Ειδήσεις

8 Δεκ 2008

Αύριο η κηδεία του Αλέξη

Την Τρίτη 9 Δεκέμβρη η κηδεία, στο νεκροταφείο Π. Φαλήρου στις 3:00 μ.μ.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου από μια σφαίρα ενός οργάνου της πολιτείας που η αποστολή του είναι να προστατεύει την τάξη και την ζωή των πολιτών είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να αφήσει κανέναν ασυγκίνητο.
Είναι ένα «ατυχές» γεγονός από τα ανερμήνευτα με την ανθρώπινη λογική. Ένα γεγονός πού προστίθεται στον ατέλειωτο κατάλογο του δράματος της ανθρώπινης ιστορίας. Όμως πέρα από την ανθρώπινη λογική υπάρχει και η πίστη – για όσους πιστεύουν –σε αυτόν που κρατάει τις ζωές μας στα χέρια του.
Υπάρχει όμως ένας κανόνας με τον οποίο νομίζω συμφωνούν όλοι. Ότι η βία δεν σταματάει με περισσότερη βία και το αίμα δεν ζητάει αίμα και ηθική ικανοποίηση. Δεν ζητάει εκδίκηση. Δεν λύνεται έτσι το πρόβλημα. Το έχει αποδείξει η ιστορία.
Ο μικρός μας ήρωας Αλέξανδρος αυτή τη στιγμή χαίρεται τη χαρά που ανήκει στους μάρτυρες του ανθρώπινου γένους. Βλέπει αυτά πού γίνονται και δεν συμφωνεί. Βλέπει την θυσία του, ακούσια η εκούσια δεν έχει σημασία, να γίνεται αιτία καταστροφής και θλίψης και στους συνανθρώπους του. Βλέπει κάθε λογής συμφέροντα κομματικά και μη να εκμεταλλεύονται τη θυσία του με ανέντιμο τρόπο. Και αν μπορούσε θα φώναζε με μια φωνή πού να ακουστεί σε όλη την Ελλάδα.
«Σταματήστε. Μην σπιλώνετε τη μνήμη μου. Θέλω η μνήμη μου να είναι χαρά σε σας, συναδέλφωση, ειρήνη. Όχι οργή και το μίσος και καταστροφή. Το μίσος καταστρέφει και εσάς και κάνει κακό στους άλλους. Προτιμώ ένα δάκρυ μέσα από την καρδιά σας και όχι μια βόμβα μολότωφ από τα χέρια σας. Προτιμώ ένα ανθισμένο λουλούδι στη μνήμη μου από μια σπασμένη βιτρίνα. Αλήθεια σας λέω είμαι καλά. Τόσο καλά που δεν φαντάζεστε. Εύχομαι και σε σας να νιώσετε τη δική μου χαρά»
Αν μπορούσε θα φώναζε στη μητέρα του
«Μητέρα είναι μεγάλη η θλίψη σου για τον άδικο χαμό μου. Το ξέρω, αλλά μην στενοχωριέσαι. Δεν μπορώ να σε βλέπω απαρηγόρητη στενοχωριέμαι και εγώ. Στάσου γενναία και πες σε όλους αυτούς να σταματήσουν να κάνουν θόρυβο και να σταθούν σιωπηλοί και σκεφτικοί. Και τότε θα ανακαλύψουν ότι είναι πολύ καλύτερα έτσι. Εσένα μπορεί να σε ακούσουν.»

Ame_Triste είπε...

Δεν έχω λόγια..Πολύ όμορφο και δυνατό κείμενο..
Είναι κρίμα να αμαυρώνουν τη μνήμη του παιδιού..Κι αν κάποιοι έπρεπε να "κάψουν" τη Γ.Α.Δ.Α αυτοί θα ήταν οι γονέίς, ΚΑΙ ΜΟΝΟ, του Αλέξη.
Καταλαβαίνω την οργή του κόσμου για τον άδικο χαμό του, κι εγώ έτσι νιώθω, αλλά χθες βράδυ, βλέποντας μία σύνοψη όλων αυτών των επεισοδίων και τα συντρίμμια στην κυριολεξία, της Ελλάδας, δεν ήξερα αν πρέπει να οργιστώ με τους "αντιεξουσιαστές" η με τα ΜΑΤ.
Οι μεν είναι κατά του οποιουδήποτε είδους εξουσίας αλλά 3 μέρες τώρα το παίζουν οι άρχοντες της Αθήνας πατώντας πάνω στις περιουσίες και στα σώματα εκείνων που δεν έφταιξαν και, οι δε που υποτίθεται ότι διαφυλάττουν το λαό, τα μόνα πράγματα που είχαν στα χέρια τους ήταν "χημικά" και ασπίδες για να μην μπορέσει να τους ακουμπήσει κανείς..
Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονίας.
Αν όλα αυτά δεν έγιναν απλά για να ξεχαστουν τα λάθη του κράτους με τις περιουσίες του κοσμου, τη φορολογία και όόόόλα αυτά, και να εστιασει ο κόσμος σε ένα γεγονός μεγαλύτερης σημασίας, τότε μάλλον έγιναν για να μας δείξουν το ποιοί και πόσοι είναι οι άχρηστοι "προστάτες" και τι ΔΕΝ κάνουν για να πάμε μπροστά..

Και ο φόρος τιμής στον μικρό Αλέξανδρο θα είναι ΤΙ????
Κάθε χρόνο, τη μέρα του θανάτου του, θα διοργανώνεται τουρνουά ποδοσφαίρου με το όνομά του...

ΤΙ ΤΙΜΗ...

Και μία πρόταση για τον εορτασμό της παραμονής στον Δ.Αθηναίων..
Κάντε ένα ωραίο ζεστό μπανάκι τον Κο Στρουμφ, χωρίς να τον σκουπίσετε, και κρεμάστε τον στο "δέντρο" (του οποίου φυσικά η αποκατάσταση από δω και πέρα θα είναι το κύριο μέλημα της Αθήνας..) και στο 3...2......1......... βάλτε τον στην πρίζα..

ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ..

Ανώνυμος είπε...

Ώρα καλή Αλέξη!!!

Με άσπρα τριαντάφυλλα, ραίνουνε το κορμί σου,
Αλέξη ώρα σου καλή, σε εσέ και την ψυχή σου!

Όλοι θα σε θυμόμαστε, ωσάν παιδί δικό μας,
και χαιρετάμε την ζωή, σαν να 'σαι στο πλευρό μας!

Τα χρόνια που δεν έζησες, οι φίλοι σου θα ζήσουν,
μες στην καρδιά και στο μυαλό, πάντα θα σε κρατήσουν!

Παρηγοριά στη μάνα σου, που τώρα πια δεν σε έχει,
όλη η Ελλάδα νοιάζεται, και δίπλα της θα τρέχει!

Αυτό που σου συνέβηκε, θα είναι η αρχή,
όλα θ' αλλάξουν φίλε μας, το κλίμα το τραχύ!

Ώρα καλή Αλέξη μας, καλό σου κατευόδιο,
κι αν χάθηκες, η μνήμη σου, θα μείνει για εφόδιο!


Με αισθήματα οδύνης για την άδικη απώλεια!

Σάββας Καντίνος
Ρόδος