Συζήτηση και λήψη απόφασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 144 του Κανονισμού της Βουλής, επί της προτάσεως που κατέθεσε ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Καραμανλής και ογδόντα Βουλευτές του Κόμματός του, για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής, σχετικά με τη διερεύνηση του συνόλου της υπόθεσης της Μονής Βατοπεδίου.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Θεωρήσαμε βεβαίως υποχρέωσή μας να υποστηρίξουμε την πρόταση για Εξεταστική Επιτροπή και για Προανακριτική, διότι για μας υπάρχουν όλα εκείνα τα στοιχεία που συνηγορούν και για τις δύο Επιτροπές, και για την απόδοση πολιτικών ευθυνών που είναι βαρύτατες, αλλά και για τη διερεύνηση ενδεχομένως ποινικών ευθυνών. Δεν πρόκειται να χαριστούμε σε κανένα κόμμα, παρά το γεγονός ότι…
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, μπορείτε να πείτε να γίνει λίγο ησυχία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ ή καθίστε ή βγείτε έξω. Μισό λεπτό σας παρακαλώ, κυρία Παπαρήγα.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Γίνεται συστηματικά αυτό. Ατομική αποχώρηση το καταλαβαίνω, αλλά ομαδική; Μπορεί να προβλέπεται ένα ενδιάμεσο λεπτό για να γίνει η ομαδική αποχώρηση.
……….
Συνεχίζεται…
Παρά το γεγονός λοιπόν ότι οι ελπίδες είναι λίγες ότι θα βγει κάτι ουσιαστικό, κατ’ αρχήν από την Εξεταστική Επιτροπή, μια και επιφανειακά θα συζητηθούν οι πολιτικές ευθύνες -και με συγχωρείτε που το λέω έτσι και θα πω μετά γιατί το ίδιο το αντικείμενο της Εξεταστικής Επιτροπής, όπως είναι προκαθορισμένο εξετάζει ένα μικρό μέρος των πολιτικών ευθυνών- παρ’ όλα αυτά εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας.
Θέλω να υποσχεθώ κάτι και να μας το θυμίσετε αν το ξεχάσουμε, γιατί δεν ξέρω πότε θα τελειώσει η Εξεταστική Επιτροπή. Όταν θα βγάλουμε μια ανακοίνωση σαν κόμμα, μετά το πέρας της Εξεταστικής και της Προανακριτικής Επιτροπής, που εύχομαι να συγκροτηθεί, ακόμα και αν αισθανόμαστε δικαιωμένοι, να μην πούμε τη λέξη «δικαιώθηκα». Να μην γράψουμε «το Κ.Κ.Ε. δικαιώθηκε». Διότι όλον αυτόν τον καιρό τέσσερα κόμματα είναι δικαιωμένα σε αυτή τη Βουλή, από τα θέματα ουσίας, με ή χωρίς εισαγωγικά, μέχρι τα διαδικαστικά. Στέλνει ο Σανιδάς τα κουτιά, «δικαιώθηκα που τα ζήτησα, έτσι ή αλλιώς». Σκέφτομαι το εξής: Δεν χρειάζεται, ας μην προσθέσουμε και εμείς το «δικαιώθηκα». Όταν όλα τα κόμματα είναι δικαιωμένα, κάποιος δεν θα έχει δικαιωθεί. Δυστυχώς, ο μόνος που δεν έχει δικαιωθεί είναι ο λαός, κατά τη γνώμη μας.
Να ξεκαθαρίσω το εξής: Εμείς δεν πρόκειται ούτε να παίξουμε το ρόλο του πρεσβευτή της κάθαρσης, ούτε τη μετανοούσα Μαγδαληνή, ούτε να πούμε ότι μας εξαπάτησε ο όφις ο κατηραμένος, γιατί κάπως έτσι –και θα το πω καθαρά- εισπράττουμε εμείς τουλάχιστον τις τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων, με διαφοροποιήσεις βεβαίως ο ένας ή ο άλλος. Η ουσία δεν συζητήθηκε μέχρι τώρα. Και ποια είναι η ουσία;
Η ουσία δεν είναι αν η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. νομιμοποίησε αυτό που δεν έπρεπε να κάνει, τη λίμνη Βιστωνίδα. Την νομιμοποίησε. Το θέμα δεν είναι ότι η Νέα Δημοκρατία νομιμοποίησε τις ανταλλαγές. Τις νομιμοποίησε. Υπάρχουν όμως ορισμένα ζητήματα που δεν έχουν μπει καν έστω στις πολιτικές τοποθετήσεις των κομμάτων για συζήτηση.
Δικαιούται σήμερα η Αθωνική Πολιτεία, τα μοναστήρια και η Εκκλησία να κατέχουν χιλιάδες στρέμματα σε όλη την Ελλάδα, ένα μεγάλο μέρος γης που είναι δάση και δασικές εκτάσεις, που είναι γη καλλιεργήσιμη ή μη, που είναι οικοδομήσιμη γη σε λαϊκές κατοικίες, που είναι ελεύθερος χώρος; Δικαιούται να το έχει με βυζαντινά χρυσόβουλα και με δοσίματα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία; Και πείτε μου, αν αυτά τα κατέχουν, δεν δείχνει ότι εδώ υπήρχε συναλλαγή όλων αυτών των αγίων, τότε, με τη βυζαντινή καμαρίλα και με την οθωμανική αυτοκρατορία, τους κατέχοντες δηλαδή την Ελλάδα;
Από συστάσεως ελληνικού κράτους έπρεπε να έχει λυθεί αυτό το ζήτημα. Αυτό δεν θα μπει στην Εξεταστική, είναι εκτός ύλης. Αλλά επειδή συνήθως μιλάμε και ευρύτερα και γενικότερα, δεν έχει τοποθετηθεί αυτό το ζήτημα. Δεν λέω ότι αυτό έπρεπε να είχε λυθεί το 1828. Δεν λύθηκε με την Επανάσταση στο Γουδί, δεν λύθηκε προπολεμικά, δεν λύθηκε μεταπολεμικά, μπορούσε να έχει λυθεί τουλάχιστον στην μεταπολίτευση. Και θα επανέλθω σ' αυτό το θέμα γιατί το πρόβλημα είναι εκεί.
Και να βάλω και το εξής ερώτημα. Ακούστηκε εδώ ,έγιναν, δεν έγιναν δικαστήρια, γνωμοδοτικά συμβούλια ,το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους…Ποιος ορίζει αυτά τα συμβούλια και ποιος φτιάχνει τους νόμους;
Να βάλω λοιπόν, προς το εξής ερώτημα προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ και προς τη Νέα Δημοκρατία στη συνέχεια. Το 1996 με βάση τη Συνθήκη Ραμψάρ κηρύσσεται εθνικός δρυμός η περιοχή μέσα στην οποία βρίσκεται η Βιστωνίδα. Και χρειαζόταν ένα προεδρικό διάταγμα να βγει μέχρι το 1999 και δεν βγαίνει τρία χρόνια. Αυτό που έκανε η Νέα Δημοκρατία στην ουσία είναι νομιμοποίηση της απόφασης του 1996. Δεν έκανε και τίποτα χαριστικό τώρα και αφού βγήκε το σκάνδαλο και θέλει να το συμψηφίσει με τις ανταλλαγές. Γιατί δεν βγήκε αυτό το προεδρικό διάταγμα. Το ξέχασαν οι Υπουργοί ,να το συγχωρήσουμε και αυτό. Μα, το 1998 βγαίνει ο Εφραίμ και διεκδικεί τη Βιστωνίδα και σέρνει στα δικαστήρια την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιατί δεν βγαίνει αυτό το προεδρικό διάταγμα; Τι θα πει μου είπε το γνωμοδοτικό συμβούλιο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους; Και έρχεται η Νέα Δημοκρατία οπλίζεται πάνω στη νομιμοποίηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ και λέει, α, εγώ παίρνω την Βιστωνίδα και κάνω ανταλλαγές! Και το ένα κόμμα και το άλλο νομιμοποιούν την ιδιοκτησία.
Και αρχίζουμε τώρα. Θα πληρώνει ή δεν θα πληρώνει φόρο η Αθωνική Πολιτεία; Άρα θεμελιώνουμε πάλι το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο Βατοπαίδι. Θα δηλώνει ή δεν θα δηλώνει στο πόθεν έσχες και δεν ξέρω τι συζητιέται;
Το θέμα είναι καθαρό. Εμείς ζητάμε να γίνει νόμος -και αυτό δεν εξαρτάται ούτε από την Εξεταστική, ούτε από την Προανακριτική Επιτροπή- που όλα αυτά να γίνουν δημόσια περιουσία. Δεν αναγνωρίζουμε ούτε χρυσόβουλα, ούτε τίποτα από αυτά.
Θα επανέλθω σε ένα θέμα γιατί θέλω να θέσω και ένα άλλο ζήτημα. Πέρα από το ότι υπάρχει γενικός αποπροσανατολισμός στο θέμα του Βατοπαιδίου, θα πρέπει να πω ότι είναι ο αδύνατος κρίκος σε μια αλυσίδα όμως που είναι πάρα πολύ σοβαρή. Υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Τούτη την περίοδο –και εδώ υπάρχει τετρακομματική σύγκλιση- το θέμα της κρίσης δεν θα έλεγα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Έρχεται και σε δεύτερη μοίρα. Όλη μέρα συνεντεύξεις Τύπου, ξανά συνεντεύξεις Τύπου, ξανά δηλώσεις, όλη μέρα στα κανάλια, όλη μέρα μέσα στη Βουλή αυτό γίνεται για να συζητάμε και το Βατοπαίδι, αλλά το θέμα της κρίσης έχει περάσει ουσιαστικά σε δεύτερη μοίρα από πλευράς ουσίας. Πολύ συζήτηση, η φούσκα του χρηματιστηρίου, η φούσκα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ο καζινοκαπιταλισμός, όταν και οι πιο σοβαροί αναλυτές υπερασπιστές του καπιταλιστικού συστήματος παραδέχονται ότι υπάρχει υποτίμηση του πραγματικού κεφαλαίου και των μέσων παραγωγής και των εμπορευμάτων και όταν τώρα η κρίση θα χτυπήσει την Ελλάδα άμεσα. Η Ρουμανία δεν τα πάει καλά, η Βουλγαρία δεν τα πάει καλά, στην Ουγγαρία υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι όπου οι εσωτερικοί παράγοντες της κρίσης στην Ελλάδα θα οξυνθούν από τους γειτονικούς που είναι ενιαίο πράγμα. Πώς τα συζητάμε αυτά; Με τις φούσκες του χρηματιστηρίου; Σοβαρά; Οι φούσκες δημιουργούν κρίση; Έχει υποτιμηθεί το πραγματικό κεφάλαιο και τώρα συζητάμε αν θα έλθει η κρίση στην πραγματική οικονομία. Το θέμα όμως είναι το εξής: Να σας πω καθαρά. Αυτό που μας απασχολεί είναι ο απλός εργαζόμενος και εδώ πρέπει τα κεφάλαια έξω. Τώρα πρέπει το κίνημα να τιναχθεί μπροστά. Και εδώ υπάρχει πάρα πολύς αποπροσανατολισμός.
Επανέρχομαι λοιπόν, στο θέμα που συζητάμε. Θέλω να θέσω ένα ζήτημα. Ακούσαμε όλες αυτές τις μέρες ότι το Κ.Κ.Ε. είναι αμήχανο, δεν τοποθετείται ή έχει και ορισμένους λόγους να θέλει να τοποθετηθεί με ένα τέτοιο τρόπο που να ωφελήσει ένα κόμμα και ιδιαίτερα τη Νέα Δημοκρατία. Να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα. Πολιτικά αμήχανοι είναι αυτοί που έχουν λόγο κάτι να κρύψουν, αυτοί που θέλουν να θολώσουν τα νερά ,αυτοί που έχουν κάπου ανάμειξη είναι πολιτικά αμήχανοι.
Εσείς τα φτιάξατε όπως τα φτιάξατε και οι μεν και οι δε και θέλετε εμείς να τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Πραγματικά αν δεν υπήρχε η παραίτηση των εισαγγελέων δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για Προανακριτική Επιτροπή.
Και να σας πω και κάτι άλλο; Εμείς δεν τοποθετούμαστε εν θερμώ, διότι είναι σοβαρό ζήτημα η Προανακριτική Επιτροπή.
Με την ευκαιρία θέλω να απευθυνθώ σε ορισμένα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ και ξέρουν ποιους λέω και ποιους εννοώ και ορισμένοι είναι και εδώ μέσα. Βγήκαν στα κανάλια και εδώ άλλοι κουνώντας το χέρι στο Κ.Κ.Ε., άλλοι με ένα χαμόγελο έτσι να σφάζουμε το βαμβάκι και αρχίσανε τα γνωστά: η ανίερη συμμαχία και τέτοια. Και θέλω να σας δηλώσω το εξής πράγμα. Αν νομίζετε ότι μας φοβίζετε και ότι μπορείτε να ασκήσετε ιδεολογική πίεση επάνω μας, σάλιο χαλάτε και πάει και χαμένο. Μην το χαλάτε. Εδώ πέρα το Κ.Κ.Ε. πέρασε κοσμογονικά γεγονότα απροετοίμαστο, κοντέψαμε να γκρεμοτσακιστούμε και δεν μας πίεσε κανείς. Θα μας πιέσετε εσείς; Έλεος! Κόψτε αυτό το βιολί. Νομίζετε ότι μας πιέζετε. Τοποθετούμαστε όταν νομίζουμε εμείς και όποτε θέλουμε εμείς και όποτε αισθανόμαστε έτοιμοι, πολύ περισσότερο όταν έχουμε χρόνο μπροστά μας.Θέλω λοιπόν, να θέσω το εξής ζήτημα. Και τουλάχιστον εμείς αυτά ανήκουν ή δεν ανήκουν στην Εξεταστική, θα τα θέσουμε σε γνώση και της εξεταστικής και γενικότερα. Αν δεν μπορούσε στην αρχή της αντιπολίτευσης να λυθεί το ζήτημα, θα μπορούσε να λυθεί το 1981. Και θέτω το ζήτημα γιατί είναι πολύ σοβαρό. Από 18 ως 25 Αυγούστου 1981 μέσα στο νομοσχέδιο για Μέγαρο Μουσικής φέρνει η Νέα Δημοκρατία μια τροπολογία που αφορά το πώς θα γίνονται οι δημοπρασίες και οι πωλήσεις της μεγάλης περιουσίας της Αθωνικής Πολιτείας και των Μοναστηριών και ιδιαίτερα αναφέρει ότι η Αθωνική Πολιτεία μπορεί να πουλάει δάση, δασικές εκτάσεις, τα πάντα, αυτά που είναι έξω από την Αθωνική Πολιτεία και καθορίζει τους κανόνες με τους οποίους θα πουλιούνται αυτά. Υπάρχει αυτό το νομικό καθεστώς.
Ψηφίζεται αυτή η τροπολογία από τη Νέα Δημοκρατία, καταψηφίζεται από το Κ.Κ.Ε. και καταψηφίζεται και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ για άλλους λόγους. Εμείς την καταψηφίσαμε και εδώ έχω αναλυτικά την τοποθέτηση του μακαρίτη Κώστα Λουλέ και του μακαρίτη Κώστα Βασσάλου που λένε καθαρά ότι αυτή η περιουσία πρέπει να μοιραστεί στους αγρότες, ότι δεν μπορεί να ανεχθούμε όχι μόνο την ιδιοκτησία της Αθωνικής Πολιτείας –μιλάνε καθαρά για δάση και δασικές εκτάσεις- αλλά τα πάντα, μοναστηριών, εκκλησίας κ.λπ.. Και μάλιστα επικαλούνται δημοσιεύματα του ΒΗΜΑΤΟΣ τότε που μιλάνε για 1.300.000 στρέμματα από τα οποία τα 800.000 είναι καλλιεργήσιμα και κανονίζεται πώς θα γίνει η δημοπρασία.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ τα καταψηφίζει. Είναι ενενήντα σελίδες Πρακτικά. Τα έχουμε εδώ στην κοινοβουλευτική ομάδα. Πώς όμως τα καταψηφίζει; Υπάρχουν ένας, δύο Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ που βάζουν το ζήτημα μήπως πουληθούν σε ξένους. Αυτό είναι. Ενώ αν πουληθούν σε Έλληνες, δεν πειράζει. Μπορούν να πουληθούν στους Έλληνες. Είναι θέμα ιθαγένειας. Ή βάζουν το νομικό ζήτημα: Μήπως με αυτή την παρέμβαση χαλάμε το Καταστατικό του Αγίου Όρους; Επομένως, ψηφίζεται αυτός ο νόμος και έχει παρά πολλά στοιχεία από τη συζήτηση η οποία έχει πολύ ενδιαφέρον.
Η Μονή Τομπλού μπαίνει τότε και μπαίνει από Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ της Κρήτης, τον οποίο θυμάμαι γιατί ήταν και συμφοιτητής μου στη Φιλοσοφική. Και αν θέλετε να διαβάσετε αυτή τη συζήτηση, είναι σαν να μιλάμε σήμερα. Ο Κώστας Λουλές αποκαλύπτει ότι πρόκειται να πουλήσουν στην Chase Manhattan εκτάσεις ολόκληρες.
Και λέω: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ έρχεται στην Κυβέρνηση. Δεν έχω απαίτηση ούτε τον Οκτώβριο του 1981 ούτε τον Οκτώβριο του 1982 να ανατρέψει το νόμο που καταψήφισε, αν και έπρεπε να το κάνει.
Ξεκινάει το θέμα, φέρνει ο μακαρίτης ο Τρίτσης το χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος. Πού προκλήθηκε το ζήτημα; Για θρησκευτικούς λόγους προκλήθηκε τότε το ζήτημα; Όχι. Αλλά βγήκε η εκκλησία και είπε για την εκκλησιαστική περιουσία και εκεί κόλλησε το ζήτημα και το θυμάμαι πάρα πολύ καλά, ηλικία έχω και σήμερα και θυμάμαι τις συζητήσεις που έγιναν. Δεν πρόλαβα να ανατρέξω τα Πρακτικά, αλλά εκεί κόλλησε, πώς θα μοιραστεί η εκκλησιαστική περιουσία. Και με αυτήν την έννοια δεν αποτελεί λύση ο διαχωρισμός εκκλησίας από το κράτος. Όχι τυχαία εμείς δεν το βάλαμε στην ανακοίνωσή μας. Πρέπει να λυθεί πρώτα ή να λυθεί παράλληλα αυτό. Παίρνει την περιουσία και φεύγει η εκκλησία. Και άμα συνδέσεις τη νομική επίλυση αυτού του ζητήματος με το διαχωρισμό, θα μπερδευτεί με το θρησκευτικό ζήτημα. Είναι άσχετο θέμα από το θρησκευτικό. Είτε είναι ενωμένη με το κράτος, όπως είναι, είτε διαχωρισμένη, το ιδιοκτησιακό καθεστώς με τα χρυσόβουλα και όλα τα άλλα πρέπει να λυθεί ανεξάρτητα και με αυτήν την έννοια εμείς στην ανακοίνωσή μας δεν βάλαμε ότι έτσι θα επιλυθεί αυτό το ζήτημα. Γιατί όταν προέκυψε τότε το θέμα; Και να σας πω κάτι; Όχι εν θερμώ και όχι με το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους, να γίνει η επιτροπή και να το λύσουμε. Από τη στιγμή -και έχουμε και μαρτυρία του κ. Δεγλερή- που συστάθηκε το σύγχρονο ελληνικό κράτος δεν μπορούμε να πάμε με το τι έδωσε η βυζαντινή αυτοκρατορία και τι έδωσε η οθωμανική αυτοκρατορία. Τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν. Και άλλωστε, σε μια σειρά χώρες, ανεξάρτητα από κοινωνικό σύστημα, η έννοια της δήμευσης, όταν θέλουμε, υπάρχει. Χρησιμοποιήθηκε και στις περιουσίες που είχαν αποκτήσει οι Ναζί κ.λπ.
Για να ολοκληρώσω, τι θα βγει απ’ αυτές τις Επιτροπές; Εμείς θα κάνουμε, όπως είπα, το καθήκον μας. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχθούμε, όσο εξαρτάται από εμάς, γιατί κακά τα ψέματα η υπόθεση του Βατοπεδίου έχει γίνει το αγαπημένο παιδί, η κότα –έτσι το νομίζει ο καθένας- για το χρυσό αυγό μπροστά στις εκλογές. Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε το άλφα και το ωμέγα στις εκλογές τη μονή του Βατοπεδίου. Υπάρχει ένα σύνολο προβλημάτων και πολλά απ’ αυτά θα φανούν ακόμα περισσότερο μπροστά στην επερχόμενη κρίση -δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει ακριβώς το μήνα και την ώρα που θα βγει- και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε την υπόθεση για να πουλήσει. Και δυστυχώς εδώ υπάρχει τετρακομματική σύγκλιση.
(Θόρυβος στην Αίθουσα)
Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, μπορείτε να πείτε να γίνει λίγο ησυχία;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ ή καθίστε ή βγείτε έξω. Μισό λεπτό σας παρακαλώ, κυρία Παπαρήγα.
ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ (Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας): Γίνεται συστηματικά αυτό. Ατομική αποχώρηση το καταλαβαίνω, αλλά ομαδική; Μπορεί να προβλέπεται ένα ενδιάμεσο λεπτό για να γίνει η ομαδική αποχώρηση.
……….
Συνεχίζεται…
Παρά το γεγονός λοιπόν ότι οι ελπίδες είναι λίγες ότι θα βγει κάτι ουσιαστικό, κατ’ αρχήν από την Εξεταστική Επιτροπή, μια και επιφανειακά θα συζητηθούν οι πολιτικές ευθύνες -και με συγχωρείτε που το λέω έτσι και θα πω μετά γιατί το ίδιο το αντικείμενο της Εξεταστικής Επιτροπής, όπως είναι προκαθορισμένο εξετάζει ένα μικρό μέρος των πολιτικών ευθυνών- παρ’ όλα αυτά εμείς θα κάνουμε το καθήκον μας.
Θέλω να υποσχεθώ κάτι και να μας το θυμίσετε αν το ξεχάσουμε, γιατί δεν ξέρω πότε θα τελειώσει η Εξεταστική Επιτροπή. Όταν θα βγάλουμε μια ανακοίνωση σαν κόμμα, μετά το πέρας της Εξεταστικής και της Προανακριτικής Επιτροπής, που εύχομαι να συγκροτηθεί, ακόμα και αν αισθανόμαστε δικαιωμένοι, να μην πούμε τη λέξη «δικαιώθηκα». Να μην γράψουμε «το Κ.Κ.Ε. δικαιώθηκε». Διότι όλον αυτόν τον καιρό τέσσερα κόμματα είναι δικαιωμένα σε αυτή τη Βουλή, από τα θέματα ουσίας, με ή χωρίς εισαγωγικά, μέχρι τα διαδικαστικά. Στέλνει ο Σανιδάς τα κουτιά, «δικαιώθηκα που τα ζήτησα, έτσι ή αλλιώς». Σκέφτομαι το εξής: Δεν χρειάζεται, ας μην προσθέσουμε και εμείς το «δικαιώθηκα». Όταν όλα τα κόμματα είναι δικαιωμένα, κάποιος δεν θα έχει δικαιωθεί. Δυστυχώς, ο μόνος που δεν έχει δικαιωθεί είναι ο λαός, κατά τη γνώμη μας.
Να ξεκαθαρίσω το εξής: Εμείς δεν πρόκειται ούτε να παίξουμε το ρόλο του πρεσβευτή της κάθαρσης, ούτε τη μετανοούσα Μαγδαληνή, ούτε να πούμε ότι μας εξαπάτησε ο όφις ο κατηραμένος, γιατί κάπως έτσι –και θα το πω καθαρά- εισπράττουμε εμείς τουλάχιστον τις τοποθετήσεις των άλλων κομμάτων, με διαφοροποιήσεις βεβαίως ο ένας ή ο άλλος. Η ουσία δεν συζητήθηκε μέχρι τώρα. Και ποια είναι η ουσία;
Η ουσία δεν είναι αν η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. νομιμοποίησε αυτό που δεν έπρεπε να κάνει, τη λίμνη Βιστωνίδα. Την νομιμοποίησε. Το θέμα δεν είναι ότι η Νέα Δημοκρατία νομιμοποίησε τις ανταλλαγές. Τις νομιμοποίησε. Υπάρχουν όμως ορισμένα ζητήματα που δεν έχουν μπει καν έστω στις πολιτικές τοποθετήσεις των κομμάτων για συζήτηση.
Δικαιούται σήμερα η Αθωνική Πολιτεία, τα μοναστήρια και η Εκκλησία να κατέχουν χιλιάδες στρέμματα σε όλη την Ελλάδα, ένα μεγάλο μέρος γης που είναι δάση και δασικές εκτάσεις, που είναι γη καλλιεργήσιμη ή μη, που είναι οικοδομήσιμη γη σε λαϊκές κατοικίες, που είναι ελεύθερος χώρος; Δικαιούται να το έχει με βυζαντινά χρυσόβουλα και με δοσίματα από την Οθωμανική Αυτοκρατορία; Και πείτε μου, αν αυτά τα κατέχουν, δεν δείχνει ότι εδώ υπήρχε συναλλαγή όλων αυτών των αγίων, τότε, με τη βυζαντινή καμαρίλα και με την οθωμανική αυτοκρατορία, τους κατέχοντες δηλαδή την Ελλάδα;
Από συστάσεως ελληνικού κράτους έπρεπε να έχει λυθεί αυτό το ζήτημα. Αυτό δεν θα μπει στην Εξεταστική, είναι εκτός ύλης. Αλλά επειδή συνήθως μιλάμε και ευρύτερα και γενικότερα, δεν έχει τοποθετηθεί αυτό το ζήτημα. Δεν λέω ότι αυτό έπρεπε να είχε λυθεί το 1828. Δεν λύθηκε με την Επανάσταση στο Γουδί, δεν λύθηκε προπολεμικά, δεν λύθηκε μεταπολεμικά, μπορούσε να έχει λυθεί τουλάχιστον στην μεταπολίτευση. Και θα επανέλθω σ' αυτό το θέμα γιατί το πρόβλημα είναι εκεί.
Και να βάλω και το εξής ερώτημα. Ακούστηκε εδώ ,έγιναν, δεν έγιναν δικαστήρια, γνωμοδοτικά συμβούλια ,το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους…Ποιος ορίζει αυτά τα συμβούλια και ποιος φτιάχνει τους νόμους;
Να βάλω λοιπόν, προς το εξής ερώτημα προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ και προς τη Νέα Δημοκρατία στη συνέχεια. Το 1996 με βάση τη Συνθήκη Ραμψάρ κηρύσσεται εθνικός δρυμός η περιοχή μέσα στην οποία βρίσκεται η Βιστωνίδα. Και χρειαζόταν ένα προεδρικό διάταγμα να βγει μέχρι το 1999 και δεν βγαίνει τρία χρόνια. Αυτό που έκανε η Νέα Δημοκρατία στην ουσία είναι νομιμοποίηση της απόφασης του 1996. Δεν έκανε και τίποτα χαριστικό τώρα και αφού βγήκε το σκάνδαλο και θέλει να το συμψηφίσει με τις ανταλλαγές. Γιατί δεν βγήκε αυτό το προεδρικό διάταγμα. Το ξέχασαν οι Υπουργοί ,να το συγχωρήσουμε και αυτό. Μα, το 1998 βγαίνει ο Εφραίμ και διεκδικεί τη Βιστωνίδα και σέρνει στα δικαστήρια την κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιατί δεν βγαίνει αυτό το προεδρικό διάταγμα; Τι θα πει μου είπε το γνωμοδοτικό συμβούλιο και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους; Και έρχεται η Νέα Δημοκρατία οπλίζεται πάνω στη νομιμοποίηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ και λέει, α, εγώ παίρνω την Βιστωνίδα και κάνω ανταλλαγές! Και το ένα κόμμα και το άλλο νομιμοποιούν την ιδιοκτησία.
Και αρχίζουμε τώρα. Θα πληρώνει ή δεν θα πληρώνει φόρο η Αθωνική Πολιτεία; Άρα θεμελιώνουμε πάλι το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Και δεν αναφέρομαι μόνο στο Βατοπαίδι. Θα δηλώνει ή δεν θα δηλώνει στο πόθεν έσχες και δεν ξέρω τι συζητιέται;
Το θέμα είναι καθαρό. Εμείς ζητάμε να γίνει νόμος -και αυτό δεν εξαρτάται ούτε από την Εξεταστική, ούτε από την Προανακριτική Επιτροπή- που όλα αυτά να γίνουν δημόσια περιουσία. Δεν αναγνωρίζουμε ούτε χρυσόβουλα, ούτε τίποτα από αυτά.
Θα επανέλθω σε ένα θέμα γιατί θέλω να θέσω και ένα άλλο ζήτημα. Πέρα από το ότι υπάρχει γενικός αποπροσανατολισμός στο θέμα του Βατοπαιδίου, θα πρέπει να πω ότι είναι ο αδύνατος κρίκος σε μια αλυσίδα όμως που είναι πάρα πολύ σοβαρή. Υπάρχει και μια άλλη πλευρά. Τούτη την περίοδο –και εδώ υπάρχει τετρακομματική σύγκλιση- το θέμα της κρίσης δεν θα έλεγα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Έρχεται και σε δεύτερη μοίρα. Όλη μέρα συνεντεύξεις Τύπου, ξανά συνεντεύξεις Τύπου, ξανά δηλώσεις, όλη μέρα στα κανάλια, όλη μέρα μέσα στη Βουλή αυτό γίνεται για να συζητάμε και το Βατοπαίδι, αλλά το θέμα της κρίσης έχει περάσει ουσιαστικά σε δεύτερη μοίρα από πλευράς ουσίας. Πολύ συζήτηση, η φούσκα του χρηματιστηρίου, η φούσκα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, ο καζινοκαπιταλισμός, όταν και οι πιο σοβαροί αναλυτές υπερασπιστές του καπιταλιστικού συστήματος παραδέχονται ότι υπάρχει υποτίμηση του πραγματικού κεφαλαίου και των μέσων παραγωγής και των εμπορευμάτων και όταν τώρα η κρίση θα χτυπήσει την Ελλάδα άμεσα. Η Ρουμανία δεν τα πάει καλά, η Βουλγαρία δεν τα πάει καλά, στην Ουγγαρία υπάρχει πρόβλημα. Υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι όπου οι εσωτερικοί παράγοντες της κρίσης στην Ελλάδα θα οξυνθούν από τους γειτονικούς που είναι ενιαίο πράγμα. Πώς τα συζητάμε αυτά; Με τις φούσκες του χρηματιστηρίου; Σοβαρά; Οι φούσκες δημιουργούν κρίση; Έχει υποτιμηθεί το πραγματικό κεφάλαιο και τώρα συζητάμε αν θα έλθει η κρίση στην πραγματική οικονομία. Το θέμα όμως είναι το εξής: Να σας πω καθαρά. Αυτό που μας απασχολεί είναι ο απλός εργαζόμενος και εδώ πρέπει τα κεφάλαια έξω. Τώρα πρέπει το κίνημα να τιναχθεί μπροστά. Και εδώ υπάρχει πάρα πολύς αποπροσανατολισμός.
Επανέρχομαι λοιπόν, στο θέμα που συζητάμε. Θέλω να θέσω ένα ζήτημα. Ακούσαμε όλες αυτές τις μέρες ότι το Κ.Κ.Ε. είναι αμήχανο, δεν τοποθετείται ή έχει και ορισμένους λόγους να θέλει να τοποθετηθεί με ένα τέτοιο τρόπο που να ωφελήσει ένα κόμμα και ιδιαίτερα τη Νέα Δημοκρατία. Να ξεκαθαρίσω το εξής πράγμα. Πολιτικά αμήχανοι είναι αυτοί που έχουν λόγο κάτι να κρύψουν, αυτοί που θέλουν να θολώσουν τα νερά ,αυτοί που έχουν κάπου ανάμειξη είναι πολιτικά αμήχανοι.
Εσείς τα φτιάξατε όπως τα φτιάξατε και οι μεν και οι δε και θέλετε εμείς να τετραγωνίσουμε τον κύκλο. Πραγματικά αν δεν υπήρχε η παραίτηση των εισαγγελέων δεν θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για Προανακριτική Επιτροπή.
Και να σας πω και κάτι άλλο; Εμείς δεν τοποθετούμαστε εν θερμώ, διότι είναι σοβαρό ζήτημα η Προανακριτική Επιτροπή.
Με την ευκαιρία θέλω να απευθυνθώ σε ορισμένα στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ και ξέρουν ποιους λέω και ποιους εννοώ και ορισμένοι είναι και εδώ μέσα. Βγήκαν στα κανάλια και εδώ άλλοι κουνώντας το χέρι στο Κ.Κ.Ε., άλλοι με ένα χαμόγελο έτσι να σφάζουμε το βαμβάκι και αρχίσανε τα γνωστά: η ανίερη συμμαχία και τέτοια. Και θέλω να σας δηλώσω το εξής πράγμα. Αν νομίζετε ότι μας φοβίζετε και ότι μπορείτε να ασκήσετε ιδεολογική πίεση επάνω μας, σάλιο χαλάτε και πάει και χαμένο. Μην το χαλάτε. Εδώ πέρα το Κ.Κ.Ε. πέρασε κοσμογονικά γεγονότα απροετοίμαστο, κοντέψαμε να γκρεμοτσακιστούμε και δεν μας πίεσε κανείς. Θα μας πιέσετε εσείς; Έλεος! Κόψτε αυτό το βιολί. Νομίζετε ότι μας πιέζετε. Τοποθετούμαστε όταν νομίζουμε εμείς και όποτε θέλουμε εμείς και όποτε αισθανόμαστε έτοιμοι, πολύ περισσότερο όταν έχουμε χρόνο μπροστά μας.Θέλω λοιπόν, να θέσω το εξής ζήτημα. Και τουλάχιστον εμείς αυτά ανήκουν ή δεν ανήκουν στην Εξεταστική, θα τα θέσουμε σε γνώση και της εξεταστικής και γενικότερα. Αν δεν μπορούσε στην αρχή της αντιπολίτευσης να λυθεί το ζήτημα, θα μπορούσε να λυθεί το 1981. Και θέτω το ζήτημα γιατί είναι πολύ σοβαρό. Από 18 ως 25 Αυγούστου 1981 μέσα στο νομοσχέδιο για Μέγαρο Μουσικής φέρνει η Νέα Δημοκρατία μια τροπολογία που αφορά το πώς θα γίνονται οι δημοπρασίες και οι πωλήσεις της μεγάλης περιουσίας της Αθωνικής Πολιτείας και των Μοναστηριών και ιδιαίτερα αναφέρει ότι η Αθωνική Πολιτεία μπορεί να πουλάει δάση, δασικές εκτάσεις, τα πάντα, αυτά που είναι έξω από την Αθωνική Πολιτεία και καθορίζει τους κανόνες με τους οποίους θα πουλιούνται αυτά. Υπάρχει αυτό το νομικό καθεστώς.
Ψηφίζεται αυτή η τροπολογία από τη Νέα Δημοκρατία, καταψηφίζεται από το Κ.Κ.Ε. και καταψηφίζεται και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ για άλλους λόγους. Εμείς την καταψηφίσαμε και εδώ έχω αναλυτικά την τοποθέτηση του μακαρίτη Κώστα Λουλέ και του μακαρίτη Κώστα Βασσάλου που λένε καθαρά ότι αυτή η περιουσία πρέπει να μοιραστεί στους αγρότες, ότι δεν μπορεί να ανεχθούμε όχι μόνο την ιδιοκτησία της Αθωνικής Πολιτείας –μιλάνε καθαρά για δάση και δασικές εκτάσεις- αλλά τα πάντα, μοναστηριών, εκκλησίας κ.λπ.. Και μάλιστα επικαλούνται δημοσιεύματα του ΒΗΜΑΤΟΣ τότε που μιλάνε για 1.300.000 στρέμματα από τα οποία τα 800.000 είναι καλλιεργήσιμα και κανονίζεται πώς θα γίνει η δημοπρασία.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ τα καταψηφίζει. Είναι ενενήντα σελίδες Πρακτικά. Τα έχουμε εδώ στην κοινοβουλευτική ομάδα. Πώς όμως τα καταψηφίζει; Υπάρχουν ένας, δύο Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ που βάζουν το ζήτημα μήπως πουληθούν σε ξένους. Αυτό είναι. Ενώ αν πουληθούν σε Έλληνες, δεν πειράζει. Μπορούν να πουληθούν στους Έλληνες. Είναι θέμα ιθαγένειας. Ή βάζουν το νομικό ζήτημα: Μήπως με αυτή την παρέμβαση χαλάμε το Καταστατικό του Αγίου Όρους; Επομένως, ψηφίζεται αυτός ο νόμος και έχει παρά πολλά στοιχεία από τη συζήτηση η οποία έχει πολύ ενδιαφέρον.
Η Μονή Τομπλού μπαίνει τότε και μπαίνει από Βουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ της Κρήτης, τον οποίο θυμάμαι γιατί ήταν και συμφοιτητής μου στη Φιλοσοφική. Και αν θέλετε να διαβάσετε αυτή τη συζήτηση, είναι σαν να μιλάμε σήμερα. Ο Κώστας Λουλές αποκαλύπτει ότι πρόκειται να πουλήσουν στην Chase Manhattan εκτάσεις ολόκληρες.
Και λέω: Το ΠΑ.ΣΟ.Κ έρχεται στην Κυβέρνηση. Δεν έχω απαίτηση ούτε τον Οκτώβριο του 1981 ούτε τον Οκτώβριο του 1982 να ανατρέψει το νόμο που καταψήφισε, αν και έπρεπε να το κάνει.
Ξεκινάει το θέμα, φέρνει ο μακαρίτης ο Τρίτσης το χωρισμό της εκκλησίας από το κράτος. Πού προκλήθηκε το ζήτημα; Για θρησκευτικούς λόγους προκλήθηκε τότε το ζήτημα; Όχι. Αλλά βγήκε η εκκλησία και είπε για την εκκλησιαστική περιουσία και εκεί κόλλησε το ζήτημα και το θυμάμαι πάρα πολύ καλά, ηλικία έχω και σήμερα και θυμάμαι τις συζητήσεις που έγιναν. Δεν πρόλαβα να ανατρέξω τα Πρακτικά, αλλά εκεί κόλλησε, πώς θα μοιραστεί η εκκλησιαστική περιουσία. Και με αυτήν την έννοια δεν αποτελεί λύση ο διαχωρισμός εκκλησίας από το κράτος. Όχι τυχαία εμείς δεν το βάλαμε στην ανακοίνωσή μας. Πρέπει να λυθεί πρώτα ή να λυθεί παράλληλα αυτό. Παίρνει την περιουσία και φεύγει η εκκλησία. Και άμα συνδέσεις τη νομική επίλυση αυτού του ζητήματος με το διαχωρισμό, θα μπερδευτεί με το θρησκευτικό ζήτημα. Είναι άσχετο θέμα από το θρησκευτικό. Είτε είναι ενωμένη με το κράτος, όπως είναι, είτε διαχωρισμένη, το ιδιοκτησιακό καθεστώς με τα χρυσόβουλα και όλα τα άλλα πρέπει να λυθεί ανεξάρτητα και με αυτήν την έννοια εμείς στην ανακοίνωσή μας δεν βάλαμε ότι έτσι θα επιλυθεί αυτό το ζήτημα. Γιατί όταν προέκυψε τότε το θέμα; Και να σας πω κάτι; Όχι εν θερμώ και όχι με το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους, να γίνει η επιτροπή και να το λύσουμε. Από τη στιγμή -και έχουμε και μαρτυρία του κ. Δεγλερή- που συστάθηκε το σύγχρονο ελληνικό κράτος δεν μπορούμε να πάμε με το τι έδωσε η βυζαντινή αυτοκρατορία και τι έδωσε η οθωμανική αυτοκρατορία. Τέτοια πράγματα δεν υπάρχουν. Και άλλωστε, σε μια σειρά χώρες, ανεξάρτητα από κοινωνικό σύστημα, η έννοια της δήμευσης, όταν θέλουμε, υπάρχει. Χρησιμοποιήθηκε και στις περιουσίες που είχαν αποκτήσει οι Ναζί κ.λπ.
Για να ολοκληρώσω, τι θα βγει απ’ αυτές τις Επιτροπές; Εμείς θα κάνουμε, όπως είπα, το καθήκον μας. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχθούμε, όσο εξαρτάται από εμάς, γιατί κακά τα ψέματα η υπόθεση του Βατοπεδίου έχει γίνει το αγαπημένο παιδί, η κότα –έτσι το νομίζει ο καθένας- για το χρυσό αυγό μπροστά στις εκλογές. Εμείς δεν πρόκειται να κάνουμε το άλφα και το ωμέγα στις εκλογές τη μονή του Βατοπεδίου. Υπάρχει ένα σύνολο προβλημάτων και πολλά απ’ αυτά θα φανούν ακόμα περισσότερο μπροστά στην επερχόμενη κρίση -δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει ακριβώς το μήνα και την ώρα που θα βγει- και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να χρησιμοποιήσουμε την υπόθεση για να πουλήσει. Και δυστυχώς εδώ υπάρχει τετρακομματική σύγκλιση.
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου