Το σχόλιο της γαλλικής La Croix: «Βασικά προτερήματα του Μπάρακ Ομπάμα είναι η κομψότητα και η γοητεία του, ωστόσο αυτά δεν αρκούν για τον προεκλογικό αγώνα. Ήρθε η ώρα να δώσει κάτι παραπάνω από την απλή επιθυμία για αλλαγή. Ο Ομπάμα χρειάζεται ένα πρόγραμμα για να καλύψει την απειρία του. Ο ρεπουμπλικανός αντίπαλός του είναι ένας θαρραλέος και σκληρός άνδρας. Η πραγματική μάχη αρχίζει τώρα».…………
Συνεχίζεται…
Στη διαμάχη Ομπάμα – Κλίντον αναφέρεται η γαλλική Le Monde: «Η διάσπαση στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών θα παραμείνει. Η Χίλαρι Κλίντον δεν αναγνώρισε την νίκη του αντιπάλου της. Προφανώς θέλει να συνεχίσει την περιπέτειά της και να πιέσει προκειμένου να ξεκινήσει συζήτηση για το πρόγραμμα του κόμματός της, όπως την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την αποχώρηση από το Ιράκ. Με τον τρόπο αυτό η πρώην πρώτη κυρία προσπαθεί να εξασφαλίσει την υποψηφιότητά της για τη θέση του αντιπροέδρου, τρόπον τινά να την επιβάλλει στον Ομπάμα προκειμένου να μοιραστούν την εξουσία. Αυτό είναι μία ριψοκίνδυνη πολιτική εκ μέρους της Κλίντον».
Το σχόλιο των Times του Λονδίνου: «Στους προκριματικούς προείχε η προσωπικότητα. Στην επόμενη φάση όμως προέχει η δημιουργία μίας συνετής βάσης για την άσκηση πολιτικής. Ο Ομπάμα έχει χάρισμα, ο Μακέιν αξιοζήλευτο βιογραφικό. Ωστόσο οι Αμερικανοί και ο υπόλοιπος κόσμος δεν έχουν ανάγκη από προσωπικότητες. Θέλουν ένα πολιτικό πρόγραμμα. Σε αυτή τη δεύτερη και αποφασιστική πράξη της ιδιάζουσας αυτής αμερικανικής όπερας σημασία έχουν τα λόγια και όχι η μουσική υπόκρουση».
Η γερμανική εφημερίδα Frankfurter Rundschau παρατηρεί: «Δεν γνωρίζουμε ακόμη εάν ο Ομπάμα θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, εάν οι Αμερικανοί τολμήσουν να ψηφίσουν τον νεαρό, μαύρο γερουσιαστή. Αυτό που γνωρίζουμε όμως ήδη είναι ότι ενδεχόμενη εκλογή του θα άρεσε στον κόσμο. Έχει καταφέρει να μεταδώσει στο εσωτερικό ένα μήνυμα αισιοδοξίας και να δείξει στο εξωτερικό ένα διαφορετικό, πιο φιλικό πρόσωπο της Αμερικής. Όχι ότι με τον Ομπάμα θα βλέπαμε μία διαφορετική Αμερική, οι Αμερικανοί θα συνέχιζαν να είχαν τα ίδια στρατηγικά συμφέροντα, την ίδια ισχύ, αλλά και την ίδια παράνοια. Ο υπόλοιπος κόσμος όμως θα ήθελε να έχει την ευκαιρία να δει τις ΗΠΑ με άλλο μάτι, να τις δει ως πρότυπο και όχι ως πρόβλημα, ως φίλο και όχι απλά ως εταίρο».
…….
Από: DW
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου