Μήνυμα αναγνώστη
.............
«Έναν μύθο θα σας πω...» Έναν μύθο του Αισώπου βέβαια, του καθ’ ύλην αρμοδίου.
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ένας λύκος ακολουθούσε ένα κοπάδι πρόβατα, δίχως να βλάπτει κανένα τους. Στην αρχή ο βοσκός τον παρακολουθούσε με φόβο, αφού ήξερε πως ήταν «πολέμιος». Επειδή ωστόσο ο λύκος συνέχιζε να επιδεικνύει διαγωγή κοσμιωτάτη, ο βοσκός τον εμπιστεύτηκε κάποια στιγμή που βρέθηκε στην ανάγκη να κατέβει στην πόλη και του άφησε τα πρόβατα να τα φυλάει. Και για επιβεβαιωθεί πόση αλήθεια κομίζουν οι ρήσεις «ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες» αφενός, «ο λύκος κι αν εγέρασε...» αφετέρου, δεν έμεινε πρόβατο για πρόβατο ζωντανό.
Επιμύθιο;
……..
Συνεχίζεται…
Ο Αίσωπος είναι σαφής: «Ούτω και των ανθρώπων οι τοις φιλαργύροις την παρακαταθήκην εγχειρίζοντες εικότως αποστερούνται» – όσοι αφήνουν σε φιλάργυρους κάτι για να τους το φυλάξουν, φυσικό είναι να το χάσουν. Οι «φύσει πονηροί», πονηροί παραμένουν.
Γνωστός ο μύθος βέβαια, δεν φαίνεται πάντως να λειτουργεί διδακτικά. Για να υιοθετήσουμε έναν όρο της τρέχουσας κοινωνιολογίζουσας γλώσσας, ο καημένος ο βοσκός περίμενε από τον λύκο να χαλιναγωγήσει το ένστικτό του και να δείξει τη δέουσα «εταιρική κοινωνική ευθύνη», την ίδια ακριβώς «εταιρική ευθύνη» που αναμένει η κυβέρνηση από βιομήχανους και επιχειρηματίες. Αλλά αφού τέτοια ευχάριστα πράγματα δεν συμβαίνουν καν στα παραμύθια, πώς να συμβούν στην πραγματικότητα;
Βλέπουμε βέβαια τώρα ότι ελάχιστοι μεγαλέμποροι, αιρόμενοι στο ύψος των περιστάσεων, που λέει ο λόγος, δηλώνουν έτοιμοι να μειώσουν το ύψος των κερδών τους. Και, με γενναιοδωρία δυσεύρετη, κατεβάζουν την τιμή των μακαρονιών, π.χ., κατά τέσσερις ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες. Πριν όμως ο της Αναπτύξεως (της ακρίβειας) υπουργός τούς τιμήσει με κάποια από τα παράσημα του κράτους και τους ανακηρύξει εθνικούς ευεργέτες, καλό θα ήταν να λάβει υπόψη του ότι η τιμή των ταπεινών μακαρονιών είχε ήδη αυξηθεί, και σε πολύ μικρό διάστημα, κατά 40%.
Βέβαια, ο κ. Χρ. Φώλιας έχει κάπως ιδιότροπη άποψη για τα πράγματα, αφού διατείνεται ότι «ακρίβεια υπάρχει μόνο στα δελτία ειδήσεων των οχτώ». Ως εκ τούτου, πολύ σοβαρότερη από τα 41 συν 7 μέτρα που ανακοίνωσε είναι η έμμεση συμβουλή του να μη βλέπουμε ειδήσεις στις οχτώ, γιατί παρασυρόμαστε, αλλά στις έντεκα και στις δώδεκα το βράδυ, στα κρατικά κανάλια εννοείται. Είναι μια λύση κι αυτή. Διότι στις οχτώ μπορεί να ακούσεις και τον «αντάρτη» κ. Γιακουμάτο να φωνάζει «δεν πάει άλλο, η κυβέρνηση πρέπει να δράσει αμέσως» και να περιπέσεις σε ακόμα πιο βαθιά μελαγχολία, συνειδητοποιώντας ότι σου σφετερίζονται ακόμα και το δικαίωμα της αγανάκτησης.
Του Παντελή Μπουκαλα, από την «Καθημερινή»
Μια φορά κι έναν καιρό, λοιπόν, ένας λύκος ακολουθούσε ένα κοπάδι πρόβατα, δίχως να βλάπτει κανένα τους. Στην αρχή ο βοσκός τον παρακολουθούσε με φόβο, αφού ήξερε πως ήταν «πολέμιος». Επειδή ωστόσο ο λύκος συνέχιζε να επιδεικνύει διαγωγή κοσμιωτάτη, ο βοσκός τον εμπιστεύτηκε κάποια στιγμή που βρέθηκε στην ανάγκη να κατέβει στην πόλη και του άφησε τα πρόβατα να τα φυλάει. Και για επιβεβαιωθεί πόση αλήθεια κομίζουν οι ρήσεις «ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες» αφενός, «ο λύκος κι αν εγέρασε...» αφετέρου, δεν έμεινε πρόβατο για πρόβατο ζωντανό.
Επιμύθιο;
……..
Συνεχίζεται…
Ο Αίσωπος είναι σαφής: «Ούτω και των ανθρώπων οι τοις φιλαργύροις την παρακαταθήκην εγχειρίζοντες εικότως αποστερούνται» – όσοι αφήνουν σε φιλάργυρους κάτι για να τους το φυλάξουν, φυσικό είναι να το χάσουν. Οι «φύσει πονηροί», πονηροί παραμένουν.
Γνωστός ο μύθος βέβαια, δεν φαίνεται πάντως να λειτουργεί διδακτικά. Για να υιοθετήσουμε έναν όρο της τρέχουσας κοινωνιολογίζουσας γλώσσας, ο καημένος ο βοσκός περίμενε από τον λύκο να χαλιναγωγήσει το ένστικτό του και να δείξει τη δέουσα «εταιρική κοινωνική ευθύνη», την ίδια ακριβώς «εταιρική ευθύνη» που αναμένει η κυβέρνηση από βιομήχανους και επιχειρηματίες. Αλλά αφού τέτοια ευχάριστα πράγματα δεν συμβαίνουν καν στα παραμύθια, πώς να συμβούν στην πραγματικότητα;
Βλέπουμε βέβαια τώρα ότι ελάχιστοι μεγαλέμποροι, αιρόμενοι στο ύψος των περιστάσεων, που λέει ο λόγος, δηλώνουν έτοιμοι να μειώσουν το ύψος των κερδών τους. Και, με γενναιοδωρία δυσεύρετη, κατεβάζουν την τιμή των μακαρονιών, π.χ., κατά τέσσερις ολόκληρες ποσοστιαίες μονάδες. Πριν όμως ο της Αναπτύξεως (της ακρίβειας) υπουργός τούς τιμήσει με κάποια από τα παράσημα του κράτους και τους ανακηρύξει εθνικούς ευεργέτες, καλό θα ήταν να λάβει υπόψη του ότι η τιμή των ταπεινών μακαρονιών είχε ήδη αυξηθεί, και σε πολύ μικρό διάστημα, κατά 40%.
Βέβαια, ο κ. Χρ. Φώλιας έχει κάπως ιδιότροπη άποψη για τα πράγματα, αφού διατείνεται ότι «ακρίβεια υπάρχει μόνο στα δελτία ειδήσεων των οχτώ». Ως εκ τούτου, πολύ σοβαρότερη από τα 41 συν 7 μέτρα που ανακοίνωσε είναι η έμμεση συμβουλή του να μη βλέπουμε ειδήσεις στις οχτώ, γιατί παρασυρόμαστε, αλλά στις έντεκα και στις δώδεκα το βράδυ, στα κρατικά κανάλια εννοείται. Είναι μια λύση κι αυτή. Διότι στις οχτώ μπορεί να ακούσεις και τον «αντάρτη» κ. Γιακουμάτο να φωνάζει «δεν πάει άλλο, η κυβέρνηση πρέπει να δράσει αμέσως» και να περιπέσεις σε ακόμα πιο βαθιά μελαγχολία, συνειδητοποιώντας ότι σου σφετερίζονται ακόμα και το δικαίωμα της αγανάκτησης.
Του Παντελή Μπουκαλα, από την «Καθημερινή»
Αναρτήσεις
1 σχόλια:
http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/332678/Articl
..
Τη διανομή μερίσματος 0,89 ευρώ ανά μετοχή για τη χρήση 2007 ενέκρινε πριν από λίγο η τακτική γενική συνέλευση της ΑΒ Βασιλόπουλος, κατά τη διάρκεια της οποίας γνωστοποιήθηκε η αποχώρηση του κ. Ραφαήλ Μωυσή και η αντικατάστασή του στην θέση του Προέδρου του Δ.Σ. από τον κύριο Κώστα Κυριακίδη.
Σημειώνεται ότι δικαιούχοι του μερίσματος θα είναι όσοι έχουν την ιδιότητα του μετόχου της εταιρίας μετά το πέρας της συνεδρίασης του Χ.Α. της 09.06.2008. Από την 10.06.2008, οι μετοχές της εταιρίας που θα διαπραγματεύονται στο ΧΑ, θα είναι χωρίς το δικαίωμα μερίσματος χρήσης 2007.
Η καταβολή του μερίσματος στους δικαιούχους θα ξεκινήσει στις 18 Ιουνίου.
……………………………………………………………………………..
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
Δημοσίευση σχολίου