Στο Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχουν υποβληθεί τον τελευταίο ενάμιση χρόνο πάνω από 100 μηνύσεις για ωμούς εκβιασμούς (για οικονομικά ανταλλάγματα), ενώ έχουν καταγραφεί περισσότερες από 400 τηλεφωνικές καταγγελίες για διασυρμό προσωπικοτήτων, η ισχυρή πλειοψηφία των οποίων συγκαταλέγεται στον κόσμο της τέχνης και του θεάματος.
…..
Περισσότερα: http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=21&la=1&catid=1&artid=835600&pg=2
Ειδήσεις
21 Σεπ 2008
Βlogs, ο "παράδεισος" των εκβιαστών!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Διακινδυνεύω την πρόβλεψη ότι η περασμένη Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου - ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκε η αναστολή των επαγγελματικών δραστηριοτήτων της Μάρας Ζαχαρέα στη δημοσιογραφία - θα περάσει στην Ιστορία ως «η μαύρη Τρίτη του φεμινιστικού κινήματος».
* * *
Ευτυχώς, το κατάλαβε η Κατερίνα Παπακώστα, που εξέδωσε ακόμη μία από τις σχοινοτενείς, φλογερές και ελαφρώς ασυνάρτητες ανακοινώσεις, στις οποίες μας έχει συνηθίσει ως γραμματέας του Τομέα Γυναικών της ΝΔ...
Πέραν του βαλκανικού (ας μην πω, μεσανατολικού...) χρώματος που προσέδωσε στην επικαιρότητα, η υπόθεση της διαπρεπούς δημοσιογράφου έχει και τη σοβαρή διάστασή της.
* * *
Κατ' αρχάς, ανέδειξε το σοβαρότερο πρόβλημα της δημοσιογραφίας σήμερα όπως ασκείται στην Ελλάδα: την τάση της να ταυτισθεί με την εξουσία. (Ας πάψουμε επιτέλους να παριστάνουμε, εμείς οι δημοσιογράφοι, ότι δεν συμβαίνει, γιατί στο τέλος δεν θα μας διαβάζει κανένας...)
* * *
Επίσης όμως ανέδειξε το σοβαρότερο πρόβλημα της Νέας Διακυβέρνησης στην παρούσα φάση της. Επειδή δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι η Μάρα Ζαχαρέα αποφάσισε μόνη της να αποχωρήσει (χωρίς αυτό να σημαίνει, επ' ουδενί, ότι υποτιμώ την αντίληψή της), το ερώτημα συνεπώς είναι το εξής: Γιατί άργησε τόσο πολύ να το καταλάβει ο κ. Κώστας Καραμανλής; Διότι, απαντώ, ο άνθρωπος έχει χάσει την αίσθηση της κοινής γνώμης. Το έδειξε, πρώτη φορά, στην περίπτωση του Γιώργου Βουλγαράκη, όπου συνέβη το αδιανόητο: οι εξουσίες ενός Πρωθυπουργού να υποκαθίστανται από τις εξουσίες των υπουργών του. (Θυμίζω ότι ο Πρωθυπουργός, με τη συνέντευξή του στη ΔΕΘ, παρέσχε πλήρη κάλυψη στον τέως υπουργό Ναυτιλίας, μόνο και μόνο για να τον αδειάσουν οι υπουργοί του τέσσερις ημέρες αργότερα...) Το επιβεβαίωσε την περασμένη εβδομάδα με τον χειρισμό της υπόθεσης Ζαχαρέα.
Τι εννοεί ο νομάρχης Θεσσαλονίκης για τον «πολιτικό του έρωτα», όπως συνηθίζει να αποκαλεί μεταφορικώς τον Κ. Καραμανλή; Αν απομονώσουμε τη δήλωση από το γνωστικό υπόβαθρό της (αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν «context») και εφόσον ακολουθήσουμε τους κανόνες της λογικής, ο Π. Ψωμιάδης μας λέει ότι ο Κ. Καραμανλής δεν είναι Πρωθυπουργός...
Οσον αφορά τον χειρισμό της υπόθεσης Βουλγαράκη, να σας μεταφέρω μία πληροφορία ενδιαφέρουσα, παρά το κόστος που θα μου επιφέρει η κοινοποίησή της. (Επισημαίνω τον παράγοντα του κόστους, διότι προβλέπω ότι για τον επόμενο μήνα τουλάχιστον οι συνομιλητές μου στη ΝΔ θα με αποφεύγουν...)
* * *
Εκείνοι που εξώθησαν με τις δηλώσεις τους τον τέως υπουργό Ναυτιλίας σε παραίτηση ή εν πάση περιπτώσει ορισμένοι εξ αυτών υποστηρίζουν στις κατ' ιδίαν συνομιλίες τους ότι τους το ζήτησε ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής.
* * *
Σκεφθείτε το. Αν είναι αληθές, τότε είναι αποκαλυπτικό της δύσκολης θέσης στην οποία παγίδευσε τον εαυτό του ο Πρωθυπουργός, εξαιτίας των άστοχων εκτιμήσεών του. Αν όμως δεν είναι αληθές - αν δηλαδή όσοι το υποστηρίζουν απλώς κομπορρημονούν, για τη φιγούρα τους -, τότε είναι ακόμη χειρότερο! Διότι μας δίνει, αν μη τι άλλο, το μέτρο της εκτίμησης που τρέφουν οι υπουργοί για τον πολιτικό προϊστάμενό τους...
Για το μέλλον του Γ. Βουλγαράκη προσωπικώς δεν έχω την παραμικρή ανησυχία. Ο ίδιος θέλει να μείνει στην πολιτική. Και τον κατανοώ, διότι είναι η μόνη δουλειά που έχει κάνει στη ζωή του και την ξέρει πολύ καλά - αν κρίνουμε τουλάχιστον εκ του αποτελέσματος...
* * *
Αλλά ακόμη και αν δεν τα καταφέρει να παραμείνει στην πολιτική, ως body builder έχει όλα τα προσόντα για να διαπρέψει στον χώρο των γυμναστηρίων!..
Και τώρα ποιος έχει σειρά, ο Θόδωρος Ρουσόπουλος ή ο Γιώργος Αλογοσκούφης;
* * *
Για τον Θόδωρο, πάντως, δεν έχω καμία ανησυχία! Χωρίς να είμαι σε θέση να το εξηγήσω επακριβώς, διαισθητικά συνδέω την περίπτωσή του με εκείνες των Τζον Θέιν και Τόμας Μόνταγκ, των αφεντικών της Merrill Lynch, που ως γνωστόν κήρυξε πτώχευση. Οι αποζημιώσεις που θα λάβουν, βάσει των συμβολαίων τους, φθάνουν το ποσόν των 47 εκατ. δολαρίων. Ποσό ασήμαντο εν σχέσει προς τις ζημιές των 6,87 δισ. δολαρίων που προκάλεσαν.
* * *
Ωστόσο - και εδώ είναι η βασική διαφορά - ο κ. Ρουσόπουλος δεν πρόκειται να αποζημιωθεί στην περίπτωση του απευκταίου. Την έχει ήδη εισπράξει. Εννοείται, ασφαλώς, ότι στην περίπτωση του κ. Ρουσόπουλου η αποζημίωση είναι άυλη: γόητρο, δόξα, αίγλη, εμπειρίες κλπ.
ΜΑΛΑΚΙΕΣ!!!
Ο κάθε ψηφιακά αναλφάβητος ρίχνει το φαρμάκι και διανθίζει την ηλιθιότητα του με υβιστικούς και συκοφαντικούς τίτλους.
Πόσες μυνήσεις αλήθεια έχουν υποβληθεί και πόσες αγωγές στο πιο διεφθαρμένο, το πιο βρώμικο, το πιο αργυρώνητο και προπαγανδιστικό επάγγελμα του δημοσιοκάφρου και του εκδότη;
Χθες η τηλεόραση της βουλής πρόβαλε μια έκπομπή στην οποία η δημοσιογράφα(!) παρά την αντίθετη γνώμη ψυχιάτρων προσπαθούσε να επιβάλλει την αποψη ότι οι υπολογιστές (η τηλεόραση όχι?) δημιουργούν εξάρτηση. Τούβλο!
Εντάξει, ο καθένας έχει το δικαίωμα της γνώμης του (ή εκείνης που του υπάγορεύουν τα αφεντικά του να διαμορφώσει) αλλά όταν μιλάνε όλοι, δεν μιλάνε οι κώ^0|.
Α σιχτήρ πια με τους προπαγανδιστές και τους ηλιθίους!
Δημοσίευση σχολίου