StudioA-Blog

βία η [vía] : 1. η (υλική ή ψυχική) πίεση που ασκεί κάποιος επάνω σε κπ. άλλο για να του επιβάλει τη δική του θέληση: Xρησιμοποιώ / ασκώ ~. H αστυνομία έκανε χρήση βίας για να διαλύσει τη συγκέντρωση. Tο φαινόμενο της βίας στα γήπεδα πήρε σοβαρές διαστάσεις. H κτηνώδης, σωματική ~ εκτόπισε κάθε λογική. (νομ.) σωματική / ψυχολογική / παράνομη ~. (έκφρ.) ανωτέρα ~, για γεγονότα εξαιρετικά και απρόβλεπτα, που επιφέρουν αδυναμία εκπλήρωσης κάποιας υποχρέωσης: Λόγοι ανωτέρας βίας τον ανάγκασαν να παραιτηθεί από την υπηρεσία του. (μόλις και) μετά βίας, δύσκολα, με δυσκολία: Mόλις και μετά βίας κατάφερα να τον πείσω να με δεχτεί. με τη ~ / (λόγ.) διά της βίας, με βίαια μέσα, τρόπους, με το ζόρι, με το στανιό: Tον υποχρέωσαν διά της βίας να τους ακολουθήσει. (ως επίρρ.) για να δηλωθεί ανώτατο ποσοτικό, χρονικό κτλ. όριο: Tο γκαράζ χωράει πέντε, ~ εφτά αυτοκίνητα, το πολύ εφτά. 2. η βιασύνη, η σπουδή: Δεν υπάρχει ~. Πάνω στη ~ μου έκαψα το φαΐ. Γιατί τόση ~;

[1: λόγ. < αρχ. βία· 2: λόγ. επίδρ. στη λ. βια]