, πότε ελήφθη, πώς ελήφθη, εγγυήσεις, δόσεις, πρόωρη εξόφληση, μεταφορά, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, τράπεζες. «Θες τίποτα άλλο;». Μου λέει: «Μα, κύριε Υπουργέ, δεν σας εξετάζω εσάς». «Ναι, αλλά στις εφημερίδες δίδεις και γράφουν». Και τον τσίμπησα ότι τα λέγει εκείνος.
Του λέω κάποια στιγμή: «Δυο ναυτιλιακές εταιρίες συνεζητήθη πως θα αναπτύξουν συνεργασία». Η μια ήταν δική του. Μου λέει: «Συγχώνευση, ε;». Του λέω: «Όχι, συνεργασία». Κύριε Πρόεδρε, την άλλη μέρα η εφημερίδα είχε τίτλο «Συγχώνευση». Και του το είπα την άλλη μέρα.
Και επειδή συνεχίζεται η ιστορία, γράφουν οι εφημερίδες –τα δίνει ο ίδιος, φαίνεται- του στέλνω μήνυμα, του ζητώ τηλέφωνο. «Θα ξανάρθω να σου δώσω και άλλα στοιχεία, να δούμε τι θα κάνεις. Δεν έχω υποχρέωση. Θα σου τα δώσω». Του δίνω, κύριοι συνάδελφοι, δι’ επιστολής τους οικογενειακούς μου τραπεζικούς λογαριασμούς. Του αδελφού μου τον έχει στα χέρια του. Έχει χαρτί. Η γυναίκα μου και εγώ κοινούς λογαριασμούς. Οι κόρες μας. Τα πάντα. Και μετ’ ου πολύ, συντάσσει αυτό το οποίο έχει εις χείρας σας και δια του οποίου θεωρούμαι ηθικός αυτουργός σε κάποια εκβίαση, εικαζόμενη, μη ενδεχομένη, ούτε εγώ δεν ξέρω πώς. Αλλά πάντως στον κόσμο περνάει: Ο Παυλίδης είναι ο ηθικός αυτουργός.
Εγώ για την ιστορία και μόνο καταθέτω στα Πρακτικά παρότι τα έχει η δικογραφία, τα παραστατικά που σας λέγω και έχουν σχέση με το διαμέρισμα -παρακαλώ κρατήστε τα- όπως επίσης και την κατάθεση 14 Μαΐου του Μανούση που λέει «Θα αναστατώσω την πολιτική ζωή του τόπου».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία βρίσκονται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Σας τα λέω αυτά για να καταλάβετε πώς δουλεύει. Δεν μπορεί να το κάμει ο καθένας από εσάς. Αμφιβάλλω αν κάποιος από εδώ μέσα μπορεί να κινήσει μηχανισμό δημοσιογραφικό ΜΜΕ που να βομβαρδίζει κάθε μέρα τον κόσμο. Δεν μπορείτε. Και για να μην είμαι απόλυτος, όσους γνωρίζω δεν τους θεωρώ ότι έχουν την ικανότητα να κινήσουν τέτοιους μηχανισμούς.
Γράφει τώρα το διαβιβαστικό. «Καταγγέλλει, λέγει, ότι αδικείται. Τον κυνηγάς». Αυτά είπε και στα γραφεία που κατέφυγε. «Προ της απειλής ή ικανοποιείς τα αιτήματά μου ή ανοίγω το στόμα μου». Αυτά είπε. «Με κυνηγάς, με καταδιώκεις, με καταστρέφεις». Όποιοι καταδιώκονται στα Υπουργεία τουλάχιστον που πέρασα έχουν τριακόσιους τρόπους να προστατευτούν. Γύρω τους είναι σαράντα δικηγόροι. Αν δείτε τα χαρτιά που έχει στείλει στο Συμβούλιο Επικρατείας, στο Ελεγκτικό Συνέδριο, στο Υπουργείο, πράματα θάματα, οι αμοιβές που θα πλήρωσε στους δικηγόρους είναι μισό καράβι.
Λέει λοιπόν μέσα και το χωνεύει ο ανακριτής. Δεν μελετά. Δεν ρωτά. Λέγει ότι τον τάδε διαγωνισμό της 20ης Νοεμβρίου 2006, ενώ τον πήρα, τον έδωσες αλλού και με αδίκησες και έκαμες και έδειξες.
(XA)
Κύριοι συνάδελφοι, είναι τέτοια η διαδικασία των διαγωνισμών –εδώ είναι διατελέσαντες Υπουργοί Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής- που δεν μπορείς να παρέμβεις. Συλλογικά όργανα. Πρέπει να είσαι πολύ μεγάλος κατεργάρης και να σοφιστείς διαβολικά πράγματα, να μπερδέψεις τον κόσμο. Και ποιος μπερδεύεται σήμερα; Ο διαγωνισμός περί του οποίου ομιλεί στις 5 Δεκεμβρίου 2006 από την αρμόδια επιτροπή ανεκοινώθη ότι τον έβγαλε μειοδότη. Ο ανταγωνιστής του με άλλους δικηγόρους την ίδια στιγμή προσβάλει την απόφαση της επιτροπής. Και αρχίζει μια ιστορία, Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας επιτέλους απαντά. Και ο ομιλών 26 Απριλίου υπογράφει την κατακύρωση υπέρ Μανούση.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά τα προαναφερθέντα έγγραφα, τα οποία έχουν ως εξής:


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Η επόμενη φάση είναι προσφυγή κατά της αποφάσεως Υπουργού. Ελεγκτικά συνέδρια, συμβούλια της Επικρατείας, εκλογές. εγκαταλείπω το Υπουργείο. ο επόμενος Υπουργός βρήκε το θέμα και το Φεβρουάριο του 2008 αφού ζήτησε τη γνώμη της Ολομελείας του Νομικού Συμβουλίου τότε υπέγραψε. Όμως, ένα χρόνο δικαστήρια.
Τώρα γιατί σας το λέω αυτά; Όπου είχε δίκιο, υπογραφές έπαιρνε. Όπου δεν είχε δεν έπαιρνε. Και όχι μόνο το στέλεχος το κομματικό. Και άλλοι το ίδιο.
Γιατί στις 27 του μηνός Απριλίου έγινε ότι γράφουν οι εφημερίδες; Με ενημέρωσε το γραφείου του Πρωθυπουργού περί των διαμαρτυριών-καταγγελιών. Ποιες είναι οι καταγγελίες; Συνεργάτης μου τον επεσκέφθη στο γραφείο του. κύριε Βορίδη, δεν διαφωνώ πολύ με αυτά που λέτε. Άμα, έρχεται ένα στέλεχος του κόμματος, αναπτύσσεις σχέσεις, φιλίες. Δεν είναι απολύτως σωστό αλλά και το γραφείο του θα πας, και στο σπίτι του. Δεν είναι ο τυχαίος, ο συναλλασσόμενος απλώς.
Δεν συγχωρώ τα αδιάφορα αλλά κάνω την απόπειρα απαντήσεως. Κύριοι συνάδελφοι, ακούστε σύστημα. Στις 25 Απριλίου 2007 ενώ βρίσκομαι στη Μυτιλήνη μου λέει ο συνεργάτης μου «έχω κάτι σοβαρό να σου πω». «Αύριο έρχομαι, θα μου το πεις αύριο, αφού είναι σοβαρό». Στις 26 το βράδυ γύρισα. Στις 27 το πρωί πηγαίνω στο Υπουργείο και τον βλέπω να περιμένει στον προθάλαμο. Του λέω περίμενε λίγο μήπως κάνω κανένα τηλέφωνο. Τότε μου τηλεφωνεί το διευθυντής του γραφείου του Πρωθυπουργού ως είχε υποχρέωση και με ενημέρωσε για τα λεγόμενα από τον κ. Μανούση. Τον φωνάζω μέσα. Γίνεται μακελειό. «Τι γύρευες στου Μανούση;». Μου λέει «πριν πεις οτιδήποτε πάρε αυτό το φάκελο». Ξέρετε τι είχε μέσα ο φάκελος; Τον φάκελο τον είχε φέρει καταρχήν υπάλληλος του Μανούση. Έστειλε δύο φωτογραφίες επισκέψεως στο γραφείο του Μανούση παγιδευμένος με τις κάμερες ότι ο άνθρωπος πάει να εκβιάσει και να πάρει παράδες και πάει κάτω από τις κάμερες. Μου στέλνει λοιπόν τις φωτογραφίες όπως κάνει η μαφία που στέλνει κανένα αυτάκι κομμένο, κανένα δάκτυλο, στις 25 του μηνός και μου το πασάρουν στις 27. Την ίδια ώρα μου έρχεται και το μήνυμα, μου λέει έχε το νου σου και καλά έπραξα, άριστα, τους ευχαριστώ, το και το.
Αν αυτό δεν είναι εκβιασμός, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εσείς που είστε νομικοί, τότε ποιο είναι; Κύριοι Υπουργοί διατελέσαντες και εσείς η εν ενεργεία αν σας κάνουν κάτι τέτοιο πώς θα το θεωρήσετε; Σας έστειλαν τις φωτογραφίες για να τις κορνιζώσετε;

Διότι λέει ο κ. Ντογιάκος «δεν προβλέπει η νομοθεσία πώς αυτό, η φωτογραφία, είναι στοιχείο που συνιστά αμάρτημα» και το στέλνει στο αρχείο.
Βλέπω εδώ μέσα κάμποσους Υπουργούς. Σε σας αν το έστελναν, τι θα κάνατε; Πώς θα το παίρνατε; Εκβιασμός! Γι’ αυτό πήγα και στον κ. Σανιδά. Εκβιασμός! Γιατί το έκανε αυτό; Είχε λάβει μέρος σ’ ένα διαγωνισμό στις 16 Μαρτίου 2007. Είχε λάβει μέρος με περίεργα χαρτιά. Παρουσίαζε ένα βαπόρι, το SAOS II ότι έχει ταχύτητα πάνω από είκοσι μίλια, όπως προέβλεπε η προκήρυξη του διαγωνισμού, για να μπει στη δεύτερη κατηγορία, να πάρει σύμβαση έξι ετών και λεφτά.
Είχαμε αλλάξει το πλαίσιο. Θυμάστε, κύριε Παπουτσή. Είπαμε, αφού συναντηθήκαμε με την Κομισιόν να ξεφύγουμε από διαγωνισμούς κάθε χρόνο και έγιναν μακροχρόνιες συμβάσεις. Παρουσίασε χαρτί, όπως σας είπα. Το βλέπουν οι Επιτροπές, αιφνιδιάζονται. «Τι κάνουμε τώρα; Ποιος είναι ο σύμβουλός μας; Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Στείλτε στο Πολυτεχνείο».
Το παίρνει λοιπόν το χαρτί το Πολυτεχνείο, ο Πρύτανης κ. Μουτζούρης το στέλνει στη Σχολή των Ναυπηγών. Η Σχολή των Ναυπηγών, επιστήμονες οι άνθρωποι, κάνουν το ραπόρτο τους και φαίνεται –εδώ δεν υπάρχουν απόρρητα όπως ξέρετε, υπάρχουν απόρρητα στην Ελλάδα;- έμαθε τι χαρτί ετοιμάζεται και έβαλε μπροστά να δουλέψει η μηχανή.
Το χαρτί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνετάγη την Παρασκευή 27 Απριλίου 2007. Θυμάστε την ημερομηνία που σας είπα προηγουμένως; Στις 27 Απριλίου 2007. Σου λέει, αν αυτός ο κέρβερος δεχτεί το χαρτί, χάσαμε τη δουλειά και κινεί τα διάφορα. Το χαρτί λοιπόν λέει: «Το προκείμενο πλοίο δεν επιτυγχάνει την προδιαγραφόμενη ταχύτητα της κατηγορίας II». Αυτό σήμαινε: «Κύριε, δεν θα πάρεις το διαγωνισμό με πλοίο κατηγορίας II». Το καταθέτω για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Αν το έπαιρνε, τι θα κέρδιζε; Το Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Διεύθυνση Μεταφορών, πληροφορεί το Συμβούλιο της Επικρατείας. Διότι ο κύριος, μετά τη δική μου την απόρριψη, πήγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Συμβούλιο της Επικρατείας τον απέρριψε, εδικαίωσε το Υπουργείο. Είχε κάνει και προσφυγή για αναστολή. Αναγκάστηκε να παραιτηθεί, σου λέει «Μην τη φάω και από κει».
Ακούστε τα νούμερα τώρα. Αν έπαιρνε εκείνη τη δουλειά, θα εισέπραττε στα έξι χρόνια για το κομμάτι Κως-Νίσυρος-Τήλος-Σύμη-Ρόδος 11.700.000 ευρώ. Επαναλαμβάνω, 11.700.000 ευρώ. Για το κομμάτι του νότου, προέκταση μέχρι Καστελόριζο, στα έξι χρόνια πάλι 8.424.000 ευρώ. Σούμα: 20.124.000 ευρώ. Καταθέτω και αυτό για τα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Ο καυγάς έγινε για το πάπλωμα! Ο κύριος ο οποίος έστελνε γράμματα –από τη δικογραφία είναι όλα αυτά, μη νομίζετε ότι είναι απόρρητα- «γνωρίζετε ποιος είμαι και τους αγώνες μου για την παράταξη», με ξίφος τους αγώνες για την παράταξη πήγε να διατρήσει τα πάντα, νόμιζε πως θα διέτριε και το Υπουργείο ή τον Υπουργό και τους συνεργάτες του.
Εγώ δεν παριστάνω τον ήρωα, να εξηγούμεθα. Δεν παριστάνω τον ήρωα, αλλά έτσι μάθαμε να δουλεύουμε. Καταθέτω στα Πρακτικά και αυτή τη σημαία.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μιλάμε για 20.124.000 ευρώ. Από εκεί και πέρα χάλασε τον κόσμο. Όταν λοιπόν του χάλασε η δουλειά με τον Σανιδά, από εκεί που έλεγε «δεν θυμάμαι», άρχισε η ιστορία τον Οκτώβρη και πάει λέγοντας. Και μετά σιγά-σιγά ξετυλίγει τα διάφορα. Παρουσιάζει βίντεο –πιστεύω να το είδατε- συρραφή σε μια τηλεοπτική εκπομπή.
Θυμάται μια κατάθεση 7.500. Δεν θα μιλήσω -και πάλι σας λέω- για τους τρίτους. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, έτσι εξελίχθηκαν τα πράγματα, τα οποία έδωσαν τροφή στη Δικαιοσύνη. Η Δικαιοσύνη λειτούργησε καθ’ ον τρόπο λειτούργησε. Εγώ σας τα περιγράφω. Εσείς σχολιάστε τα. Οι περισσότεροι εξ υμών είστε νομικοί. Ένα πράγμα μονάχα έχω να σας πω. Ο περί ου ο λόγος κύριος επί τριάντα επτά γραμμών πήρε τις δώδεκα στο Υπουργείο μας, συν τα όσα επί Μανώλη Κεφαλογιάννη πήρε από διαγωνισμούς του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Δημοσιεύουν οι εφημερίδες ότι μάζεψε πάνω από 30.000.000 ευρώ. Πάρτε και αυτό το έγγραφο.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Τον ερωτά ο τηλεπαρουσιαστής προ ημερών. «Καλά, ρε χριστιανέ, πόσα ήθελες να πάρεις; Και να πούμε ότι είχες και το Queen Mary!» Ξεσηκωμένος ο κόσμος!
Καταθέτω διαμαρτυρίες όλου του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Πάρτε από τη Λήμνο.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Πάρτε από τη Συντονιστική Επιτροπή. «Απαλλάξτε μας από τα παπόρια του! Καλύτερα να μην έχουμε παρά αυτά τα σαπάκια».
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Μέσα σ’ εκείνο το κλίμα λοιπόν εζήσαμε και ατυχώς ζούμε ακόμη μέχρι σήμερα. Δεν σας δίδω άλλα στοιχεία για το ποιόν. Αυτό που κάνω απόψε είναι πολύ βαρύ για μένα, πάρα πολύ βαρύ, το να αναγκάζομαι να μιλώ για έναν πολίτη, όποιος και να είναι. Όποιος και να είναι! Κύριοι συνάδελφοι, δεν το αντέχω άλλο. Το καταβαίνετε ότι δεν το αντέχω; Δεν το αντέχω! Διαβάζετε εφημερίδες; Παρακολουθείτε εκπομπές; Από το πρωί κάθε μέρα, τώρα που μιλάμε ποιος ξέρει τι θα βγάζουν. Δεν είναι σωστό αυτό που κάνω να μιλώ για έναν πολίτη από του Βήματος της Βουλής. Αλλά σας λέω, ήμαρτον, δεν το αντέχω! Μετά από τριάντα πέντε χρόνια; Και καλά σήμερα είναι για μένα. Είναι για μένα, έχω μια αντίσταση, μια καρτερικότητα. Εσείς μεθαύριο τι θα κάνετε; Θα βρίσκεται ο καθένας Μανούσης και οι Μανούσηδες θα λένε ότι μπήκαν στο γραφείο σας, σας δώσανε, φεύγουν έξω και θα σας κυνηγάνε δια βίου; Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Αναγκάζομαι να τα πω.
Καταθέτω άλλες δημοσιεύσεις. Αλλάζει τον πρόεδρο της εταιρίας κάθε λίγο και λιγάκι.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Έχει ρημάξει τους πράκτορες. Θα έρθουν να καταθέσουν άνθρωποι στην Επιτροπή, αν γίνει, που δεν θα το πιστεύετε. Θα παρελάσει η στρατιά του Αιγαίου από εδώ, όχι για κανέναν ιδιαίτερο λόγο παρά για έναν μόνο: να αναδειχθεί ένα θέμα που πιθανώς να βοηθήσει να καταλαγιάσουν οι κατεργάρηδες. Πού θα πάει αυτή η ιστορία; Ογδόντα τεσσάρων χρόνων πρόεδρο έβαλε προχθές! Έχω δημοσιεύσεις εφημερίδων. Εσείς οι νομικοί ξέρετε για ποιο λόγο μπαίνουν υπερήλικες. Υγεία να έχει ο άνθρωπος! Ξέρετε για ποιο λόγο βάζουν υπερήλικες.
Υπουργείο Αιγαίου: «Μετά την ολοκλήρωση της έρευνας προκύπτει με σαφήνεια ότι η από 24 Ιουνίου του 2008 υποβληθείσα με το φάκελο των δικαιολογητικών βεβαίωσή του είναι ψευδής». Και λέει παρακάτω: επισύρει κάθειρξη αυτού μέχρι δέκα ετών.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Αριστοτέλης Παυλίδης καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο έχει ως εξής:


ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ: Τώρα γιατί σας τα λέγω; Για να τα πάρουν μεθαύριο, να τα διαβάζουν ο κόσμος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσον αφορά τα όσα διαλαμβάνει αυτό το περίφημο κείμενο που σας διεβίβασε ο τακτικός ανακριτής, τέλος, τρία πράγματα έχω να πω ακόμη. Το μεγαλύτερο μέρος της κοινοβουλευτικής μου ζωής το έφαγα ασχολούμενος με περιορισμένα θέματα. Θα το θυμάστε, Πρόεδρε. Λίγα πράγματα: εξωτερική πολιτική και άμυνα, για χρόνια, -αυτό που φοράω είναι το σύμβολο της Ευρώπης- οικονομικά και τα νησάκια.
Εδημιουργήθη εδώ στην Αίθουσα ένα ρεύμα των νησιωτών. Και πήγε και παραπέρα. Πήγαμε και στην Ευρώπη. Εμείς το πήγαμε, οι Έλληνες το πήγαμε στην Ευρώπη.
Η ακτοπλοΐα, η ζωή μας. Παλέψαμε. Και χαίρομαι γιατί είναι εδώ οι συνάδελφοι οι διατελέσαντες Υπουργοί Ναυτιλίας ή και Αιγαίου που θέλω να πω για όλους ότι μπορεί να είχαμε κάποιες διαφορές, αλλά έπεσαν με τα μούτρα σ’ αυτό το μεγάλο εθνικό θέμα και το οποίο ατυχώς παραμένει και αναδεικνύεται σήμερα και με τον τρόπο, κύριοι συνάδελφοι και κυρία Πρόεδρε του Κ.Κ.Ε., που το περιγράφετε.
Είναι θέμα! Πώς θα το κάνουμε; Ήλθε η ώρα της αναθεώρησης. Ήλθε η ώρα της επανεξέτασης. Ήλθε η ώρα ο νόμος Παπουτσή να δούμε πώς θα εκμοντερνιστεί. Έχουμε πλέον πείρα, έχουμε στοιχεία και έχουμε ανάγκη να παρέμβουμε σε κάποιες διαδικασίες, ώστε να μην έχουμε το φαινόμενο κάθε λίγο και λιγάκι να προσφεύγουν στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή σε άλλα όργανα διάφοροι και να μην μπορεί ο κόσμος να δει μπαπόρι στα νησάκια!
Σημειώστε δε ότι ο περί ου ο λόγος κύριος δεν κέρδισε ούτε μια υπόθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας στρεφόμενος κατά του Υπουργείου! Ούτε μία για δείγμα!
Εμείς, λοιπόν, εφάγαμε τη ζωή μας πάνω σ’ αυτά τα θέματα. Η πολιτική μας ζωή είναι γνωστή. Η κοινοβουλευτική μας είναι ακόμα πιο γνωστή. Εδώ, μεταξύ μας. Μεταξύ ημών, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υπάρχουν πρόσωπα που γνωρίζουν περιπέτεια. Περιπέτεια της ζωής μου! Περιπέτεια!
Γι’ αυτό και δεν δέχομαι υποδείξεις σαν αυτές που βγαίνουν, «οδηγίες προς τους ναυτιλλομένους», αβαρία δηλαδή. Νόμος Ροδίων Ναυτικός, πετάμε το φορτίο στη θάλασσα, άνευ αποζημιώσεως μάλιστα, για να σωθούμε.
Όχι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, υποδείξεις. Κατά συνείδηση οι πάντες και οι ψηφίζοντες και ο μη ψηφίζων. Εγώ δεν ψηφίζω απόψε. Αλλά κι εγώ λειτουργώ κατά συνείδηση, όπως λειτούργησα σε όλη μου τη ζωή.
Γι’ αυτό από πρώτης στιγμής εδήλωσα: Δεν αποστασιοποιούμαι. Όχι. Είμαι μέσα στα πράγματα. Δεν απεκδύομαι ευθυνών. Είμαι στα πράγματα. Δεν ανεξαρτητοποιούμαι.
Ανεξαρτητοποίηση σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία από 151 Βουλευτάς, θα έχει 150, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και αν δεν γίνει κάτι άλλο –κάτι άλλο-, πάμε για εκλογές. Παραγραφή, δηλαδή. Δεν επεδίωξα παραγραφή, καμία απολύτως!
Και επιπροσθέτως, δεν παραιτούμαι! Παραιτούνται οι έχοντες διαφωνήσει με το Κόμμα περί την πολιτική του ή με την κυβέρνηση, την οποία στηρίζουν με την ψήφο τους. Έχω ζήσει εγώ τέτοιες καταστάσεις εδώ. Θυμάστε τον Κόντε, Σπύρος Θεοτόκης.
Κύριοι συνάδελφοι, δεν παραιτούμαι. Παραμένω στη θέση μου. Υπείκων εις όσα το Σύνταγμα, οι νόμοι και ο Κανονισμός της Βουλής μας λέει. Και δεν δέχομαι τη θεωρία των διευκολύνσεων. Δηλαδή διευκολύνεται ένα κόμμα, όταν ένα μέλος του παραδεχθεί πως είναι κατεργάρης; Τι είναι αυτά τα πράγματα; Τι είναι; Ψεκάστε, καθαρίστε, τελειώσατε; Ο κόσμος έξω δεν καταλαβαίνει τι έγινε ή τι γίνεται;
Παραμένω στη θέση μου. Θα ακολουθηθεί η καθορισμένη διαδικασία. Και έχω να σας πω εν τέλει πως αν ψήφιζα απόψε, θα ψήφιζα «ΝΑΙ» στην πρόταση περί συστάσεως Ειδικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για προκαταρκτική εξέταση.
Ευχαριστώ που με ακούσατε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)