Του Αγίου
Ο μηχανισμός αυτοπροστασίας του πολιτικού συστήματος, ο οποίος αποδείχθηκε τόσο αδύναμος ως προς την πρόληψη τεράστιων σκανδάλων, δείχνει, αντίθετα, ότι διαθέτει μπόλικα γονίδια αποπροσανατολισμού του εισβολέα (της κοινής γνώμης) που προσεγγίζει στα άδυτά του.
Αφού, επί τόσα χρόνια, όλα τα κομματικά στελέχη γνώριζαν πώς παράγεται το μαύρο, το γαλάζιο και το πράσινο πολιτικό χρήμα και έκαναν το κορόιδο, όταν δεν συνέπρατταν με ιδιαίτερη ζέση στην ενθυλάκωσή του, τώρα επιχειρούν να απομονώσουν το φαινόμενο, αποκλειστικά στις περιπτώσεις εκείνες όπου είναι αδύνατη η συγκάλυψή του.
Αφού νομοθέτησαν υπέρ της σύντομης παραγραφής κακουργημάτων που διέπραξαν, διέπρατταν, ή θα διέπρατταν στο μέλλον στελέχη κυβερνήσεων, τώρα τους έπιασε πρεμούρα για εξεταστικές επιτροπές, τις οποίες, μάλιστα, οι Νεοδημοκράτες σκοπίμως συγχέουν με τις προανακριτικές.
…………
Συνεχίζεται…
Αφού, επί περισσότερο από μια γενιά, καλλιέργησαν ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς, μέσα από το οποίο τροφοδοτήθηκε η ευγονική του δικομματισμού, σήμερα, οι ηγεσίες της ρεμούλας δηλώνουν αποφασισμένες να βάλουν χέρι στα αργυρώνητα στελέχη των πολιτικών οργανισμών, στους οποίους προεδρεύουν.
Αυτή την φάρσα βιώνουμε τούτο το καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Σαν να μην υπήρξε ποτέ η ελεεινή υπόθεση με τα «πάμπερς» που έστειλε τον Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο και τον Κουτσόγιωργα στον τάφο, σαν να μην υπήρξαν τα περίφημα «κουπόνια-Αλαφούζου» που εξευτέλισαν τον Μητσοτάκη, σαν να μην υπήρξαν τόσες και τόσες καραμπινάτες υποθέσεις διαφθοράς, που αναδείκνυαν το εύρος και το βάθος της διαπλοκής και τους μηχανισμούς χρηματισμού της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και ενός εσμού στελεχών και παρατρεχάμενων του καθεστώτος, τώρα, οι εγγυητές της σταθερότητας των μηχανισμών της διαπλοκής, εμφανίζονται αποφασισμένοι να ανοίξουν τα μάτια τους για να μπει .φώς.
Με το μαλακό, όμως, καθώς η απότομη έκθεση στις ακτίνες του φωτός.τυφλώνει!
Το σκάνδαλο Siemens δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, δεν είναι ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου της διαφθοράς στην χώρα, ούτε μπορεί, αφελώς, να αντιμετωπιστεί ως απλό σύμπτωμα παθογένειας του πολιτικού συστήματος. Αποτελεί ετεροχρονισμένη αποκάλυψη της προχωρημένης σήψης ενός οργανισμού, ο οποίος με την μορφή του δικομματισμού και την μόνιμη αλλοίωση της λαϊκής βούλησης, μέσω εκλογικών τερατο-νόμων, έθεσε την κοινωνία στο περιθώριο και την πολιτική σε μακροχρόνια ομηρία.
Ας μην βαυκαλίζονται λοιπόν όσοι θεωρούν ότι μπορούν να σώσουν. την πάρτη τους με την επίκληση μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, σε ότι αφορά το πολιτικό σύστημα. Άργησαν πολύ! Ξύπνησαν αργά! Απέδειξαν ότι δεν διαθέτουν γονίδια ευθύνης και αδένες αξιοπρέπειας.
Το «όπερ έδει δείξαι» του Ευκλείδη, είναι το κριτήριο της ορθολογιστικής αντιμετώπισης του νοσηρού φαινομένου, που δεν είναι, ασφαλώς, το παρόν σκάνδαλο, αλλά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, καθώς και η διαπλοκή του με τους νταβάδες και εξωτερικούς παρεμβατικούς παράγοντες.
Ασφαλώς, μέσα σε αυτό υπάρχουν υγιείς δυνάμεις και έντιμοι πολιτικοί που θα αποτελέσουν, ίσως, τα μιτοχόνδρια της αναγέννησης της πολιτικής στο τόπο μας.
Η διάλυση του πολιτικού συστήματος δεν επίκειται, συμβαίνει τούτη την στιγμή και θα ήταν επιζήμιο για την ελληνική κοινωνία αν δεν ενεργοποιηθεί αμέσως, έτσι ώστε να μην καταστεί μάρτυρας μιας νεοπολίτευσης (μετα-μεταπολίτευσης), η οποία θα συνέχιζε να διατηρεί τα ενοχικά χαρακτηριστικά και τις νοσηρές σχέσεις διαπλοκής της προηγούμενης περιόδου.
Όλες οι προηγούμενες απόπειρες κάθαρσης απέτυχαν, επειδή το κριτήριο ήταν η συντήρηση του πολιτικού συστήματος, που συνέπιπτε με την έννοια της συντήρησης του καθεστώτος.
Αυτή τη φορά, αν θέλουμε να πάμε μπροστά, οφείλουμε να θέσουμε τις πολιτικές και κοινωνικές βάσεις του συστήματος σε ένα εντελώς νέο πλαίσιο.
Η κρίση της Ελληνικής Δημοκρατίας θα ξεπεραστεί είτε με συντηρητικότερη στροφή και την αναζήτηση ενός νέου σωτήρα, είτε με μια πρόταση εκδημοκρατισμού, συμμετοχής των πολιτών, αποκέντρωσης του συστήματος διακυβέρνησης και θέσπιση ενός σύγχρονου συστήματος διοίκησης και διασταυρωνόμενων ελέγχων νομιμότητας.
Όλα τούτα δεν μπορεί ούτε καν να ξεκινήσουν, αν προηγουμένως δεν ξεκόψουν οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις από τις σχέσεις τους με τα ΜΜΕ των νταβάδων και δεν τολμήσουν να καταγγείλουν την συντονισμένη προσπάθεια που αυτοί καταβάλουν, ώστε να θέσουν τις εξελίξεις, για άλλη μια φορά, υπό τον έλεγχο τους. Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει μέσα στο ίδιο καθεστώς!
Το «όπερ έδει δείξαι» ισχύει για όλους και για όλα και κανείς δεν εξαιρείται από την αντιστροφή του κανόνα της ποινικής δικονομίας. Σήμερα, στην Ελλάδα ισχύει ότι κάθε πολιτικός του δικομματισμού είναι εν δυνάμει «ένοχος» μέχρι να αποδειχθεί ότι δεν έχει καμία σχέση με την διαφθορά.
Από: http://grbloopers.blogspot.com/2008/06/blog-post_22.html
Ο μηχανισμός αυτοπροστασίας του πολιτικού συστήματος, ο οποίος αποδείχθηκε τόσο αδύναμος ως προς την πρόληψη τεράστιων σκανδάλων, δείχνει, αντίθετα, ότι διαθέτει μπόλικα γονίδια αποπροσανατολισμού του εισβολέα (της κοινής γνώμης) που προσεγγίζει στα άδυτά του.
Αφού, επί τόσα χρόνια, όλα τα κομματικά στελέχη γνώριζαν πώς παράγεται το μαύρο, το γαλάζιο και το πράσινο πολιτικό χρήμα και έκαναν το κορόιδο, όταν δεν συνέπρατταν με ιδιαίτερη ζέση στην ενθυλάκωσή του, τώρα επιχειρούν να απομονώσουν το φαινόμενο, αποκλειστικά στις περιπτώσεις εκείνες όπου είναι αδύνατη η συγκάλυψή του.
Αφού νομοθέτησαν υπέρ της σύντομης παραγραφής κακουργημάτων που διέπραξαν, διέπρατταν, ή θα διέπρατταν στο μέλλον στελέχη κυβερνήσεων, τώρα τους έπιασε πρεμούρα για εξεταστικές επιτροπές, τις οποίες, μάλιστα, οι Νεοδημοκράτες σκοπίμως συγχέουν με τις προανακριτικές.
…………
Συνεχίζεται…
Αφού, επί περισσότερο από μια γενιά, καλλιέργησαν ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαπλοκής και διαφθοράς, μέσα από το οποίο τροφοδοτήθηκε η ευγονική του δικομματισμού, σήμερα, οι ηγεσίες της ρεμούλας δηλώνουν αποφασισμένες να βάλουν χέρι στα αργυρώνητα στελέχη των πολιτικών οργανισμών, στους οποίους προεδρεύουν.
Αυτή την φάρσα βιώνουμε τούτο το καλοκαίρι στην Ελλάδα.
Σαν να μην υπήρξε ποτέ η ελεεινή υπόθεση με τα «πάμπερς» που έστειλε τον Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο και τον Κουτσόγιωργα στον τάφο, σαν να μην υπήρξαν τα περίφημα «κουπόνια-Αλαφούζου» που εξευτέλισαν τον Μητσοτάκη, σαν να μην υπήρξαν τόσες και τόσες καραμπινάτες υποθέσεις διαφθοράς, που αναδείκνυαν το εύρος και το βάθος της διαπλοκής και τους μηχανισμούς χρηματισμού της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και ενός εσμού στελεχών και παρατρεχάμενων του καθεστώτος, τώρα, οι εγγυητές της σταθερότητας των μηχανισμών της διαπλοκής, εμφανίζονται αποφασισμένοι να ανοίξουν τα μάτια τους για να μπει .φώς.
Με το μαλακό, όμως, καθώς η απότομη έκθεση στις ακτίνες του φωτός.τυφλώνει!
Το σκάνδαλο Siemens δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο, δεν είναι ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου της διαφθοράς στην χώρα, ούτε μπορεί, αφελώς, να αντιμετωπιστεί ως απλό σύμπτωμα παθογένειας του πολιτικού συστήματος. Αποτελεί ετεροχρονισμένη αποκάλυψη της προχωρημένης σήψης ενός οργανισμού, ο οποίος με την μορφή του δικομματισμού και την μόνιμη αλλοίωση της λαϊκής βούλησης, μέσω εκλογικών τερατο-νόμων, έθεσε την κοινωνία στο περιθώριο και την πολιτική σε μακροχρόνια ομηρία.
Ας μην βαυκαλίζονται λοιπόν όσοι θεωρούν ότι μπορούν να σώσουν. την πάρτη τους με την επίκληση μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, σε ότι αφορά το πολιτικό σύστημα. Άργησαν πολύ! Ξύπνησαν αργά! Απέδειξαν ότι δεν διαθέτουν γονίδια ευθύνης και αδένες αξιοπρέπειας.
Το «όπερ έδει δείξαι» του Ευκλείδη, είναι το κριτήριο της ορθολογιστικής αντιμετώπισης του νοσηρού φαινομένου, που δεν είναι, ασφαλώς, το παρόν σκάνδαλο, αλλά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, καθώς και η διαπλοκή του με τους νταβάδες και εξωτερικούς παρεμβατικούς παράγοντες.
Ασφαλώς, μέσα σε αυτό υπάρχουν υγιείς δυνάμεις και έντιμοι πολιτικοί που θα αποτελέσουν, ίσως, τα μιτοχόνδρια της αναγέννησης της πολιτικής στο τόπο μας.
Η διάλυση του πολιτικού συστήματος δεν επίκειται, συμβαίνει τούτη την στιγμή και θα ήταν επιζήμιο για την ελληνική κοινωνία αν δεν ενεργοποιηθεί αμέσως, έτσι ώστε να μην καταστεί μάρτυρας μιας νεοπολίτευσης (μετα-μεταπολίτευσης), η οποία θα συνέχιζε να διατηρεί τα ενοχικά χαρακτηριστικά και τις νοσηρές σχέσεις διαπλοκής της προηγούμενης περιόδου.
Όλες οι προηγούμενες απόπειρες κάθαρσης απέτυχαν, επειδή το κριτήριο ήταν η συντήρηση του πολιτικού συστήματος, που συνέπιπτε με την έννοια της συντήρησης του καθεστώτος.
Αυτή τη φορά, αν θέλουμε να πάμε μπροστά, οφείλουμε να θέσουμε τις πολιτικές και κοινωνικές βάσεις του συστήματος σε ένα εντελώς νέο πλαίσιο.
Η κρίση της Ελληνικής Δημοκρατίας θα ξεπεραστεί είτε με συντηρητικότερη στροφή και την αναζήτηση ενός νέου σωτήρα, είτε με μια πρόταση εκδημοκρατισμού, συμμετοχής των πολιτών, αποκέντρωσης του συστήματος διακυβέρνησης και θέσπιση ενός σύγχρονου συστήματος διοίκησης και διασταυρωνόμενων ελέγχων νομιμότητας.
Όλα τούτα δεν μπορεί ούτε καν να ξεκινήσουν, αν προηγουμένως δεν ξεκόψουν οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις από τις σχέσεις τους με τα ΜΜΕ των νταβάδων και δεν τολμήσουν να καταγγείλουν την συντονισμένη προσπάθεια που αυτοί καταβάλουν, ώστε να θέσουν τις εξελίξεις, για άλλη μια φορά, υπό τον έλεγχο τους. Το πολιτικό σύστημα δεν μπορεί να αλλάξει μέσα στο ίδιο καθεστώς!
Το «όπερ έδει δείξαι» ισχύει για όλους και για όλα και κανείς δεν εξαιρείται από την αντιστροφή του κανόνα της ποινικής δικονομίας. Σήμερα, στην Ελλάδα ισχύει ότι κάθε πολιτικός του δικομματισμού είναι εν δυνάμει «ένοχος» μέχρι να αποδειχθεί ότι δεν έχει καμία σχέση με την διαφθορά.
Από: http://grbloopers.blogspot.com/2008/06/blog-post_22.html
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου