StudioA-Blog

Μήνυμα αναγνώστη
..........
Ασχέτως από το αν εγώ συμφωνώ ή όχι με τη χρήση της "κρυφής κάμερας" και παρόμοιων τακτικών, τι έχουν να πουν οι βουλευτές μας για τα παρακάτω, σχετικά και με το βίντεο που είδαν χθες στην Εξεταστική;
Σας επισυνάπτω, δημοσίευμα της εφημερίδας "Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία", της 30ης Οκτωβρίου 2005.
..........
Συνεχίζεται...

Κατ' αρχήν το ίδιο το σύνταγμα, στο άρθρο 19 απαγορεύει την παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών, είτε ως καταγραφή, είτε ως χρήση του προϊόντος υποκλοπής. Μόνη περίπτωση, εφόσον πρόκειται για ιδιαίτερα σοβαρά αδικήματα, νόμιμης υποκλοπής είναι εκείνη που προβλέπει ο ν. 2225/94, όπου όμως διατάσσεται από δικαστήριο. Πουθενά δεν αναφέρεται το δημόσιο συμφέρον.

- Άρα ιδιώτης ουδέποτε νομιμοποιείται να υποκλέπτει συνομιλία, ούτε να την χρησιμοποιεί. Έτσι, αυτός που κάνει την υποκλοπή, όπως και αυτός που τον έβαλε να την κάνει, τιμωρείται από το άρ. 370Α § 142 ΠΚ με φυλάκιση 1-5 ετών.

*Επόμενο επιχείρημα: "Τις κασέτες που παίξαμε μας τις έστειλαν".

- Ε και; Και η χρήση των προϊόντων υποκλοπής τιμωρείται με ποινή 1-5 ετών φυλάκισης στην § 3 του ίδιου άρθρου.
"Και το δημόσιο συμφέρον;"
α) Η δυνατότητα άρσης του αδίκου μιας προσβολής του απορρήτου περιορίζεται μόνο στη χρήση του. Έτσι, εκείνος που ως ηθικός ή φυσικός αυτουργός υπέκλεψε συνομιλία ουδέποτε δικαιολογείται.
β) Έστω όμως ότι το προϊόν της υποκλοπής έφτασε στα χέρια του δημοσιογράφου, χωρίς να ευθύνεται ο ίδιος.
- Πράγματι μέχρι το 2003 το άρ. 370Α § 4 ΠΚ ανέφερε μεταξύ των λόγων δικαιολογημένης χρήσης και την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος. Δυστυχώς για τους δημοσιογράφους, η § 4 έχει τροποποιηθεί και πλέον το περιβόητο δημόσιο συμφέρον δεν αναφέρεται καθόλου.
γ) Όπως και να έχει, η §4 οπωσδήποτε συγκρούεται με το άρθρο 19 του Συντάγματος και, ως αντισυνταγματική, δεν πρέπει να εφαρμόζεται.
δ) Αλλά και να εφαρμοστεί, πλέον δικαιολογεί τη χρήση του προϊόντος υποκλοπής μόνο ενώπιον δικαστικής ή ανακριτικής αρχής. Σεμνύνομαι να πιστεύω ότι κανείς από τους παρευρισκομένους, δεν θα διενοείτο να χαρακτηρίσει την TV δικαστική ανακριτική αρχή.
- Συνακόλουθα, είναι σαφέστερο του σαφούς ότι κανένα δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να δικαιολογήσει τη χρήση προϊόντος υποκλοπής στον τύπο.
ε) Τέλος και ο ΚΠΔ (άρ. 177 § 2) απαγορεύει στους δικαστές να λάβουν υπόψη τους τέτοια παράνομα μέσα, παρά μόνο κατ' εξαίρεση και εφόσον πρόκειται για κακούργημα που απειλεί ισόβια.
- Συνεπώς, η κοινοποίηση των προϊόντων υποκλοπής στα δικαστήρια ελάχιστα ωφελεί, αφού ούτε η απάτη, ούτε η δωροδοκία, ούτε το ξέπλυμα κ.λπ. δεν τιμωρούνται με ισόβια.
*Συμπέρασμα, η τέλεση υποκλοπής και η χρήση προϊόντων της από δημοσιογράφο ουδέποτε δικαιολογείται.
Αντίθετα, τιμωρείται με φυλάκιση 1-5 έτη. Το αν τελικά θα προσαχθεί σε δίκη και θα τιμωρηθεί ο δημοσιογράφος εξαρτάται από εξωθεσμικές παραμέτρους, όπως λ.χ. η τύχη ή οι προστάτες του.
*Αυτά λέει ο νόμος και δεν επιδέχονται αντίρρηση. Σ' όποιον δεν αρέσει ο νόμος, πρόβλημά του. Μπορεί βέβαια να προσπαθήσει να πείσει τον νομοθέτη να αλλάξει το νόμο (αν και για να ξανα-αλλάξει το σύνταγμα πρέπει να περάσουν 5 χρόνια από την προηγούμενη αναθεώρηση της 18/4/01 (άρ. 110 συντ.). Μέχρι τότε ο νόμος ισχύει, και όποιος τον παραβαίνει ρισκάρει τη δίκαιη ποινική τιμωρία του, χωρίς μάλιστα πλέον να μπορεί να επικαλεστεί νομική πλάνη, αφού άκουσε δημόσια την αλήθεια.

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 30/10/2005