StudioA-Blog

Σε υπόμνημα που εστάλη τον Αύγουστο του 2002 από το αμερικανικό υπουργείο Δικαιοσύνης στη CΙΑ, εγκρίνεται η εφαρμογή δέκα μεθόδων «ενισχυμένων ανακρίσεων» στον ύποπτο για τρομοκρατία Αμπού Ζουμπάιντα.
.....
Συνεχίζεται...

Λαβή προσοχής


Η «λαβή προσοχής» συνίσταται στο άδραγμα του υπόπτου από τον γιακά με τα δύο χέρια με μια γρήγορη και ελεγχόμενη κίνηση. Με αυτή την κίνηση ο ανακριτής τραβά τον ύποπτο προς το μέρος του.

2. Χτύπημα σε τοίχο


Για αυτή την τεχνική κατασκευάζεται ένας ψεύτικος, εύκαμπτος τοίχος, ενώ ο ύποπτος τοποθετείται με τις φτέρνες του να ακουμπούν σε αυτόν. O ανακριτής τραβά τον ύποπτο προς το μέρος του και έπειτα τον σπρώχνει με δύναμη προς τον τοίχο, στον οποίο και προσκρούουν οι ωμοπλάτες του. Κατά τη διάρκεια αυτής της κίνησης το κεφάλι και ο αυχένας του υπόπτου υποστηρίζονται με μια πετσέτα προκειμένου να αποφευχθεί ο τραυματισμός του από το βίαιο τράνταγμα.

3. Λαβή προσώπου


Η λαβή του προσώπου χρησιμοποιείται για την ακινητοποίηση του κεφαλιού. Οι ανοικτές παλάμες του ανακριτή τοποθετούνται στην αντίστοιχη πλευρά του προσώπου του κρατουμένου. Τα ακροδάχτυλα του ανακριτή διατηρούνται σε απόσταση από τα μάτια του υπόπτου.

4. Χαστούκισμα


Με το χαστούκισμα ή το προσβλητικό ράπισμα ο ανακριτής χτυπάει τον ύποπτο στο πρόσωπο με τα δάχτυλά του ελαφρώς τεντωμένα.Το χέρι έρχεται σε επαφή με την περιοχή μεταξύ της άκρης της σιαγόνας του υπόπτου και της βάσης του αντίστοιχου λοβού του αυτιού του. Με αυτόν τον τρόπο ο ανακριτής εισβάλλει στον προσωπικό χώρο του υπόπτου.

5. Εγκλεισμός σε συνθήκες περιορισμού



Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει την τοποθέτηση του υπόπτου σε έναν στενό χώρο, οι διαστάσεις του οποίου περιορίζουν την κίνησή του. Συνήθως αυτός ο χώρος είναι σκοτεινός. Η διάρκεια του εγκλεισμού ποικίλλει ανάλογα με το μέγεθος του χώρου. Σε μεγαλύτερους χώρους ο κρατούμενος έχει τη δυνατότητα να στέκεται όρθιος ή να κάθεται- οι μικρότεροι χώροι επιτρέπουν στο υποκείμενο μόνο να κάθεται.

6. Ακινητοποίηση σε τοίχο



Η ακινητοποίηση σε τοίχο χρησιμοποιείται προκειμένου να προκαλέσει μυϊκή καταπόνηση. Ο ύποπτος στέκεται περίπου ενάμισι μέτρο μακριά από έναν τοίχο, με τα πόδια του ανοιχτά στο πλάτος των ώμων του, εκτείνοντας τα χέρια μπροστά και ακουμπώντας τα δάχτυλά του στον τοίχο. Τα δάχτυλα υποστηρίζουν όλο το βάρος του σώματός του. Ο ύποπτος δεν επιτρέπεται να μετακινήσει ή να επανατοποθετήσει τα χέρια ή τα πόδια του.

7. Στάσεις διάτασης

Μπορεί να εφαρμοστεί μια σειρά τέτοιου είδους στάσεων. Οι εν λόγω στάσεις δεν είναι σχεδιασμένες για να προκαλούν πόνο που σχετίζεται με τη συστροφή των μελών του σώματος. Αντιθέτως, όπως συμβαίνει και με την τεχνική του χτυπήματος σε τοίχο, είναι σχεδιασμένες για να προκαλούν σωματική δυσφορία εξαιτίας της μυϊκής καταπόνησης. Στον Ζουμπάιντα χρησιμοποιήθηκαν δύο τέτοιες τεχνικές: 1) Καθισμένος στο πάτωμα με τα πόδια τεντωμένα μπροστά και τα χέρια υψωμένα πάνω από το κεφάλι του, 2) Γονατισμένος στο πάτωμα, γέρνοντας προς τα πίσω σε γωνία 45 μοιρών.

8. Στέρηση ύπνου



Η στέρηση του ύπνου μπορεί να εφαρμοστεί. Εχετε επισημάνει ότι σκοπός αυτής της τεχνικής είναι η μείωση της αντιληπτικής ικανότητας του υπόπτου και μέσω της δυσφορίας που προκαλείται από την έλλειψη ύπνου η συνεργασία του. Οι επιπτώσεις από αυτή την τεχνική συνήθως μετριάζονται ύστερα από μία ή δύο νύχτες μη διακοπτόμενου ύπνου. Η έρευνά σας έχει δείξει ότι σε σπάνιες περιπτώσεις μερικά άτομα με προδιάθεση για ψυχολογικά προβλήματα μπορεί να εμφανίσουν μη φυσιο-λογικές αντιδράσεις στη στέρηση ύπνου. Ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, οι αντιδράσεις μετριάζονται όταν επιτρέπεται στο άτομο να κοιμηθεί.

9. Εγκλεισμός με έντομα



Θα θέλατε να τοποθετήσετε τον Ζουμπάιντα σε ένα κουτί με ένα έντομο. Μας έχετε ενημερώσει ότι ο ίδιος δείχνει να φοβάται τα έντομα. Συγκεκριμένα, θέλετε να πείτε στον Ζουμπάιντα ότι θα τοποθετήσετε ένα δηλητηριώδες έντομο στο κουτί όπου βρίσκεται έγκλειστος. Εσείς φυσικά θα τοποθετήσετε στο κουτί ένα ακίνδυνο έντομο.

10. Εικονικός πνιγμός


Τέλος, θα θέλατε να εφαρμόσετε την τεχνική που ονομάζεται «εικονικός πνιγμός». Ο ύποπτος είναι δεμένος σε έναν κεκλιμένο πάγκο, με διαστάσεις 1,20 x 2,10 μ. Τα πόδια του υπόπτου είναι ανυψωμένα. Ενα ύφασμα τοποθετείται στο μέτωπο και στα μάτια του. Τότε ο ανακριτής ρίχνει το νερό με ελεγχόμενο τρόπο. Επειτα κατεβάζει το ύφασμα προκειμένου να καλύψει τη μύτη και το στόμα του υπόπτου. Οταν το ύφασμα μουσκέψει και ενώ καλύπτει τελείως το στόμα και τη μύτη, περιορίζεται η ροή του αέρα για 20 ως 40 δευτερόλεπτα. Αυτό επιφέρει αύξηση των επιπέδων του διοξειδίου του άνθρακα στο αίμα, γεγονός που προκαλεί δύσπνοια. Η προσπάθεια του ατόμου να αναπνεύσει σε συνδυασμό με το ύφασμα προκαλούν αίσθημα ασφυξίας και πανικού (και το αίσθημα του πνιγμού). Το νερό δεν φθάνει στους πνεύμονες του υπόπτου. Κατά τη διάρκεια αυτών των 20 ως 40 δευτερολέπτων, το νερό ρίπτεται συνεχώς από ύψος 30 ως 60 εκατοστών. Επειτα το ύφασμα αφαιρείται και ο ανακριτής επιτρέπει στον ύποπτο να πάρει τρεις ή τέσσερις ανεμπόδιστες αναπνοές. Το αίσθημα του πνιγμού φεύγει αμέσως μετά την αφαίρεση του υφάσματος. Η διαδικασία μπορεί να επαναληφθεί.
© Τhe Τimes, 2009 Μάιος 2005-Υπόμνημα προς τον κ. Ρίτζο επισημαίνει τέσσερις επιπρόσθετες ανακριτικές τεχνικές:

Αλλαγή διαιτολογίου

Η στερεά τροφή αντικαθίσταται από υγρή,η οποία περιέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά αλλά δεν έχει γεύση. Αν και δεν εξισώνουμε ένα άτομο που ξεκινά εκουσίως ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους με τον κρατούμενο που υποβάλλεται σε αλλαγή διαιτολογίου, πιστεύουμε ότι αρκετά εμπορικά προγράμματα απώλειας βάρους στις Ηνωμένες Πολιτείες περιλαμβάνουν παρόμοια ή και μεγαλύτερη μείωση θερμιδικής πρόσληψης. Απογύμνωση Ο κρατούμενος παραμένει γυμνός,δεδομένου ότι το επιτρέπει η θερμοκρασία και η κατάσταση της υγείας του.Αν και ορισμένοι κρατούμενοι αισθάνονται εξευτελισμένοι από αυτή την τεχνική,κυρίως λόγω πολιτισμικών ευαισθησιών ή της πιθανότητας να βρίσκονται μπροστά σε γυναίκες,δεν προκαλείται «σοβαρός ψυχικός πόνος».

Ράπισμα στην κοιλιακή χώρα

Ο ανακριτής χτυπάει την κοιλιακή χώρα του κρατουμένου με το πίσω μέρος του χεριού του.Ο ανακριτής δεν πρέπει να φοράει δαχτυλίδια ή άλλου είδους κοσμήματα.Αν και το ράπισμα στην κοιλιακή χώρα μπορεί να προκαλέσει ελαφρύ πόνο,δεν μπορεί, όπως μας έχετε περιγράψει,να προκαλέσει μέτριο, πολλώ δε μάλλον, οξύ πόνο.

Ρίψη νερού

Κρύο νερό ρίπτεται στον κρατούμενο είτε από δοχείο είτε από μάνικα χωρίς στόμιο. Το νερό που ρίπτεται στον κρατούμενο πρέπει να είναι πόσιμο, ενώ οι ανακριτές πρέπει να διασφαλίζουν ότι δεν μπαίνει στη μύτη, στο στόμα ή στα μάτια του. Όταν η τεχνική χρησιμοποιείται ορθά, δεν προκαλεί έντονο σωματικό πόνο.


Από: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=265249&dt=26/04/2009