Μήνυμα αναγνώστη
.......
Νέος, φέρελπις, 35άρης, εμφανίστηκε σχεδόν από το πουθενά, ένας άνθρωπος που με την πρώτη ματιά υποσχόταν πολλά, για το μέλλον ενός νεοσύστατου κρατιδίου της ευρύτερης περιοχής των Σκοπίων, με προσωρινό όνομα ΠΓΔΜ. Η «παρέα» του στην πολιτική σκηνή, όπως και ο ίδιος άλλωστε, ήταν εκ διαμέτρου αντίθετη με τους πολιτικούς που είχαν περάσει αλλά δεν κατάφεραν να δώσουν εκείνο το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως βάση, αλλά και να εκτινάξει την νεοσύστατη δημοκρατία και να την τοποθετήσει, ως ευνομούμενο κράτος, στο ίδιο τραπέζι με τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη.
Παρέλαβε μία υπό ανάπτυξη χώρα, με πολλά προβλήματα…
………..
Συνεχίζεται…
στις υποδομές της, με οικονομία άμεσα εξαρτώμενη από ξένες επενδύσεις και με πάμπολλα προβλήματα στο εσωτερικό κυρίως από μία, ομολογουμένως μεγάλη, μερίδα πολιτών που ήταν Αλβανικής καταγωγής και που απειλούσε την εθνική συνοχή και αυτό καθαυτό το μέλλον του νεοσύστατου κρατιδίου από γεωγραφικής απόψεως, λόγω του ονείρου της «Μεγάλης Αλβανίας» και του επεκτατισμού που αυτόματα συνεπάγεται.
Μαζεύτηκαν νέοι άνθρωποι λοιπόν, δίνοντας ελπίδα, για παραγωγή έργου και δη πολιτικού, τόσο στους κατοίκους της ΠΓΔΜ όσο και στους γειτονικούς λαούς και κυρίως στους Έλληνες. Μία ελπίδα στην οποία όμως δεν ανταποκρίθηκε η νέα γενιά πολιτικών των Σκοπίων, που αντί να επιδιώξουν να αποκτήσουν καλές σχέσεις με την «γειτονιά», αντίθετα, προτίμησαν την πολιτική ρήξη και την σύγκρουση σε εθνικό επίπεδο με όλους τους γειτονικούς λαούς. Δεν επέλεξαν τον δρόμο της εργασίας και της προόδου, αλλά εγκλωβίστηκαν σε μία πολιτική αγχόνη που ονομάζεται εθνικισμός, όντας απρόθυμοι να παράξουν έργο, αλλά προθυμότατοι να υποδουλωθούν σε άνομα συμφέροντα τόσο κατά του λαού των Σκοπίων όσο και για την ευρύτερη περιοχή.
Παρέδωσε ο Γκρούεφσκι και η παρέα του «γη και ύδωρ» σε μυστικές υπηρεσίες, σε πολυεθνικές και σε πρακτικές που συρρικνώνουν ταχύτατα, ελαχιστοποιώντας ή και εκμηδενίζοντας, την κάθε πιθανότητα εισαγωγής της ΠΓΔΜ σε ευρύτερες και ασφαλώς δυνατές οικονομικές αλλά και στρατιωτικές συμμαχίες. Προωθώντας τον άκρατο εθνικισμό τόσο στο εξωτερικό, μέσα από την αδιάλλακτη θέση και στάση στα συνομιλίες με την Ελλάδα σχετικά με το όνομα του νεοσύστατου κρατιδίου, όσο και στο εσωτερικό προπαγανδίζοντας ποικιλοτρόπως τον αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο ζωής μέσω του εθνικισμού (απαγορεύονται οι αγοραπωλησίες χωρίς «πατριωτική απόδειξη πληρωμής», απαγορεύονται οι πινακίδες των καταστημάτων σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πέρα από τη γλώσσα που ο Γκρούεφσκι και ο επιβαλλόμενος εθνικισμός του απαιτούν κ.α.)
Ωσεί κλέφτης ενεφανίσθη ο νεαρός φέρελπις, εξανδραποδίζοντας τόσο τον εαυτό του όσο και τον υπόλοιπο πληθυσμό της ΠΓΔΜ στα συγκεκριμένα συμφέροντα (που σήμερα υπάρχουν ενώ είναι άγνωστο αν θα υπάρχουν και αύριο). Λύπη και μόνο λύπη προξενεί το γεγονός πως ένας λαός άγεται και φέρεται από την εμπαθή, εγωιστική ή προσκυνηματικού χαρακτήρα πολιτική που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει η πολιτική του ηγεσία…
Άραγε, στο πρόσωπο του Γκρούεφσκι δυσφημίσθηκε και εκμηδενίστηκε η οποιαδήποτε προσπάθεια των νέων ανθρώπων να αλλάξουν επιτέλους τα πράγματα;
Φυσικά όχι! Το ότι ο μικρός Νικολάκης δεν βρέθηκε ικανός να ανταπεξέλθει στις ανάγκες ενός μικρού λαού, αλλά λαού, το ότι απέδειξε πως ουσιαστικά προωθήθηκε από κέντρα αποφάσεων τα οποία και λειτουργούν εις βάρος των πραγματικών συμφερόντων των Σκοπίων, το ότι τελικά στάθηκε ανίκανος να ανταπεξέλθει στις επιτακτικές ανάγκες δημιουργίας κλίματος σταθερότητας και ουσιαστικής οικοδόμησης ενός κράτους, όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της πνευματικής κακομοιριάς και καχεξίας ενός ηγέτη που αποφάσισε να παράγει έργο εις βάρος του λαού, που υποτίθεται πως αντιπροσωπεύει, έναντι αρκετών χρημάτων φυσικά.
Το γεγονός της αναπαραγωγής και διαιώνισης του προβλήματος της ονομασίας, σε σχέση με την Ελλάδα, από μόνο του αποδεικνύει μία μη λογική πολιτική εμμονή η οποία ενδέχεται να έχει ρίζες και στην ψυχολογική απόρριψη που υπάρχει ή που καλλιεργείται σε περιπτώσεις «γενιτσαρισμού».
Και δυστυχώς, δεν είναι το μοναδικό τραγικό παράδειγμα, αν γυρίσει ένας ψύχραιμος παρατηρητής το βλέμμα του και δει προς την Γεωργία, την άλλη μαριονέτα να παίζει με την τύχη ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να ικανοποιήσει τα «αφεντικά» του.
Δυστυχώς κύριε Γκρούεφσκι μας απογοήτευσες όλους εμάς τους νέους ανθρώπους (και ιδιαίτερα αυτούς των Σκοπίων) που ελπίσαμε πως θα έδινες μαθήματα πολιτικής δράσης ενός νέου πολιτικού κόσμου, μίας νέας γενιάς ανθρώπων, με άλλα οράματα και ιδανικά…
Δυστυχώς, αποδείχθηκες πως είσαι χαλκός και όχι χρυσός. Και αυτή την απόδειξη την πληρώνουν «πατριωτικά» όλοι οι κάτοικοι των Σκοπίων, για να πληρωθείς εσύ σε δολάρια την εργασία καταστροφής ενός λαού (και όχι έθνους), του λαού των Σκοπίων…
Κωνσταντίνος
http://kostasxan.blogspot.com/2008/09/blog-post_08.html
Παρέλαβε μία υπό ανάπτυξη χώρα, με πολλά προβλήματα…
………..
Συνεχίζεται…
στις υποδομές της, με οικονομία άμεσα εξαρτώμενη από ξένες επενδύσεις και με πάμπολλα προβλήματα στο εσωτερικό κυρίως από μία, ομολογουμένως μεγάλη, μερίδα πολιτών που ήταν Αλβανικής καταγωγής και που απειλούσε την εθνική συνοχή και αυτό καθαυτό το μέλλον του νεοσύστατου κρατιδίου από γεωγραφικής απόψεως, λόγω του ονείρου της «Μεγάλης Αλβανίας» και του επεκτατισμού που αυτόματα συνεπάγεται.
Μαζεύτηκαν νέοι άνθρωποι λοιπόν, δίνοντας ελπίδα, για παραγωγή έργου και δη πολιτικού, τόσο στους κατοίκους της ΠΓΔΜ όσο και στους γειτονικούς λαούς και κυρίως στους Έλληνες. Μία ελπίδα στην οποία όμως δεν ανταποκρίθηκε η νέα γενιά πολιτικών των Σκοπίων, που αντί να επιδιώξουν να αποκτήσουν καλές σχέσεις με την «γειτονιά», αντίθετα, προτίμησαν την πολιτική ρήξη και την σύγκρουση σε εθνικό επίπεδο με όλους τους γειτονικούς λαούς. Δεν επέλεξαν τον δρόμο της εργασίας και της προόδου, αλλά εγκλωβίστηκαν σε μία πολιτική αγχόνη που ονομάζεται εθνικισμός, όντας απρόθυμοι να παράξουν έργο, αλλά προθυμότατοι να υποδουλωθούν σε άνομα συμφέροντα τόσο κατά του λαού των Σκοπίων όσο και για την ευρύτερη περιοχή.
Παρέδωσε ο Γκρούεφσκι και η παρέα του «γη και ύδωρ» σε μυστικές υπηρεσίες, σε πολυεθνικές και σε πρακτικές που συρρικνώνουν ταχύτατα, ελαχιστοποιώντας ή και εκμηδενίζοντας, την κάθε πιθανότητα εισαγωγής της ΠΓΔΜ σε ευρύτερες και ασφαλώς δυνατές οικονομικές αλλά και στρατιωτικές συμμαχίες. Προωθώντας τον άκρατο εθνικισμό τόσο στο εξωτερικό, μέσα από την αδιάλλακτη θέση και στάση στα συνομιλίες με την Ελλάδα σχετικά με το όνομα του νεοσύστατου κρατιδίου, όσο και στο εσωτερικό προπαγανδίζοντας ποικιλοτρόπως τον αυστηρά ελεγχόμενο τρόπο ζωής μέσω του εθνικισμού (απαγορεύονται οι αγοραπωλησίες χωρίς «πατριωτική απόδειξη πληρωμής», απαγορεύονται οι πινακίδες των καταστημάτων σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα πέρα από τη γλώσσα που ο Γκρούεφσκι και ο επιβαλλόμενος εθνικισμός του απαιτούν κ.α.)
Ωσεί κλέφτης ενεφανίσθη ο νεαρός φέρελπις, εξανδραποδίζοντας τόσο τον εαυτό του όσο και τον υπόλοιπο πληθυσμό της ΠΓΔΜ στα συγκεκριμένα συμφέροντα (που σήμερα υπάρχουν ενώ είναι άγνωστο αν θα υπάρχουν και αύριο). Λύπη και μόνο λύπη προξενεί το γεγονός πως ένας λαός άγεται και φέρεται από την εμπαθή, εγωιστική ή προσκυνηματικού χαρακτήρα πολιτική που έχει αποφασίσει να ακολουθήσει η πολιτική του ηγεσία…
Άραγε, στο πρόσωπο του Γκρούεφσκι δυσφημίσθηκε και εκμηδενίστηκε η οποιαδήποτε προσπάθεια των νέων ανθρώπων να αλλάξουν επιτέλους τα πράγματα;
Φυσικά όχι! Το ότι ο μικρός Νικολάκης δεν βρέθηκε ικανός να ανταπεξέλθει στις ανάγκες ενός μικρού λαού, αλλά λαού, το ότι απέδειξε πως ουσιαστικά προωθήθηκε από κέντρα αποφάσεων τα οποία και λειτουργούν εις βάρος των πραγματικών συμφερόντων των Σκοπίων, το ότι τελικά στάθηκε ανίκανος να ανταπεξέλθει στις επιτακτικές ανάγκες δημιουργίας κλίματος σταθερότητας και ουσιαστικής οικοδόμησης ενός κράτους, όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της πνευματικής κακομοιριάς και καχεξίας ενός ηγέτη που αποφάσισε να παράγει έργο εις βάρος του λαού, που υποτίθεται πως αντιπροσωπεύει, έναντι αρκετών χρημάτων φυσικά.
Το γεγονός της αναπαραγωγής και διαιώνισης του προβλήματος της ονομασίας, σε σχέση με την Ελλάδα, από μόνο του αποδεικνύει μία μη λογική πολιτική εμμονή η οποία ενδέχεται να έχει ρίζες και στην ψυχολογική απόρριψη που υπάρχει ή που καλλιεργείται σε περιπτώσεις «γενιτσαρισμού».
Και δυστυχώς, δεν είναι το μοναδικό τραγικό παράδειγμα, αν γυρίσει ένας ψύχραιμος παρατηρητής το βλέμμα του και δει προς την Γεωργία, την άλλη μαριονέτα να παίζει με την τύχη ενός ολόκληρου λαού προκειμένου να ικανοποιήσει τα «αφεντικά» του.
Δυστυχώς κύριε Γκρούεφσκι μας απογοήτευσες όλους εμάς τους νέους ανθρώπους (και ιδιαίτερα αυτούς των Σκοπίων) που ελπίσαμε πως θα έδινες μαθήματα πολιτικής δράσης ενός νέου πολιτικού κόσμου, μίας νέας γενιάς ανθρώπων, με άλλα οράματα και ιδανικά…
Δυστυχώς, αποδείχθηκες πως είσαι χαλκός και όχι χρυσός. Και αυτή την απόδειξη την πληρώνουν «πατριωτικά» όλοι οι κάτοικοι των Σκοπίων, για να πληρωθείς εσύ σε δολάρια την εργασία καταστροφής ενός λαού (και όχι έθνους), του λαού των Σκοπίων…
Κωνσταντίνος
http://kostasxan.blogspot.com/2008/09/blog-post_08.html
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου