Σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, από τα περίπου 3.700.000 ελληνικά νοικοκυριά, μόλις τα 19.066 δεν έχουν τηλεόραση. Από αυτά στα 1.471 σπίτια κατοικούν παιδιά.
Δημήτρης Ραζέλας, 37 ετών, δικηγόρος, πατέρας τριών παιδιών- πέντε, τριών και ενάμισι ετών.
«Έβλεπα κυρίως ειδήσεις, αλλά δεν άντεξα αυτή την κακής ποιότητας δημαγωγία που κατά τη γνώμη μου κάνουν. Τα παιδιά βλέπουν ελεγχόμενα dvd από μένα στον υπολογιστή μου. Το ευχάριστο είναι ότι δεν τη ζητάνε και όταν βρεθούμε σε κάποιο σπίτι δεν κάθονται μπροστά στην οθόνη».
Μάικλ Κυριακίδης
Τηλεόραση είχε μέχρι πριν από τρία χρόνια. «Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι δεν μου κάνει καλό. Έβλεπα κυρίως ειδήσεις, αλλά δεν άντεξα αυτή την κακής ποιότητας δημαγωγία που κατά τη γνώμη μου κάνουν».
Μανώλης Φανουργάκης, 30 ετών, μηχανικός υπολογιστών
«Πριν από οκτώ χρόνια μετακόμισα από το σπίτι των γονιών μου σε δικό μου. Είχα αποφασίσει καιρό πριν να μην πάρω τηλεόραση», λέει ο. Ωστόσο, «υπάρχουν εκπομπές και ντοκιμαντέρ που θα ήθελα να βλέπω. Είναι το μοναδικό κόστος. Αλλά κι αυτό είναι μικρή απώλεια».
Λάμπρος Ντούσικος, δρ Φιλοσοφίας στο VUΒ (Vrije Universiteit Βruseel)
«Τα χαμηλού επιπέδου θεάματα που προσφέρει η τηλεόραση είναι πολύ περισσότερα από τα ωραία. Η τηλεόραση μάς απασχολεί το μυαλό χωρίς να μπορούμε να έχουμε μια δημιουργική σκέψη. Επίσης εκείνο που απεχθάνομαι είναι ότι μαγνητίζει το βλέμμα. Αν βρίσκονται δυο, τρεις άνθρωποι μαζί και είναι ανοιχτή η τηλεόραση, όλοι θα απορροφηθούν από αυτή».
Θανάσης Νιάρχος, ποιητής
«Η τηλεόραση πέρασε από το σπίτι μου, για μια μέρα μόνο τον Αύγουστο του ΄88, όταν ο συχωρεμένος ο πατέρας μου την έστειλε δώρο, γιατί είχα κάποιο πρόβλημα με τη μέση και έμενα μέσα στο σπίτι. Την επόμενη μέρα, χωρίς καν να τη βγάλω από το κουτί, την έστειλα δώρο στους κουμπάρους μου. Έτσι, δεν είμαι υποχρεωμένος, σε συντροφιές, να ανακυκλώνω τη σαβούρα που μας δίνει μαζί με ελάχιστα ωραία- η τηλεόραση. Και επιπλέον διαισθάνομαι πως... δεν κινδυνεύω να πάθω Αλτσχάιμερ.
Τα μοναδικά πράγματα που έχω δει στην τηλεόραση είναι "Το ολοκαύτωμα" σε τέσσερις συνέχειες και μια συνομιλία του Τρίτση με τους παπάδες».
Δημήτρης Ραζέλας, 37 ετών, δικηγόρος, πατέρας τριών παιδιών- πέντε, τριών και ενάμισι ετών.
«Έβλεπα κυρίως ειδήσεις, αλλά δεν άντεξα αυτή την κακής ποιότητας δημαγωγία που κατά τη γνώμη μου κάνουν. Τα παιδιά βλέπουν ελεγχόμενα dvd από μένα στον υπολογιστή μου. Το ευχάριστο είναι ότι δεν τη ζητάνε και όταν βρεθούμε σε κάποιο σπίτι δεν κάθονται μπροστά στην οθόνη».
Μάικλ Κυριακίδης
Τηλεόραση είχε μέχρι πριν από τρία χρόνια. «Κάποια στιγμή αποφάσισα ότι δεν μου κάνει καλό. Έβλεπα κυρίως ειδήσεις, αλλά δεν άντεξα αυτή την κακής ποιότητας δημαγωγία που κατά τη γνώμη μου κάνουν».
Μανώλης Φανουργάκης, 30 ετών, μηχανικός υπολογιστών
«Πριν από οκτώ χρόνια μετακόμισα από το σπίτι των γονιών μου σε δικό μου. Είχα αποφασίσει καιρό πριν να μην πάρω τηλεόραση», λέει ο. Ωστόσο, «υπάρχουν εκπομπές και ντοκιμαντέρ που θα ήθελα να βλέπω. Είναι το μοναδικό κόστος. Αλλά κι αυτό είναι μικρή απώλεια».
Λάμπρος Ντούσικος, δρ Φιλοσοφίας στο VUΒ (Vrije Universiteit Βruseel)
«Τα χαμηλού επιπέδου θεάματα που προσφέρει η τηλεόραση είναι πολύ περισσότερα από τα ωραία. Η τηλεόραση μάς απασχολεί το μυαλό χωρίς να μπορούμε να έχουμε μια δημιουργική σκέψη. Επίσης εκείνο που απεχθάνομαι είναι ότι μαγνητίζει το βλέμμα. Αν βρίσκονται δυο, τρεις άνθρωποι μαζί και είναι ανοιχτή η τηλεόραση, όλοι θα απορροφηθούν από αυτή».
Θανάσης Νιάρχος, ποιητής
«Η τηλεόραση πέρασε από το σπίτι μου, για μια μέρα μόνο τον Αύγουστο του ΄88, όταν ο συχωρεμένος ο πατέρας μου την έστειλε δώρο, γιατί είχα κάποιο πρόβλημα με τη μέση και έμενα μέσα στο σπίτι. Την επόμενη μέρα, χωρίς καν να τη βγάλω από το κουτί, την έστειλα δώρο στους κουμπάρους μου. Έτσι, δεν είμαι υποχρεωμένος, σε συντροφιές, να ανακυκλώνω τη σαβούρα που μας δίνει μαζί με ελάχιστα ωραία- η τηλεόραση. Και επιπλέον διαισθάνομαι πως... δεν κινδυνεύω να πάθω Αλτσχάιμερ.
Τα μοναδικά πράγματα που έχω δει στην τηλεόραση είναι "Το ολοκαύτωμα" σε τέσσερις συνέχειες και μια συνομιλία του Τρίτση με τους παπάδες».
1 σχόλια:
Τί τα θές φίλε μου, μας έφεραν την ιδιωτική τελεόραση υποτίθεται για να μην έχει το μονοπώλιο της ενημέρωσης η εκάστοτε κυβέρνηση με τα κρατικά κανάλια.
Τώρα πήγαμε στο άλλο άκρο όπου οι επιχειρηματίες / καναλάρχες χρησιμοποιούν το ΔΗΜΟΣΙΟ ΑΓΑΘΟ των συχνοτήτων για να εκβιάζουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις για να παίρνουν χοντροδουλειές από το κράτος.
Πρέπει να σταματήσει πιά αυτό το έγκλημα, δηλητηριάζουμε την καθημερινότητά μας.
Αναρωτιέμαι πώς το έχουν λύσει το πρόβλημα στην υπόλοιπη Ευρώπη.
Καλά θα κάνει να το ψάξει η κυβέρνηση ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ, όχι σαν εκείνο το ξεκάρφωμα του "βασικού μετόχου" του Ρουσόπουλου.
Δημοσίευση σχολίου