"Γράφω για το πρόσφατο γεγονός που έγινε στην Κρήτη και αφαιρέθηκε άδικα η ζωή του φίλου μας Μανώλη Χορευτάκη, του 21 χρόνων φοιτητή και συμφοιτητή μας. Είμαι και εγώ ένας φοιτητής του Πανεπιστημίου Κρήτης που ζει αυτή την αγωνία, τον τρόμο, την θλίψη και την αδικία. Δεν χρειάζεται να αποκαλύψω ποιος είμαι, γιατί είμαι όλοι αυτοί που τον αγάπησαν και όλοι αυτοί που τον πενθούν σήμερα.Μου είναι δύσκολο να υπογράψω με ένα όνομα, ενώ στην ουσία θα έπρεπε να υπογράψω με τις χιλιάδες που παραστάθηκαν στην κηδεία και με τις χιλιάδες που πονάνε για αυτά σήμερα στην χώρα μας. Φοιτητές έχουν αγανακτήσει, μανάδες έχουν φοβηθεί, πατεράδες έχουν εξοργισθεί, αδέλφια έχουν σαστίσει. Ο Μάνος ήταν αδελφός μας και φίλος μας. Ένα παιδί που δεν ενοχλούσε κανέναν και τον αγαπούσαν όλοι.
……….
Συνεχίζεται…
Στο εσωτερικό του καρπού του, ο αδικοχαμένος μας Μάνος έφερε ένα κινέζικο ιδεόγραμμα σε μορφή τατουάζ που σήμαινε ψυχή. Όμως το ίδιο «κινέζικο» ακούγεται αυτή η λέξη, όπως και αν την προφέρεις σε μερικούς, που δεν ξέρουν τι σημαίνει να έχεις ψυχή, να αγαπάς και να αγαπιέσαι. Το αν έχεις ψυχή σημαίνει ότι ονειρεύεσαι και οραματίζεσαι. Έτσι και ο φίλος μας και συμφοιτητής μας, ονειρευόταν και οραματιζόταν. Ήθελε να ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο και να γνωρίσει νέες κουλτούρες και πολιτισμούς. Πόσο μεγαλύτερη παιδεία να χρειάζεται ένας άνθρωπος; Ψυχή, όνειρα, πολιτισμός είναι όσα χρειάζεται σήμερα η παιδεία μας, η κοινωνία μας. Ξεχάστε πια το ψωμί – παιδεία – ελευθερία που σας κυνηγάει από το παρελθόν μαζί με τα φαντάσματα των εποχών εκείνων. Το σημερινό μας σύνθημα είναι ψυχή, όνειρα και πολιτισμός.
Ένας φίλος μου είπε, ότι δεν είμαστε πια τη γενιά που ζητάει ψωμί, παιδεία, ελευθερία και είχε δίκιο. Σήμερα, αυτό που χρειαζόμαστε βρίσκεται στο χέρι, στην ψυχή και στο πνεύμα του φίλου που αγαπήσαμε. Το παράδοξο είναι ότι μας διδάσκει τόσο η δράση, όσο και η αντίδραση. Τόσο το καλό, όσο και το κακό. Δυστυχώς στην περίπτωση μας, μας δίδαξε το χέρι του Μάνου μας, όσο και το χέρι του φονιά του. Αυτό που μας διδάσκει είναι ότι το καλό και το κακό είναι δυο αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες, που πάντα θα κοντράρουν μεταξύ τους. Όμως, η οργή δεν πρέπει να μας κυριεύει. Σκοπός δεν είναι να καταστρέψουμε το κακό, αλλά να πολλαπλασιάσουμε το καλό και σίγουρα αυτός ο κόσμος διαθέτει τέτοιο υλικό, φτάνει να συσσωρευτεί και να δρομολογηθεί. Επιθυμώ όχι την εκδίκηση, αλλά ούτε την οργή. Ας αφήσουμε να φυτρώνουν άγονα δέντρα, εμείς θα κοιτάξουμε να καρποφορήσει το υπόλοιπο δάσος με πιο καλά δέντρα και θα δώσουμε τον καρπό τους, στα καλά δέντρα.
Φίλοι μου, ας τιμήσουμε όλοι μαζί τον αγαπημένο μας φίλο Μάνο και ας δούμε έναν κόσμο ομορφότερο. Ας καρποφορήσουμε. Ας μην στερέψει η ελπίδα μας, ας δώσουμε λίγο από τα όνειρα μας και λίγο από την ψυχή μας. Στις περιοχές αυτές γέννιονται και μεγαλώνουν γενιές με έλλειψη παιδείας, αλληλοσεβασμού και ήθους. Ας τους μάθουμε ότι Λεβέντες δεν είναι αυτός που φοβάται, αλλά αυτός που σέβεται!!!
Μάνο μας, θα σε σεβόμαστε και θα σε αγαπάμε πάντα. Είσαι στις καρδιές μας ένας Λεβέντης που μας δίδαξε. Ας γεμίσει η Κρήτη με τέτοιους λεβέντες λοιπόν, τέτοιους χρειαζόμαστε. Κόντρα στο μαχαίρι με ένα λουλούδι ...".
………….
Από: http://www.zougla.gr/
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου