StudioA-Blog

Από: Ελευθεριακή Κίνηση Κορινθίας
Ελευθεριακή Οροσειρά Αλληλεγγύης
Αναρχικοί από Αθήνα, Κορινθία και Αχαΐα

Γιατί είμαστε ενάντια στα φαντάσματα και στις ελίτ της ένοπλης "πρωτοπορίας" - Ούτε με τις βιτρίνες, ούτε με τις σφαίρες, ούτε με το Κράτος, ούτε με τους ψευτο "επαναστατικούς" αγώνες.

Γενικευμένη τυφλότητα ή απλώς τυφλή βία;

Το Κράτος και η Βία, αντλώντας την καταγωγή τους από την αρχαιοελληνική μυθολογική παράδοση, αποτελούν τα ισχυρότερα συστατικά ενός συστήματος εξαναγκασμού και καταπίεσης της άρχουσας τάξης επάνω στους λαούς.
Καμιά πολιτική ιδεολογική επικάλυψη δεν μπόρεσε να αναιρέσει τον εξουσιαστικό χαρακτήρα του Κράτους, θεσμικό οχυρό των οικονομικών, στρατιωτικών και πολιτικών ελίτ. Καμιά επίκληση στη συνταγματική νομιμότητα, την επιβεβλημένη από τους “νοικοκυραίους” (τακτοποιημένους στα γρανάζια του συστήματος) και τα πολιτικά αφεντικά τους, δεν μπόρεσε ν’ αποκρύψει το αποκρουστικό πρόσωπο της Βίας, της κρατικής εκείνης βίας που με την δικαιωματική κατοχή των όπλων των κατασταλτικών μηχανισμών τους επέβαλλε και επιβάλλει τη σιγή νεκροταφείου, τη λεγόμενη “κοινωνική ειρήνη”.
……..
Συνεχίζεται…

Οι σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας είναι ποτισμένες με το αίμα των λαών, των εξεγερμένων, των επαναστατών, των αυτόχθονων, των γυναικών, των αιρετικών, των διαφορετικών κλπ. Οι στάλες αίματος που χύθηκαν απ’ τους δυνάστες των λαών λέκιασαν, δεν πότισαν τις σελίδες της ανθρώπινης ιστορίας.


Η Ελευθερία ήταν και είναι το όραμα, το Κράτος και η Βία ήταν και είναι σκιά. Η ιστορία του Ελευθεριακού, Αναρχικού κινήματος, φάρος της επαναστατικής θεωρίας και πράξης. Από τα τέλη του 18ου αιώνα, οι αναρχικοί ήταν η μαγιά των μεγαλύτερων κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων σε Ευρώπη και Αμερική. Φλογεροί ιδεολόγοι και οραματιστές, μέλη της εργατικής και αγροτικής τάξης και του Προλεταριάτου των πόλεων, άναβαν την σπίθα για εξεγερμένες συνειδήσεις, ενάντια σε τυραννίες, αιμοσταγείς βασιλείες με κοινοβούλια μαριονέτες, στην εποχή που η φεουδαρχία μεταλλασσόταν στον προκαπιταλιστικό κόσμο.


Μοναδικά όπλα της ελευθεριακής συνείδησης ήταν και είναι οι ιδέες. Η κοινωνική αλληλεγγύη, ο ανθρωπισμός, η κοινωνική, οικονομική, πολιτική ισότητα και δικαιοσύνη ήταν και είναι τα προτάγματα. Η αυτοκυβέρνηση, η αυτοδιεύθυνση και αυτοδιοίκηση των λαών, η οριζόντια, αντιιεραρχική, αντιεξουσιαστική οργάνωση των κοινωνιών, η αυτοθέσμιση και αυτοοργάνωση με ελεύθερες ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες, ο ελεύθερος κολεκτιβισμός και αναρχοκομμουνισμός, ελευθεριακός κοινοτισμός και η ριζοσπαστική κοινωνική οικολογία, αναδεικνύουν και αποδεικνύουν την ευρύτητα του κοινωνικού οράματος, που δεν στενεύει, αλλά ανοίγει συνεχώς, πατώντας πάντα στα νέα μονοπάτια της ελεύθερης σκέψης και δράσης.


Οι ελευθεριακοί δεν εξεγείρονταν και επαναστατούσαν για την κοινωνία, αλλά με την κοινωνία. Ο νεκροί αναρχικοί του Σικάγο το 1886, οι χιλιάδες νεκροί των μικρών και μεγάλων εξεγέρσεων, της Ιταλίας, των αγροτικών αναρχικών εξεγέρσεων της Ανδαλουσίας, οι χιλιάδες νεκροί της Μαχνοβίτικης αναρχικής επανάστασης στην Ουκρανία για ελεύθερα σοβιέτ, ή οι χιλιάδες σύντροφοί τους στη Σοβιετική επανάσταση που η αυταπάρνησή τους πληρώθηκε απ΄ τον κόκκινο φασισμό με εκτελέσεις και Σιβηρία, οι χιλιάδες αναρχοσυνδικαλιστές της CNT και αγωνιστές της FAI, οι αναρχικοί αγρότες της Αραγονίας και Ανδαλουσίας που έπεσαν υπερασπιζόμενοι την Ισπανική επανάσταση του 1936 απέναντι στον διεθνή φασισμό. Στα κρεματόρια της ναζιστικής Γερμανίας οι αναρχικοί είχαν το διό τους αστέρι, ενώ στα βουνά της κατοχικής Αντίστασης στην Ελλάδα η ΟΠΛΑ (η ένοπλη συμμορία του ΚΚΕ) καθάριζε συντρόφους αναρχικούς και τεταρτοδιεθνιστές ως παρεκκλίνοντες της κομματικής τους ιεραρχίας. Οι Επαναστάσεις και οι εξεγέρσεις μετά το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο σε Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία, Ανατολική Γερμανία, ενάντια στα δικτατορικά καθεστώτα της Λατινικής Αμερικής, στη δικτατορία του Φράνκο και του Σαλαζάρ, προσέθεσαν χιλιάδες ονόματα αναρχικών σ’ ένα ατελείωτο μαρτυρολόγιο.



Η ανάμνηση της “μαρτυρίας” των αναρχικών για μια ελεύθερη κοινωνία, αποκτά ιδιαίτερη αξία όταν μπορεί ν’ αντιληφθεί κανείς ότι καταρχάς διαχέεται ταπεινά στην παγκόσμια ιστορία, χωρίς να ξεχωρίζει από καμιά άλλη κοινωνική θυσία, και ακολούθως από την απουσία ιστορικών αποδεδειγμένων, τυφλής αντιβίας με Γκουλάγκ, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκτελεστικά αποσπάσματα, εκκαθαρίσεις κλπ. Η τυφλή βία ήταν και είναι προνόμιο της Εξουσίας και η τυφλή αντιβία προνόμιο των Ρώσων μηδενιστών, Νετσαγιεφικών, “πεφωτισμένων” πρωτοποριών και ένοπλων συμμοριών, επίβουλων καθοδηγητών των κοινωνικών αγώνων. Η τυφλή κρατική βία εκπορεύεται συνήθως από ένστολους έμμισθους εν δυνάμει δολοφόνους, ενώ η τυφλή αντιβία των ομάδων και σεχτών διακατέχεται από το κράτος της πιο σκληρής ιδεοληψίας, της πολιτικής πλάνης της κυριαρχίας των όπλων στη μάχη των ιδεών.



Το γεγονός όμως είναι ότι και η κρατική βία και η τυφλή αντιβία είναι μηχανισμοί επιβολής που ανήκουν σε ανθρώπους τυφλούς. Θα λέγαμε ότι θα μπορούσε η τύφλωση αυτή να γενικευτεί επικίνδυνα, αν δεν υπήρχε η φωτεινή αναλαμπή, τις τελευταίες δεκαετίες, ατομικών και κοινωνικών εξεγέρσεων (Λ. Άντζελες, Αργεντινή, Μεξικό, Ελλάδα, Κίνημα αντιπαγκοσμιοποίησης). Εξεγέρσεις που αποσάθρωσαν τον “δημοκρατικό” μανδύα της Αντιπροσωπευτικής Κοινοβουλευτικής Δικτατορίας, που σε παγκόσμιο επίπεδο προλειάνει το δρόμο για την παγκόσμια κυριαρχία των λίγων απέναντι σε λαούς, οργουελιανού τύπου, με την επιβολή των καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης όλο και συχνότερα.



Η τυφλή Δημοκρατία τους αυτοσπαράσσεται, οι θεσμοί τους αυτοκρημνίζονται, το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα αυτοκαταστρέφεται, παρασύροντας όμως ολόκληρες τις κοινωνίες, την φύση, τον πλανήτη μας.



Απέναντι στην γενικευμένη τυφλότητα και υποταγή που πάνε να μας επιβάλουν, οι αναρχικοί, οι ελευθεριακοί και αντιεξουσιαστές, οι ελεύθεροι άνθρωποι και οι εξεγερμένες συνειδήσεις έχουν χρέος ν’ αντιπαρατάσσουν την αγάπη για ζωή κι ελευθερία. Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό και είναι η πιο πρωταρχική και υπέρτατη αξία, όταν συνοδεύεται με άρωμα Ελευθερίας.



Ελευθεριακή Κίνηση Κορινθίας


Ελευθεριακή Οροσειρά Αλληλεγγύης

Αναρχικοί από Αθήνα, Κορινθία και Αχαΐα