«Βλέποντάς τα εκ των υστέρων και με τα σημερινά δεδομένα φέρθηκα χαζά στην υπόθεση Τσουκάτου – Siemens».Αυτό δήλωσε χθες σε συνέντευξή του στο "Ράδιο - Αλήθεια", ο χιώτης επιχειρηματίας, Στ. Βίος, ξεκαθαρίζοντας ότι όταν του ζητήθηκε μια φιλική εξυπηρέτηση απ’ το Θ. Τσουκάτο, για να μεταφερθούν χρήματα του ΠΑΣΟΚ απ’ τη Γερμανία στην Ελλάδα, ποτέ δεν πίστευε ότι πρόκειται για «μαύρο χρήμα».
Φέρθηκα αφελώς, είπε, όμως ούτε είδα ούτε έπιασα ποτέ τα χρήματα αυτά, και μίλησε μιλώντας για «αγριανθρωπισμό» των ΜΜΕ της Αθήνας, τα οποία επιχειρούν βοηθούντων και κάποιων απ’ τη Χίο να συνδέσουν τη δική του δραστηριότητα με εκείνη της Ελπίδας Τσουρή, που την περίοδο που μιλάμε δεν ήταν καν βουλευτής.
Ο ίδιος πάντως δήλωσε εξοργισμένος για τη στάση του Θ. Τσουκάτου, που εκμεταλλεύθηκε τη φιλία τους εμπλέκοντάς τον στην υπόθεση Siemens και θεωρεί ότι η αθωότητά του θα φανεί απ’ τη δικαστική έρευνα.
…….
Συνεχίζεται…
Αυτές οι μέρες ήταν εφιαλτικές για μένα. Έπεσα πάνω στον αγριανθρωπισμό των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Αθήνας και ακούστηκαν τα πιο απίθανα πράγματα. Με ανακουφίζει που μιλώ με ένα καθαρό ΜΜΕ, ραδιόφωνο της πατρίδας μου. Με ενδιαφέρει κυρίως να πληροφορήσω τους συμπατριώτες μας και κυρίως τους φίλους μου που με γνωρίζουν επί τόσα χρόνια και που δε θα ήθελα με τίποτα να πέσουν κι αυτοί θύματα μιας τέτοιας άγριας παραπληροφόρησης. - Είναι τιμή για τη Χίο που βρέθηκε να έχει τρεις χιώτες επιχειρηματίες οι οποίοι φέρονται ότι πρωταγωνιστούν στο σκάνδαλο SIEMENS; - Τιμή δεν μπορεί να είναι ούτε για τους ανθρώπους, ούτε για το μέρος όταν ονόματα αναμειγνύονται σ’ αυτό που λέμε σκάνδαλο. Αλλά πρέπει να σκεφθούν όλοι όλα όσα έγιναν σε ποιο ιστορικό περιβάλλον έγιναν, μέσα σε ποια εποχή και κατά πόσον όλο αυτό που λέμε σκάνδαλο σήμερα, όσον αφορά εμένα και τον Ηλία, ήταν σκάνδαλο. Για μένα δεν υπήρξε προσωπικά και βεβαίως για τον Ηλία τον Πιταούλη κανένα σκάνδαλο. Δεν αναμειχθήκαμε σε κανένα σκάνδαλο. Καμία SIEMENS δεν ξέραμε, κανένα άτομο από τη SIEMENS δεν ξέραμε, δεν μιλάγαμε με κανένα, με κάποιον που ήταν εκείνη την εποχή γραμματέας... - Μιλάμε για το 1999 που το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία. Εσείς υπήρξατε μέλος του ΠΑΣΟΚ; - Εγώ δεν ήμουν μέλος. Εδώ και τρία – τέσσερα χρόνια έχω μπει στο μητρώο των φίλων του ΠΑΣΟΚ και σε κάποιες διαδικασίες τοπικά – όπως τα δημοψηφίσματα – συμμετείχα. Ποτέ δεν έχω συμμετάσχει σε οργανώσεις, σε διαδικασίες, σε συνελεύσεις. Δε λέω ότι θα ήταν κακό. Πραγματικά δεν έγινε. - Η ειδησεογραφία που έχει παρουσιαστεί τις τελευταίες ημέρες αναφέρει ότι εσείς και ο κ. Πιταούλης ήσασταν οι ενδιάμεσοι του ΠΑΣΟΚ, ώστε να κατατεθούν στο κόμμα κάποια χρήματα ως οικονομική ενίσχυση, τα οποία όμως προέρχονταν από τη Siemens. - Έτσι γράφεται, όμως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και όσο περνάνε οι μέρες ακόμα και από τα ίδια Μέσα που είπαν όλες αυτές τις υπερβολές – για να μην πω άλλο χαρακτηρισμό – και τις ανακρίβειες, αρχίζει και σ’ αυτά να αποκαθίσταται η αλήθεια για το ρόλο το δικό μου και του Πιταούλη. Εγώ λοιπόν εκείνη τη στιγμή δεν εξυπηρετούσα κανένα ΠΑΣΟΚ ή κανένα οποιοδήποτε κόμμα. Εγώ είχα μία – όλοι το γνωρίζουν αυτό – προσωπική, φιλική, καθημερινή, ανθρώπινη σχέση με το Θόδωρο Τσουκάτο. Είχα μια ανθρώπινη σχέση, όπως ήμουν φίλος επί 40 χρόνια με τον Ηλία Πιταούλη. - Τον Τσουκάτο τον γνωρίζετε το ’99; - Όχι βέβαια. Τη γυναίκα του Τσουκάτου τη γνωρίζω από την περίοδο της δικτατορίας που ήταν συνδικαλίστρια στη φιλοσοφική σχολή Αθηνών, όπου συμμετείχε ενεργά, και τον Τσουκάτο τον γνωρίζω το ’96-’97. - Έχω την εξής απορία. Φεύγουν κάποια χρήματα από τη Siemens για να πάνε στο ΠΑΣΟΚ. Έτσι δεν είναι; - Όχι. Αυτό λέγεται τώρα. Τώρα ομολογείται δημόσια από τον Τσουκάτο. Εγώ εκείνη την εποχή γνώριζα - κι αυτό κατατίθεται από πάρα πολλούς ανθρώπους κι όλο και περισσότεροι αρχίζουν και τα λένε αυτά, και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ – ότι εμένα μου ζητήθηκε από το Θόδωρο Τσουκάτο να βοηθήσω εν όψει του συνεδρίου του Μαρτίου του 1999 πολύ καθαρά και ανθρώπινα, και μου λέχθηκε ότι στην εξόρμηση την οικονομική που είχε γίνει και γίνεται από όλα τα κόμματα παραμονές συνεδρίων για συγκέντρωση χρημάτων από μέλη, φίλους κ.λπ. του κόμματος, μου είπε ότι έχει συγκεντρωθεί ένα ποσό «χ» στη δυτική Ευρώπη, από τις οργανώσεις... - Τι «χ»; - Μου είπε περίπου 1 εκατομμύριο μάρκα και αυτό το ποσό θέλουν να το φέρουν στην Ελλάδα. Όπως καταλαβαίνεις, μου είπε, αυτό το ποσό δεν μπορούν να το φέρουν μεμονωμένα κάποια άτομα, γιατί και απαγορεύεται και μπορούν να πέσουν σε κάποια πιθανή άσχημη κατάσταση... - Γιατί απαγορεύεται; - Ε, πώς θα το έπαιρναν; Αν στη Γερμανία ή την Ολλανδία έβγαινε ένας άνθρωπος, ή από την Ελλάδα, με μια τσάντα με τόσα λεφτά και τον έπιαναν δε θα δημιουργούνταν τεράστιο θέμα; - Κε Βίο, είστε άνθρωπος έξυπνος, εύστροφος. Γιατί εκείνη την ώρα δε σκεφτήκατε να πείτε: Ολόκληρη οργάνωση το ΠΑΣΟΚ, ο Τσουκάτος ήταν το δεξί χέρι του Σημίτη, ο στρατηγός, το κόμμα με τις οργανώσεις του στο εξωτερικό δεν είχε έναν τραπεζικό λογαριασμό να κάνει τις μεταφορές των χρημάτων, τις συναλλαγές κ.λπ; Πρέπει να βρίσκει τρίτους πλάγιους δρόμους, αφού είναι χρήματα από οικονομικές ενισχύσεις; - Σωστό το ερώτημα, αλλά είναι σωστό τώρα, μετά από όλα αυτά τα ζητήματα που αποκαλύπτονται για τη SIEMENS και τα μαύρα ταμεία. - Εσείς δεν το αναρωτηθήκατε τότε; - Όχι βέβαια, και γιατί να το αναρωτηθώ; Και σας ρωτώ και σας το ίδιο. Αν είχατε μια τέτοια σχέση με έναν άνθρωπο, στέλεχος του επιπέδου του Θόδωρου και μάλιστα με έναν άνθρωπο ο οποίος δεν ήταν μέλος ενός κόμματος για να γνωρίζει διαδικασίες κ.λπ. αν θα ‘πρεπε εγώ εκείνη την εποχή να αμφισβητήσω πρώτα τα λόγια του Θόδωρου, να με βάλουν σε σκέψεις, να πω: μήπως δεν είναι έτσι; - Εσείς εκείνη την ώρα – μας λέτε τώρα – σκεφτήκατε αγαθά και είπατε «ας εξυπηρετήσω». - Εντελώς καλοπροαίρετα, να μην πω αγαθά. - Δεν μπορεί όμως και κάποιος να πει τώρα κακοπροαίρετα: «τσάμπα μεσολάβησες εσύ για να έρθουν τα λεφτά ή είπες κι εσύ ότι κάνεις τη διευκόλυνση προσδοκώντας οφέλη»; - Αν είναι δυνατόν εγώ, ακόμα και γι’ αυτούς που δε με γνωρίζουν, αν απευθυνόταν κάποιος φίλος σε έναν επιχειρηματία για να βοηθήσει ένα κόμμα με 420.000 ευρώ, αν εγώ θα μπορούσα να σκεφθώ ή να ζητήσω τότε από το Θόδωρο τον Τσουκάτο, να σκεφθώ μίζα, να κρατήσω κι εγώ λεφτά! Μα αν είναι δυνατόν! Και εν πάση περιπτώσει απάντηση σ’ αυτό έδωσε ο ίδιος ο Τσουκάτος, όταν στην ανακοίνωσή του λέει ότι απευθύνθηκε σε εκείνο το πρόσωπο χωρίς κανένα ίδιον όφελος. Και προς τιμήν του το λέει, παρ’ όλο που πρέπει να πω ότι αυτόν τον καιρό είμαι πάρα πολύ θυμωμένος, πάρα πολύ εκνευρισμένος, πάρα πολύ έξαλλος με τον Τσουκάτο, όχι για κανέναν άλλο λόγο εκτός των άλλων, αλλά γιατί τότε μου απέκρυψε – εμένα που ήμουνα φίλος του – ότι αυτά τα χρήματα ήταν χρήματα μιας επιχείρησης – θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε επιχείρηση. - Με τον κ. Τσουκάτο αυτές τις ημέρες έχετε μιλήσει; - Μίλησα όταν πληροφορήθηκα από τον Ηλία, αρχές Μαΐου που ήμουν στη Χίο, το δημοσίευμα – μου το έφερε φοβερά ανήσυχος και πιεσμένος. Από τότε έχω μιλήσει τρεις με τέσσερις φορές μαζί του. - Και τι σας έχει πει; - Κατ’ αρχήν μου ζήτησε συγνώμη που δε μου είπε για τη Siemens, μου είπε πού να τα φανταστώ κι εγώ αυτά, ρε Στέλιο, αυτά συνηθίζονται, εντάξει. Όλα τα κόμματα παίρνουν ενισχύσεις εκείνη την περίοδο. Έκρινα ότι δε χρειαζόταν να πω για μια επιχείρηση η οποία – οποιαδήποτε επιχείρηση – ίσως σκέφτηκε ότι εγώ δε θα το ‘κανα. Και να σας πω κάτι. Εγώ δε θα το έκανα γιατί δεν είχα δικό μου λογαριασμό. Γιατί απευθύνθηκα σε ένα φίλο μου. - Ο Πιταούλης λοιπόν εμπλέκεται όταν εσείς λέτε ότι δεν έχετε ο ίδιος λογαριασμό αλλά ένας φίλος σας. - Όχι, ακριβώς έτσι. Μου είπε «έχεις κανένα φίλο σου, αφού δεν έχεις εσύ λογαριασμό, που να του έχεις εμπιστοσύνη ότι θα φέρει τα λεφτά;” - Στ. Βίο δεν είναι περίεργο που ο Τσουκάτος, ο στρατηγός, «ο λύσε και δέσε το ’99 μέσα στο ΠΑΣΟΚ» απευθύνεται σε ένα φίλο του για να πει ο φίλος του στον άλλο φίλο του να φέρουν χρήματα του ΠΑΣΟΚ τα οποία είναι οικονομικές ενισχύσεις των μελών; Δεν είναι αυτό περίεργο; - Γιάννη, σ’ αυτό το ερώτημα σου απήντησα και προηγουμένως. Ο Τσουκάτος αποδεικνύεται ότι αυτός γνώριζε από πού είναι τα λεφτά, γιατί το ομολόγησε, το παραδέχθηκε. Εγώ όμως δε γνώριζα. Και να σου πω και κάτι πολύ απλό που δείχνει πόσο καλοπροαίρετα, πόσο απλά λειτούργησα εγώ και ο Ηλίας κατά προέκταση. Όλα αυτά που ακούμε τις τελευταίες ημέρες περί off shore εταιρειών, περί Κανάριων νησιών, περί παραδείσων που τρέχουν τα λεφτά της SIEMENS γύρω - γύρω και εξαφανίζονται και κρυφοί λογαριασμοί. Εδώ δεν υπήρχε κανένας κρυφός λογαριασμός. Δύο άνθρωποι εντελώς καλοπροαίρετα, χαζά, εντελώς ερασιτεχνικά, γιατί αυτό γνώριζαν, έβαλαν το ονοματάκι τους. Ο Ηλίας έβαλε το όνομά του και εγώ όπως φέρθηκα. Αν ξέραμε ότι ήταν μαύρα, θα κάναμε αυτές τις λειτουργίες; Δεν είμαστε και τόσο ηλίθιοι. Φερθήκαμε ηλίθια αλλά όχι όμως κι έτσι. - Κάθε άλλο. Δεν είστε ηλίθιος και ξέρετε πολύ καλά ότι τελικώς όπως είναι κοινά παραδεκτό οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι μικρές βοηθάνε τα κόμματα για να έχουν κι αυτά κάποιο όφελος... - Ακριβώς. Αυτά ποιος δεν τα γνωρίζει...; - Τώρα όμως πρέπει να το πονηρέψουμε το πράγμα. Δηλαδή ο Στέλιος ο Βίος κάνει τη μεγάλη εξυπηρέτηση που του γυρεύει ο στρατηγός του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, χωρίς να σκέφτεται ότι έχει μια μεγάλη κατασκευαστική επιχείρηση; Βλέπουμε για παράδειγμα ότι παίρνετε ένα μεγάλο έργο που είναι η πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον... - Τι σχέση έχει τώρα αυτό; Κατ’ αρχήν να πω γι’ αυτό. Είναι περίεργο να συνδέονται κάποια πράγματα. Εγώ νιώθω πάρα πολύ υπερήφανος που η εταιρεία μου πήρε και κατασκεύασε την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον και έχει πάρει και επαίνους. Αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται ένα πολύ σύγχρονο κτήριο, πολύ ευαίσθητο, δίπλα στο Λευκό Οίκο. Έγινε διαγωνισμός για την πρεσβεία και έγινε ο διαγωνισμός στην Ουάσιγκτον. Έγινε το 1996 – 1997, καμία σχέση με τα χρόνια που μιλάμε. Το ’99 εμείς κοντεύαμε να το τελειώσουμε το έργο. - Το ’96 – ’97 ήσασταν – όπως μας είπατε – φίλος με τον Τσουκάτο. - Και τι σχέση έχει αυτό; Επαναλαμβάνω, ο διαγωνισμός έγινε όχι στην Ελλάδα, αλλά στην Ουάσιγκτον. Έγινε διαγωνισμός δημόσιος με κλειστές προσφορές στην πρεσβεία μας και κλήθηκαν και συμμετείχαν εκτός από εμάς άλλες 6 – 7 μεγάλες, τεράστιες εταιρείες αμερικάνικες και, αν θυμάμαι καλά, και μία - δύο ελληνικές. Εμείς δώσαμε τη μικρότερη προσφορά. - Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα στους δημόσιους διαγωνισμούς δεν μεσολαβούν οι πολιτικοί; - Συγνώμη, στην Ελλάδα όταν γίνεται ένας δημόσιος διαγωνισμός με επιτροπές μεσολαβούν άλλοι. Επικεφαλής ήταν ο έλληνας Πρέσβης. - Εδώ είναι Ελλάδα... - Ελλάδα μπορεί να είναι αλλά εγώ παρ’ όλα τα μυστήρια και τις διαπλοκές που λέγονται... - Εμείς θα κάνουμε το συνήγορο του διαβόλου. Εμείς δε δεχόμαστε ότι εσείς κάνατε μια εξυπηρέτηση στο ΠΑΣΟΚ και κάποια στιγμή δε σκέπτεστε ως επιχειρηματίας – μα και τίποτα να μην πείτε – τα οφέλη. Είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι τα δύο μεγάλα έργα που γίνονται στη Χίο, το Φράγμα «Κόρης Γεφύρι» και το Νοσοκομείο, τα αναλαμβάνει να τα φτιάξει η εταιρεία του κου Βίου, η «Όμηρος»; - Δεν ξέρω αν η λέξη τυχαίο είναι η δόκιμη. Η πραγματικότητα είναι ότι εγώ ανέλαβα το μεν «Κόρης Γεφύρι» σε ένα δημόσιο διαγωνισμό που συμμετείχαν 96 από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα. Υπέγραψα τη σύμβαση το Νοέμβρη του 2005, όχι επί ΠΑΣΟΚ. Ξέρω από τη φύση της δουλειάς μου ότι τα κόμματα σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς... - Θέλετε να μας πείτε ότι τα έχετε καλά και με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΝΔ; - Όχι. Ακριβώς το αντίθετο λέω. Ότι τα κόμματα, σαν φορείς του δημοσίου, οι εκπρόσωποί τους δεν μπορούν να παίξουν κανένα ρόλο σ’ αυτού του είδους τους διαγωνισμούς. Δεν μπορούν και να θέλουν. Όταν πάω και δώσω μια έκπτωση 50% και ανοίξει ο φάκελός μου και ο άλλος έχει 45%, δε θα μου το δώσουν; - Καμιά φορά δε συνεννοείστε οι εργολάβοι... - Άλλο τι κάνουν οι εργολάβοι μεταξύ τους και άλλο το τι γίνεται σε συνεννοήσεις – όπως υπονοείτε – με τους εκπροσώπους κομμάτων. - Δεν καταλαβαίνω, πώς γίνεται δύο μεγάλα έργα στη Χίο να τα παίρνετε εσείς; - Συμμετείχα σε διαγωνισμούς. Κατ’ αρχήν το έργο του «Σκυλίτσειου» δεν το έχω πάρει εγώ, το έχει πάρει ο ΑΚΤΩΡ με μια μεγάλη γαλλική εταιρεία. Ο ΑΚΤΩΡ τα περισσότερα έργα που έχει στην Ελλάδα έτσι τα υλοποιεί. Με ήξεραν, γνώριζαν ότι είχα εταιρεία στη Χίο... - Είχατε και την ανιψιά σας υφυπουργό Υγείας... - Τι σχέση έχει τώρα η Ελπίδα μ’ αυτό; - Ο ΑΚΤΩΡ κάνει νοσοκομείο. Γιατί να μην πάρει υπ’ όψιν του ότι έχει επαφή με έναν συγγενή της υφυπουργού; - Μα κι αυτή η σύμβαση του Νοσοκομείου υπογράφτηκε το 2003, προς το τέλος, και αμέσως μετά σταμάτησε το έργο λόγω της αρχαιολογίας. Άρα ο ΑΚΤΩΡ και κάθε ΑΚΤΩΡ γνώριζε ότι σε τρεις μήνες γίνονταν εκλογές. Και τότε το κλίμα – για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους – ήταν αρνητικό. Όλοι γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ. Να πω κάτι επειδή αναφερθήκατε στην Ελπίδα; - Ό,τι θέλετε. - Όπως σας είπα εισαγωγικά, εκτός από τον εαυτό μου που έχω στενοχωρεθεί πάρα πολύ, όπως και για τον Ηλία τον Πιταούλη που δεν έφταιγε σε τίποτα, έχω στενοχωρεθεί όμως πάρα πολύ για όσα λέγονται στη Χίο και μου κάνει φοβερή εντύπωση γιατί μίλησα για τον αγριανθρωπισμό των ΜΜΕ στη Αθήνα. Αυτοί είναι άνθρωποι που τελικά αποδεικνύεται κάθε μέρα σε τέτοιες περιπτώσεις ότι δεν τους ενδιαφέρει η είδηση, δεν τους ενδιαφέρει η πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρει η αντικειμενικότητα – και όχι όλα τα ΜΜΕ αλλά τα περισσότερα- αλλά τους ενδιαφέρει να πιουν αίμα και γι’ αυτό δε σταματάνε μπροστά σε τίποτα να παραποιούν την αλήθεια με τον πιο επαίσχυντο τρόπο, όπως δεν έχουν και κανένα πρόβλημα την επόμενη μέρα να πουν άλλα. Εδώ λοιπόν φτάσανε – επειδή είχαμε συγγένεια με την Ελπίδα και μιλάω για τη Χίο που ακούω- να αμφισβητούν το ήθος και την εντιμότητα της Ελπίδας και να λένε διάφορα απίθανα πράγματα. Αν θυμάστε, η Ελπίδα το 1998 – 1999 ήταν (μια συμβολαιογραφούλα), μια συμβολαιογράφος που δεν ήξερε προσωπικά καν τον Τσουκάτο – και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Τώρα μπλέξανε την Ελπίδα επειδή εμπλέκομαι εγώ – να πω κακώς αυτοκριτικά με τα σημερινά δεδομένα. Δεν ντρέπονται να μπλέκουν την Ελπίδα σε τέτοιες ιστορίες, για λεφτά, ότι μεσολάβησε, ότι κι αυτή κάτι είχε...; Είναι απίθανα πράγματα. - Εκ των πραγμάτων, την εποχή στην οποία αναφερόμαστε εμείς η Ελπίδα Τσουρή δεν είναι βουλευτής. - Όχι μόνο δεν είναι βουλευτής αλλά δεν ασχολείται καν με τέτοια ζητήματα. Ζει στην επαρχία. Δεν ήξερε κανέναν Τσουκάτο, ποτέ δεν τον είχε δει. - Δεν παύει όμως να είναι ένα προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ το οποίο θέλει να ανέλθει στα κλιμάκια, βάζει υποψηφιότητα και μια γνωριμία την οποία έχει ο Στέλιος Βίος και με τον Τσουκάτο και με το ΠΑΣΟΚ και με το μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ που κάνει εξυπηρετήσεις τέτοιου είδους, μετράει στους πόντους, σπρώχνοντάς την προς τα πάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Βουλευτής δεν εκλέγεται από το λαό. Ο λαός βγάζει τον Βουλευτή αλλά όσο να ‘ναι όλα αυτά βοηθάνε. - Δεν το κατάλαβα. Τι, βοήθησα να εκλεγεί για να την ψηφίσουν οι Χιώτες; - Δεν αμφισβητείται ότι ο βουλευτής εκλέγεται από το λαό. Αλλά εκ των πραγμάτων η είσοδος στους μηχανισμούς, ίσως και οι γνωριμίες οι δικές σας την βοήθησαν να γίνει υφυπουργός. - Αυτό είναι εξίσου αστείο να λέγεται. Τους υπουργούς και τους υφυπουργούς δεν τους έβαζε ο Τσουκάτος αλλά ο κ. Σημίτης, ο Πρωθυπουργός της Χώρας τους έβαζε. Αν αρχίσουμε να αμφισβητούμε και το πολιτικό ήθος του Σημίτη... - Ο κ. Σημίτης δεν ήξερε τι κάνει ο Τσουκάτος; - Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να γνώριζε όλες αυτές τις διαδικασίες όπως δεν τις γνωρίζει κανένας πρωθυπουργός. Έχει γραμματείς, έχει «Φαρισαίους» που κάνουν κάποιες συγκεκριμένες εργασίες. - Ένα κόμμα ξεκινώντας να κάνει εκλογές γνωρίζει τις δαπάνες στα ΜΜΕ. Στο ερώτημα λοιπόν πού θα βρεθούν τα χρήματα, βγαίνει και λέει ο στρατηγός: Αρχηγέ, άκου να δεις έχουμε από Siemens ένα εκατομμύριο, από άλλη εταιρεία ένα εκατομμύριο κ.ο.κ. Είναι καλυμμένο το πράγμα και από εκεί και πέρα το πώς θα έρθουν τα λεφτά το κανονίζει ο Τσουκάτος. Δε δέχομαι ότι ο Σημίτης δεν ξέρει και είναι αθώος και ότι ο Τσουκάτος είναι ο κακός της υπόθεσης. - Κατ’ αρχήν εγώ είμαι πολύ θυμωμένος με τον Τσουκάτο. Δεν υποστηρίζω τώρα πλέον που έγιναν όλα αυτά, κανέναν Τσουκάτο και δε με ενδιαφέρει προσωπικά όλη αυτή η ιστορία «τα πήρε ο Τσουκάτος, τα πήγε, πήγαν, δεν πήγαν στο κόμμα». Δε με απασχολεί καθόλου αυτό το ζήτημα. Εγώ σας αναφέρομαι πάρα πολύ συγκεκριμένα και πάρα πολύ ειλικρινά και θα φανούν στην πορεία όλα αυτά που σας λέω, χωρίς ίχνος ψέματος. - Έχετε καταθέσει στον Εισαγγελέα; - Αυτοβούλως πήγα και κατέθεσα. - Δε σας κάλεσε εκείνος; - Όχι, αυτοβούλως. Κι ο Ηλίας το ίδιο. - Ο Βόγιας πώς μπαίνει μέσα σε όλη αυτή την ιστορία; - Άλλη αυτή η ιστορία... Ο Βόγιας είναι ανιψιός της αδελφής μου, της Λέλας Βόγια, που νομίζω ότι όλοι τη γνωρίζετε, όχι μόνο από το «Ερύθα» αλλά και από την προσωπική της ζωή και την επαγγελματική της επάρκεια. - Βεβαίως, αξιόλογη και σεβαστή κ.λπ. - Η Λέλα εκτός των άλλων έχει μεγαλώσει δύο πάρα πολύ καλά παιδιά. Το Μιχάλη και την κόρη της τη Μαίρη. Ο Mike είναι 44 χρονών σήμερα. Ήρθε στα 8 του χρόνια εδώ με την οικογένειά του από την Αμερική, ήταν τρίτη δημοτικού και ενώ ήρθε για να πάρουν και την ελληνική παιδεία δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί και πήγε σε αμερικάνικο σχολείο. Ακόμα και τώρα αν τον ακούσεις να μιλάει μιλάει σπαστά ελληνικά και δεν ξέρει και την ελληνική ορολογία καλά. Ο Mike αφού τελειώνει εδώ το σχολείο σε ηλικία 17-18 χρονών πηγαίνει σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής. Είναι ένας προικισμένος άνθρωπος, ένας άριστος επιστήμονας με εργασίες επιστημονικές κ.λπ. - Με τη Siemens πώς μπλέκεται; - Δεν μπλέκεται καθόλου. Το φωνάζει αλλά ποιος τον ακούει σ’ αυτόν τον αγριανθρωπισμό που λέμε; Λέει συγκεκριμένα πράγματα για τα οποία κι εγώ δεν ήξερα λεπτομέρειες. Ήξερα λεπτομέρειες ως προς την επιστημονική του πλευρά. Ήξερα ότι στο Πανεπιστήμιο ακόμα ως φοιτητής στο διδακτορικό του έβαλε σε μια ροή τα πράγματα για το «έξυπνο μάτι». Αυτό το έχει παρουσιάσει στη NASA, σε διεθνείς εκδηλώσεις κ.α. Επιστημονικές λεπτομέρειες δεν ξέρω αλλά το «έξυπνο μάτι» είναι μια λογική για το πώς ένας Η/Υ μπορεί να αντιλαμβάνεται με κάποια ηλεκτρονικά σήματα και να καταγράφει και από εκεί και πέρα να δίνει οδηγίες ακόμα και στο φυσικό μάτι ενός ανθρώπου που είναι παραπληγικός, για παράδειγμα, και δεν μπορεί να έχει καμία επικοινωνία, πώς μπορεί λοιπόν αυτός να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα. Κι αυτά τα σήματα να φτάνουν στο κομπιούτερ και να φτάσει στο σημείο να επικοινωνεί και ένας παραπληγικός. Αυτό σε πληροφορώ, ο Mike το έκανε σε ηλικία 24 – 25 χρόνων. - Δηλαδή είναι μια ιδιοφυία; - Ήταν μια ιδιοφυία από μικρός. - Πώς μπλέκεται με τη Siemens; - Αυτό προσπαθώ να σας πω αλλά για να το καταλάβετε πρέπει να μάθετε πρώτα ποιος είναι ο Mike. Ξεκινάει με ένα θείο του, άντρα της αδελφής του πατέρα του στην Αμερική, έναν πολύ ευκατάστατο, έξυπνο άνθρωπο και με διεθνείς επιχειρήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες, προγράμματα και όλα αυτά, βλέπει το ταλέντο του και του λέει να κάνουν μια εταιρεία μαζί, να την αναπτύξουμε, να κάνεις εσύ το επιστημονικό κομμάτι κ.λπ. Την κάνουν την εταιρεία, προχώρησε κάπως και στη συνέχεια για λόγους δικούς του και επιστημονικούς ήθελε να έρθει στην Ελλάδα με την οικογένειά του – έχει τρία παιδάκια – και έρχεται το ’99, συνεχίζει αυτό το πρόγραμμα εδώ, συνεχίζει ο θείος του και του βάζει απευθείας αυτά τα λεφτά στο λογαριασμό του. Λέει και αποδεικνύει ότι αυτά τα λεφτά είναι δικά μου, τα διαχειρίζομαι εγώ, είναι στο λογαριασμό μου, δεν τα έχω δώσει πουθενά. Τους φέρνει στοιχεία. - Η Siemens πού είναι; - Πουθενά. Κι έχει μπλέξει ο άνθρωπος και σου λέει – και τα παρουσιάζει παντού και στον Εισαγγελέα – και νομίζω ότι χτες που τον είχε καλέσει απ’ ό,τι ξέρω για δεύτερη φορά έδωσε πλήρεις διευκρινίσεις. - Δηλαδή λέτε ότι τα 3,3 εκ. γερμανικά μάρκα που φαίνεται ότι η Siemens κατέθεσε σε εκείνον ήταν δικά του και δεν έχει καμία δουλειά η Siemens; - Ακριβώς. Πώς είναι δυνατόν να είναι ξένα λεφτά; - Πώς τον έμπλεξαν με σας; Επίτηδες; - Γιάννη, μου βάζεις κάποιες ερωτήσεις που δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω. Αυτή η ιστορία ξεκίνησε εν μέρει από τη Χίο και το ξέρω από δημοσιογράφους. Κάποιοι γνωστοί εκεί παράγοντες οι οποίοι αγαπούν πάρα πολύ την Ελπίδα κι εμένα, τα ξέρετε αυτά, δίνανε συνεχώς σε ΜΜΕ – κάποια στιγμή θα λεχθούν και επώνυμα όλα αυτά και από τους δημοσιογράφους τους ίδιους – ότι τους παίρνανε και τους πίεζαν λέγοντας : να η συγγένεια του κου Βίου με το Βόγια, να της κας Τσουρή. Φτάσανε να βγάζουνε φωτογραφία σε ένα ΜΜΕ, τη δική μου και στο μέσον της φωτογραφίας την Ελπίδα και το Βόγια. - Το Λαμπρινούδη εννοείτε; - Ε, δε θέλω να πω ονόματα και ούτε θέλω να ανακατέψω τέτοια ζητήματα, δεν είναι της ώρας. Εκείνο που λέω και είναι πραγματικό γεγονός είναι ότι για παράδειγμα ένας συγκεκριμένος δημοσιογράφος είχε λάβει φάκελο με όλη τη δραστηριότητα την επαγγελματική τη δική μου για τη μαρίνα της Χίου, για το Φράγμα «Κόρης Γεφύρι», για τον Κορακάρη, με στοιχεία, με εταιρείες, με το «Α» με το «Β» με το «Γ»... - Βλέπετε και εσωτερικό πόλεμο στην Τσουρή, μέσα από αυτό, δηλαδή; - Όχι βλέπω εγώ. Σας είπα, αφήστε να καταπέσει αυτή η σκόνη, αυτή η βρομιά αυτή τη στιγμή και θα φανούν όλα. ...Εχτές είχες κάποιες συνεντεύξεις του κου Κοτσακά και του κου Τριαντάφυλλου και οι δύο γνωστοί, στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη Χίο χρόνια. Δείτε το πολιτικό τους ήθος σε σχέση με την Ελπίδα και δείτε και κάποιες άλλες πρακτικές σε σχέση με την Ελπίδα. Όταν την Κυριακή μαθαίνω ότι κάποιοι γύριζαν στην πλατεία και είχαν φωτοτυπίες της Ελευθεροτυπίας, η οποία «Ελευθεροτυπία» ανέγραφε σε μια στήλη όλες τις εταιρείες που έχω εγώ λες και είναι έγκλημα να έχει κανείς επαγγελματική δράση και τις συνέδεαν με το Βόγια και την Τσουρή. Είναι απίθανο, μόνοι τους κράζουν. Μόνοι τους απροκάλυπτα φανερώνονται. Δείτε από τις δηλώσεις Κοτσακά – Τριαντάφυλλου πόσο διαφέρουν οι μεν από τους δε. Εγώ τον κο Τριαντάφυλλο ούτε προσωπικά δεν τον έχω γνωρίσει. - Εμένα μου μένει η απορία πώς ένας εύστροφος άνθρωπος, ένας επιχειρηματίας, ένας άνθρωπος που είναι μέσα στην πιάτσα, του λέει ο Τσουκάτος «κοίτα να δεις δώσε μου ένα φίλο σου»... - Δεν μου είπε δώσε μου ένα φίλο σου, μου είπε «δώσε μου ένα λογαριασμό». - Ναι, ένα λογαριασμό σου για να μεταφέρουμε κάποια χρήματα από τη Γερμανία στην Ελλάδα και δεν του είπε αυτός ο εύστροφος άνθρωπος «ρε Θόδωρε, ολόκληρο ΠΑΣΟΚ, π’ ανάθεμά το, εσύ είσαι το δεξί χέρι του Σημίτη, εγώ θα ‘ρθω ο Στέλιος, ο φίλος, να σου δώσω ένα λογαριασμό που δεν έχω και σου δίνω ένα λογαριασμό φίλου μου». - Γιάννη αυτό το ερώτημα μου το ξαναέθεσες και σου απάντησα με πάσα ειλικρίνεια και με όλη την πραγματικότητα. - Είπατε εμμέσως ότι φερθήκατε αφελώς. - Φέρθηκα αφελώς, αλλά πιστεύω ότι φέρθηκα όπως θα φερότανε ο κάθε άνθρωπος σαν κι εμένα - ούτε μέλος του ΠΑΣΟΚ να είμαι, να έχω μια προσωπική φιλία και σχέση, να βλέπω έναν Τσουκάτο ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν όπως ήταν και που τον πίστευα και σαν φίλο και σαν άνθρωπο. Σε ένα δυομισάρι έμενε στα Κάτω Πατήσια, έναν άνθρωπο που επανειλημμένα σε συζητήσεις έλεγε ότι εγώ δε θέλω ποτέ μου να περάσω από την πολιτική ζωή και να πουν, νά ορίστε πέρασε κι ένας ακόμα πολιτικός κλέφτης – σε συζητήσεις τα προηγούμενα χρόνια σε ένα ποτό, σε ένα φαγητό, φιλοσοφικού χαρακτήρα όλα αυτά. Εγώ γιατί να αμφισβητήσω αυτό που μου λες εκείνη την εποχή; Μπορεί τώρα που τα σκέπτεσαι κι εσύ και ένας τρίτος αυτό το ερώτημα να είναι πολύ φυσιολογικό. Αυτό όμως που σου απαντώ είναι η αλήθεια. Τώρα αν ήμουν χαζός ή όχι, εκ των υστέρων έτσι αποδεικνύεται.
Από: http://www.alithia.gr/
…….
Συνεχίζεται…
Αυτές οι μέρες ήταν εφιαλτικές για μένα. Έπεσα πάνω στον αγριανθρωπισμό των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της Αθήνας και ακούστηκαν τα πιο απίθανα πράγματα. Με ανακουφίζει που μιλώ με ένα καθαρό ΜΜΕ, ραδιόφωνο της πατρίδας μου. Με ενδιαφέρει κυρίως να πληροφορήσω τους συμπατριώτες μας και κυρίως τους φίλους μου που με γνωρίζουν επί τόσα χρόνια και που δε θα ήθελα με τίποτα να πέσουν κι αυτοί θύματα μιας τέτοιας άγριας παραπληροφόρησης. - Είναι τιμή για τη Χίο που βρέθηκε να έχει τρεις χιώτες επιχειρηματίες οι οποίοι φέρονται ότι πρωταγωνιστούν στο σκάνδαλο SIEMENS; - Τιμή δεν μπορεί να είναι ούτε για τους ανθρώπους, ούτε για το μέρος όταν ονόματα αναμειγνύονται σ’ αυτό που λέμε σκάνδαλο. Αλλά πρέπει να σκεφθούν όλοι όλα όσα έγιναν σε ποιο ιστορικό περιβάλλον έγιναν, μέσα σε ποια εποχή και κατά πόσον όλο αυτό που λέμε σκάνδαλο σήμερα, όσον αφορά εμένα και τον Ηλία, ήταν σκάνδαλο. Για μένα δεν υπήρξε προσωπικά και βεβαίως για τον Ηλία τον Πιταούλη κανένα σκάνδαλο. Δεν αναμειχθήκαμε σε κανένα σκάνδαλο. Καμία SIEMENS δεν ξέραμε, κανένα άτομο από τη SIEMENS δεν ξέραμε, δεν μιλάγαμε με κανένα, με κάποιον που ήταν εκείνη την εποχή γραμματέας... - Μιλάμε για το 1999 που το ΠΑΣΟΚ ήταν στην εξουσία. Εσείς υπήρξατε μέλος του ΠΑΣΟΚ; - Εγώ δεν ήμουν μέλος. Εδώ και τρία – τέσσερα χρόνια έχω μπει στο μητρώο των φίλων του ΠΑΣΟΚ και σε κάποιες διαδικασίες τοπικά – όπως τα δημοψηφίσματα – συμμετείχα. Ποτέ δεν έχω συμμετάσχει σε οργανώσεις, σε διαδικασίες, σε συνελεύσεις. Δε λέω ότι θα ήταν κακό. Πραγματικά δεν έγινε. - Η ειδησεογραφία που έχει παρουσιαστεί τις τελευταίες ημέρες αναφέρει ότι εσείς και ο κ. Πιταούλης ήσασταν οι ενδιάμεσοι του ΠΑΣΟΚ, ώστε να κατατεθούν στο κόμμα κάποια χρήματα ως οικονομική ενίσχυση, τα οποία όμως προέρχονταν από τη Siemens. - Έτσι γράφεται, όμως δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα και όσο περνάνε οι μέρες ακόμα και από τα ίδια Μέσα που είπαν όλες αυτές τις υπερβολές – για να μην πω άλλο χαρακτηρισμό – και τις ανακρίβειες, αρχίζει και σ’ αυτά να αποκαθίσταται η αλήθεια για το ρόλο το δικό μου και του Πιταούλη. Εγώ λοιπόν εκείνη τη στιγμή δεν εξυπηρετούσα κανένα ΠΑΣΟΚ ή κανένα οποιοδήποτε κόμμα. Εγώ είχα μία – όλοι το γνωρίζουν αυτό – προσωπική, φιλική, καθημερινή, ανθρώπινη σχέση με το Θόδωρο Τσουκάτο. Είχα μια ανθρώπινη σχέση, όπως ήμουν φίλος επί 40 χρόνια με τον Ηλία Πιταούλη. - Τον Τσουκάτο τον γνωρίζετε το ’99; - Όχι βέβαια. Τη γυναίκα του Τσουκάτου τη γνωρίζω από την περίοδο της δικτατορίας που ήταν συνδικαλίστρια στη φιλοσοφική σχολή Αθηνών, όπου συμμετείχε ενεργά, και τον Τσουκάτο τον γνωρίζω το ’96-’97. - Έχω την εξής απορία. Φεύγουν κάποια χρήματα από τη Siemens για να πάνε στο ΠΑΣΟΚ. Έτσι δεν είναι; - Όχι. Αυτό λέγεται τώρα. Τώρα ομολογείται δημόσια από τον Τσουκάτο. Εγώ εκείνη την εποχή γνώριζα - κι αυτό κατατίθεται από πάρα πολλούς ανθρώπους κι όλο και περισσότεροι αρχίζουν και τα λένε αυτά, και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ – ότι εμένα μου ζητήθηκε από το Θόδωρο Τσουκάτο να βοηθήσω εν όψει του συνεδρίου του Μαρτίου του 1999 πολύ καθαρά και ανθρώπινα, και μου λέχθηκε ότι στην εξόρμηση την οικονομική που είχε γίνει και γίνεται από όλα τα κόμματα παραμονές συνεδρίων για συγκέντρωση χρημάτων από μέλη, φίλους κ.λπ. του κόμματος, μου είπε ότι έχει συγκεντρωθεί ένα ποσό «χ» στη δυτική Ευρώπη, από τις οργανώσεις... - Τι «χ»; - Μου είπε περίπου 1 εκατομμύριο μάρκα και αυτό το ποσό θέλουν να το φέρουν στην Ελλάδα. Όπως καταλαβαίνεις, μου είπε, αυτό το ποσό δεν μπορούν να το φέρουν μεμονωμένα κάποια άτομα, γιατί και απαγορεύεται και μπορούν να πέσουν σε κάποια πιθανή άσχημη κατάσταση... - Γιατί απαγορεύεται; - Ε, πώς θα το έπαιρναν; Αν στη Γερμανία ή την Ολλανδία έβγαινε ένας άνθρωπος, ή από την Ελλάδα, με μια τσάντα με τόσα λεφτά και τον έπιαναν δε θα δημιουργούνταν τεράστιο θέμα; - Κε Βίο, είστε άνθρωπος έξυπνος, εύστροφος. Γιατί εκείνη την ώρα δε σκεφτήκατε να πείτε: Ολόκληρη οργάνωση το ΠΑΣΟΚ, ο Τσουκάτος ήταν το δεξί χέρι του Σημίτη, ο στρατηγός, το κόμμα με τις οργανώσεις του στο εξωτερικό δεν είχε έναν τραπεζικό λογαριασμό να κάνει τις μεταφορές των χρημάτων, τις συναλλαγές κ.λπ; Πρέπει να βρίσκει τρίτους πλάγιους δρόμους, αφού είναι χρήματα από οικονομικές ενισχύσεις; - Σωστό το ερώτημα, αλλά είναι σωστό τώρα, μετά από όλα αυτά τα ζητήματα που αποκαλύπτονται για τη SIEMENS και τα μαύρα ταμεία. - Εσείς δεν το αναρωτηθήκατε τότε; - Όχι βέβαια, και γιατί να το αναρωτηθώ; Και σας ρωτώ και σας το ίδιο. Αν είχατε μια τέτοια σχέση με έναν άνθρωπο, στέλεχος του επιπέδου του Θόδωρου και μάλιστα με έναν άνθρωπο ο οποίος δεν ήταν μέλος ενός κόμματος για να γνωρίζει διαδικασίες κ.λπ. αν θα ‘πρεπε εγώ εκείνη την εποχή να αμφισβητήσω πρώτα τα λόγια του Θόδωρου, να με βάλουν σε σκέψεις, να πω: μήπως δεν είναι έτσι; - Εσείς εκείνη την ώρα – μας λέτε τώρα – σκεφτήκατε αγαθά και είπατε «ας εξυπηρετήσω». - Εντελώς καλοπροαίρετα, να μην πω αγαθά. - Δεν μπορεί όμως και κάποιος να πει τώρα κακοπροαίρετα: «τσάμπα μεσολάβησες εσύ για να έρθουν τα λεφτά ή είπες κι εσύ ότι κάνεις τη διευκόλυνση προσδοκώντας οφέλη»; - Αν είναι δυνατόν εγώ, ακόμα και γι’ αυτούς που δε με γνωρίζουν, αν απευθυνόταν κάποιος φίλος σε έναν επιχειρηματία για να βοηθήσει ένα κόμμα με 420.000 ευρώ, αν εγώ θα μπορούσα να σκεφθώ ή να ζητήσω τότε από το Θόδωρο τον Τσουκάτο, να σκεφθώ μίζα, να κρατήσω κι εγώ λεφτά! Μα αν είναι δυνατόν! Και εν πάση περιπτώσει απάντηση σ’ αυτό έδωσε ο ίδιος ο Τσουκάτος, όταν στην ανακοίνωσή του λέει ότι απευθύνθηκε σε εκείνο το πρόσωπο χωρίς κανένα ίδιον όφελος. Και προς τιμήν του το λέει, παρ’ όλο που πρέπει να πω ότι αυτόν τον καιρό είμαι πάρα πολύ θυμωμένος, πάρα πολύ εκνευρισμένος, πάρα πολύ έξαλλος με τον Τσουκάτο, όχι για κανέναν άλλο λόγο εκτός των άλλων, αλλά γιατί τότε μου απέκρυψε – εμένα που ήμουνα φίλος του – ότι αυτά τα χρήματα ήταν χρήματα μιας επιχείρησης – θα μπορούσε να είναι οποιαδήποτε επιχείρηση. - Με τον κ. Τσουκάτο αυτές τις ημέρες έχετε μιλήσει; - Μίλησα όταν πληροφορήθηκα από τον Ηλία, αρχές Μαΐου που ήμουν στη Χίο, το δημοσίευμα – μου το έφερε φοβερά ανήσυχος και πιεσμένος. Από τότε έχω μιλήσει τρεις με τέσσερις φορές μαζί του. - Και τι σας έχει πει; - Κατ’ αρχήν μου ζήτησε συγνώμη που δε μου είπε για τη Siemens, μου είπε πού να τα φανταστώ κι εγώ αυτά, ρε Στέλιο, αυτά συνηθίζονται, εντάξει. Όλα τα κόμματα παίρνουν ενισχύσεις εκείνη την περίοδο. Έκρινα ότι δε χρειαζόταν να πω για μια επιχείρηση η οποία – οποιαδήποτε επιχείρηση – ίσως σκέφτηκε ότι εγώ δε θα το ‘κανα. Και να σας πω κάτι. Εγώ δε θα το έκανα γιατί δεν είχα δικό μου λογαριασμό. Γιατί απευθύνθηκα σε ένα φίλο μου. - Ο Πιταούλης λοιπόν εμπλέκεται όταν εσείς λέτε ότι δεν έχετε ο ίδιος λογαριασμό αλλά ένας φίλος σας. - Όχι, ακριβώς έτσι. Μου είπε «έχεις κανένα φίλο σου, αφού δεν έχεις εσύ λογαριασμό, που να του έχεις εμπιστοσύνη ότι θα φέρει τα λεφτά;” - Στ. Βίο δεν είναι περίεργο που ο Τσουκάτος, ο στρατηγός, «ο λύσε και δέσε το ’99 μέσα στο ΠΑΣΟΚ» απευθύνεται σε ένα φίλο του για να πει ο φίλος του στον άλλο φίλο του να φέρουν χρήματα του ΠΑΣΟΚ τα οποία είναι οικονομικές ενισχύσεις των μελών; Δεν είναι αυτό περίεργο; - Γιάννη, σ’ αυτό το ερώτημα σου απήντησα και προηγουμένως. Ο Τσουκάτος αποδεικνύεται ότι αυτός γνώριζε από πού είναι τα λεφτά, γιατί το ομολόγησε, το παραδέχθηκε. Εγώ όμως δε γνώριζα. Και να σου πω και κάτι πολύ απλό που δείχνει πόσο καλοπροαίρετα, πόσο απλά λειτούργησα εγώ και ο Ηλίας κατά προέκταση. Όλα αυτά που ακούμε τις τελευταίες ημέρες περί off shore εταιρειών, περί Κανάριων νησιών, περί παραδείσων που τρέχουν τα λεφτά της SIEMENS γύρω - γύρω και εξαφανίζονται και κρυφοί λογαριασμοί. Εδώ δεν υπήρχε κανένας κρυφός λογαριασμός. Δύο άνθρωποι εντελώς καλοπροαίρετα, χαζά, εντελώς ερασιτεχνικά, γιατί αυτό γνώριζαν, έβαλαν το ονοματάκι τους. Ο Ηλίας έβαλε το όνομά του και εγώ όπως φέρθηκα. Αν ξέραμε ότι ήταν μαύρα, θα κάναμε αυτές τις λειτουργίες; Δεν είμαστε και τόσο ηλίθιοι. Φερθήκαμε ηλίθια αλλά όχι όμως κι έτσι. - Κάθε άλλο. Δεν είστε ηλίθιος και ξέρετε πολύ καλά ότι τελικώς όπως είναι κοινά παραδεκτό οι μεγάλες επιχειρήσεις και οι μικρές βοηθάνε τα κόμματα για να έχουν κι αυτά κάποιο όφελος... - Ακριβώς. Αυτά ποιος δεν τα γνωρίζει...; - Τώρα όμως πρέπει να το πονηρέψουμε το πράγμα. Δηλαδή ο Στέλιος ο Βίος κάνει τη μεγάλη εξυπηρέτηση που του γυρεύει ο στρατηγός του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο, χωρίς να σκέφτεται ότι έχει μια μεγάλη κατασκευαστική επιχείρηση; Βλέπουμε για παράδειγμα ότι παίρνετε ένα μεγάλο έργο που είναι η πρεσβεία της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον... - Τι σχέση έχει τώρα αυτό; Κατ’ αρχήν να πω γι’ αυτό. Είναι περίεργο να συνδέονται κάποια πράγματα. Εγώ νιώθω πάρα πολύ υπερήφανος που η εταιρεία μου πήρε και κατασκεύασε την ελληνική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον και έχει πάρει και επαίνους. Αυτή τη στιγμή χρησιμοποιείται ένα πολύ σύγχρονο κτήριο, πολύ ευαίσθητο, δίπλα στο Λευκό Οίκο. Έγινε διαγωνισμός για την πρεσβεία και έγινε ο διαγωνισμός στην Ουάσιγκτον. Έγινε το 1996 – 1997, καμία σχέση με τα χρόνια που μιλάμε. Το ’99 εμείς κοντεύαμε να το τελειώσουμε το έργο. - Το ’96 – ’97 ήσασταν – όπως μας είπατε – φίλος με τον Τσουκάτο. - Και τι σχέση έχει αυτό; Επαναλαμβάνω, ο διαγωνισμός έγινε όχι στην Ελλάδα, αλλά στην Ουάσιγκτον. Έγινε διαγωνισμός δημόσιος με κλειστές προσφορές στην πρεσβεία μας και κλήθηκαν και συμμετείχαν εκτός από εμάς άλλες 6 – 7 μεγάλες, τεράστιες εταιρείες αμερικάνικες και, αν θυμάμαι καλά, και μία - δύο ελληνικές. Εμείς δώσαμε τη μικρότερη προσφορά. - Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα στους δημόσιους διαγωνισμούς δεν μεσολαβούν οι πολιτικοί; - Συγνώμη, στην Ελλάδα όταν γίνεται ένας δημόσιος διαγωνισμός με επιτροπές μεσολαβούν άλλοι. Επικεφαλής ήταν ο έλληνας Πρέσβης. - Εδώ είναι Ελλάδα... - Ελλάδα μπορεί να είναι αλλά εγώ παρ’ όλα τα μυστήρια και τις διαπλοκές που λέγονται... - Εμείς θα κάνουμε το συνήγορο του διαβόλου. Εμείς δε δεχόμαστε ότι εσείς κάνατε μια εξυπηρέτηση στο ΠΑΣΟΚ και κάποια στιγμή δε σκέπτεστε ως επιχειρηματίας – μα και τίποτα να μην πείτε – τα οφέλη. Είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι τα δύο μεγάλα έργα που γίνονται στη Χίο, το Φράγμα «Κόρης Γεφύρι» και το Νοσοκομείο, τα αναλαμβάνει να τα φτιάξει η εταιρεία του κου Βίου, η «Όμηρος»; - Δεν ξέρω αν η λέξη τυχαίο είναι η δόκιμη. Η πραγματικότητα είναι ότι εγώ ανέλαβα το μεν «Κόρης Γεφύρι» σε ένα δημόσιο διαγωνισμό που συμμετείχαν 96 από τις μεγαλύτερες εταιρείες στην Ελλάδα. Υπέγραψα τη σύμβαση το Νοέμβρη του 2005, όχι επί ΠΑΣΟΚ. Ξέρω από τη φύση της δουλειάς μου ότι τα κόμματα σε τέτοιου είδους διαγωνισμούς... - Θέλετε να μας πείτε ότι τα έχετε καλά και με το ΠΑΣΟΚ και με τη ΝΔ; - Όχι. Ακριβώς το αντίθετο λέω. Ότι τα κόμματα, σαν φορείς του δημοσίου, οι εκπρόσωποί τους δεν μπορούν να παίξουν κανένα ρόλο σ’ αυτού του είδους τους διαγωνισμούς. Δεν μπορούν και να θέλουν. Όταν πάω και δώσω μια έκπτωση 50% και ανοίξει ο φάκελός μου και ο άλλος έχει 45%, δε θα μου το δώσουν; - Καμιά φορά δε συνεννοείστε οι εργολάβοι... - Άλλο τι κάνουν οι εργολάβοι μεταξύ τους και άλλο το τι γίνεται σε συνεννοήσεις – όπως υπονοείτε – με τους εκπροσώπους κομμάτων. - Δεν καταλαβαίνω, πώς γίνεται δύο μεγάλα έργα στη Χίο να τα παίρνετε εσείς; - Συμμετείχα σε διαγωνισμούς. Κατ’ αρχήν το έργο του «Σκυλίτσειου» δεν το έχω πάρει εγώ, το έχει πάρει ο ΑΚΤΩΡ με μια μεγάλη γαλλική εταιρεία. Ο ΑΚΤΩΡ τα περισσότερα έργα που έχει στην Ελλάδα έτσι τα υλοποιεί. Με ήξεραν, γνώριζαν ότι είχα εταιρεία στη Χίο... - Είχατε και την ανιψιά σας υφυπουργό Υγείας... - Τι σχέση έχει τώρα η Ελπίδα μ’ αυτό; - Ο ΑΚΤΩΡ κάνει νοσοκομείο. Γιατί να μην πάρει υπ’ όψιν του ότι έχει επαφή με έναν συγγενή της υφυπουργού; - Μα κι αυτή η σύμβαση του Νοσοκομείου υπογράφτηκε το 2003, προς το τέλος, και αμέσως μετά σταμάτησε το έργο λόγω της αρχαιολογίας. Άρα ο ΑΚΤΩΡ και κάθε ΑΚΤΩΡ γνώριζε ότι σε τρεις μήνες γίνονταν εκλογές. Και τότε το κλίμα – για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους – ήταν αρνητικό. Όλοι γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να εκλεγεί το ΠΑΣΟΚ. Να πω κάτι επειδή αναφερθήκατε στην Ελπίδα; - Ό,τι θέλετε. - Όπως σας είπα εισαγωγικά, εκτός από τον εαυτό μου που έχω στενοχωρεθεί πάρα πολύ, όπως και για τον Ηλία τον Πιταούλη που δεν έφταιγε σε τίποτα, έχω στενοχωρεθεί όμως πάρα πολύ για όσα λέγονται στη Χίο και μου κάνει φοβερή εντύπωση γιατί μίλησα για τον αγριανθρωπισμό των ΜΜΕ στη Αθήνα. Αυτοί είναι άνθρωποι που τελικά αποδεικνύεται κάθε μέρα σε τέτοιες περιπτώσεις ότι δεν τους ενδιαφέρει η είδηση, δεν τους ενδιαφέρει η πραγματικότητα, δεν τους ενδιαφέρει η αντικειμενικότητα – και όχι όλα τα ΜΜΕ αλλά τα περισσότερα- αλλά τους ενδιαφέρει να πιουν αίμα και γι’ αυτό δε σταματάνε μπροστά σε τίποτα να παραποιούν την αλήθεια με τον πιο επαίσχυντο τρόπο, όπως δεν έχουν και κανένα πρόβλημα την επόμενη μέρα να πουν άλλα. Εδώ λοιπόν φτάσανε – επειδή είχαμε συγγένεια με την Ελπίδα και μιλάω για τη Χίο που ακούω- να αμφισβητούν το ήθος και την εντιμότητα της Ελπίδας και να λένε διάφορα απίθανα πράγματα. Αν θυμάστε, η Ελπίδα το 1998 – 1999 ήταν (μια συμβολαιογραφούλα), μια συμβολαιογράφος που δεν ήξερε προσωπικά καν τον Τσουκάτο – και σας το λέω μετά λόγου γνώσεως. Τώρα μπλέξανε την Ελπίδα επειδή εμπλέκομαι εγώ – να πω κακώς αυτοκριτικά με τα σημερινά δεδομένα. Δεν ντρέπονται να μπλέκουν την Ελπίδα σε τέτοιες ιστορίες, για λεφτά, ότι μεσολάβησε, ότι κι αυτή κάτι είχε...; Είναι απίθανα πράγματα. - Εκ των πραγμάτων, την εποχή στην οποία αναφερόμαστε εμείς η Ελπίδα Τσουρή δεν είναι βουλευτής. - Όχι μόνο δεν είναι βουλευτής αλλά δεν ασχολείται καν με τέτοια ζητήματα. Ζει στην επαρχία. Δεν ήξερε κανέναν Τσουκάτο, ποτέ δεν τον είχε δει. - Δεν παύει όμως να είναι ένα προβεβλημένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ το οποίο θέλει να ανέλθει στα κλιμάκια, βάζει υποψηφιότητα και μια γνωριμία την οποία έχει ο Στέλιος Βίος και με τον Τσουκάτο και με το ΠΑΣΟΚ και με το μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ που κάνει εξυπηρετήσεις τέτοιου είδους, μετράει στους πόντους, σπρώχνοντάς την προς τα πάνω, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Βουλευτής δεν εκλέγεται από το λαό. Ο λαός βγάζει τον Βουλευτή αλλά όσο να ‘ναι όλα αυτά βοηθάνε. - Δεν το κατάλαβα. Τι, βοήθησα να εκλεγεί για να την ψηφίσουν οι Χιώτες; - Δεν αμφισβητείται ότι ο βουλευτής εκλέγεται από το λαό. Αλλά εκ των πραγμάτων η είσοδος στους μηχανισμούς, ίσως και οι γνωριμίες οι δικές σας την βοήθησαν να γίνει υφυπουργός. - Αυτό είναι εξίσου αστείο να λέγεται. Τους υπουργούς και τους υφυπουργούς δεν τους έβαζε ο Τσουκάτος αλλά ο κ. Σημίτης, ο Πρωθυπουργός της Χώρας τους έβαζε. Αν αρχίσουμε να αμφισβητούμε και το πολιτικό ήθος του Σημίτη... - Ο κ. Σημίτης δεν ήξερε τι κάνει ο Τσουκάτος; - Θεωρώ ότι είναι αδύνατο να γνώριζε όλες αυτές τις διαδικασίες όπως δεν τις γνωρίζει κανένας πρωθυπουργός. Έχει γραμματείς, έχει «Φαρισαίους» που κάνουν κάποιες συγκεκριμένες εργασίες. - Ένα κόμμα ξεκινώντας να κάνει εκλογές γνωρίζει τις δαπάνες στα ΜΜΕ. Στο ερώτημα λοιπόν πού θα βρεθούν τα χρήματα, βγαίνει και λέει ο στρατηγός: Αρχηγέ, άκου να δεις έχουμε από Siemens ένα εκατομμύριο, από άλλη εταιρεία ένα εκατομμύριο κ.ο.κ. Είναι καλυμμένο το πράγμα και από εκεί και πέρα το πώς θα έρθουν τα λεφτά το κανονίζει ο Τσουκάτος. Δε δέχομαι ότι ο Σημίτης δεν ξέρει και είναι αθώος και ότι ο Τσουκάτος είναι ο κακός της υπόθεσης. - Κατ’ αρχήν εγώ είμαι πολύ θυμωμένος με τον Τσουκάτο. Δεν υποστηρίζω τώρα πλέον που έγιναν όλα αυτά, κανέναν Τσουκάτο και δε με ενδιαφέρει προσωπικά όλη αυτή η ιστορία «τα πήρε ο Τσουκάτος, τα πήγε, πήγαν, δεν πήγαν στο κόμμα». Δε με απασχολεί καθόλου αυτό το ζήτημα. Εγώ σας αναφέρομαι πάρα πολύ συγκεκριμένα και πάρα πολύ ειλικρινά και θα φανούν στην πορεία όλα αυτά που σας λέω, χωρίς ίχνος ψέματος. - Έχετε καταθέσει στον Εισαγγελέα; - Αυτοβούλως πήγα και κατέθεσα. - Δε σας κάλεσε εκείνος; - Όχι, αυτοβούλως. Κι ο Ηλίας το ίδιο. - Ο Βόγιας πώς μπαίνει μέσα σε όλη αυτή την ιστορία; - Άλλη αυτή η ιστορία... Ο Βόγιας είναι ανιψιός της αδελφής μου, της Λέλας Βόγια, που νομίζω ότι όλοι τη γνωρίζετε, όχι μόνο από το «Ερύθα» αλλά και από την προσωπική της ζωή και την επαγγελματική της επάρκεια. - Βεβαίως, αξιόλογη και σεβαστή κ.λπ. - Η Λέλα εκτός των άλλων έχει μεγαλώσει δύο πάρα πολύ καλά παιδιά. Το Μιχάλη και την κόρη της τη Μαίρη. Ο Mike είναι 44 χρονών σήμερα. Ήρθε στα 8 του χρόνια εδώ με την οικογένειά του από την Αμερική, ήταν τρίτη δημοτικού και ενώ ήρθε για να πάρουν και την ελληνική παιδεία δεν μπόρεσε να προσαρμοστεί και πήγε σε αμερικάνικο σχολείο. Ακόμα και τώρα αν τον ακούσεις να μιλάει μιλάει σπαστά ελληνικά και δεν ξέρει και την ελληνική ορολογία καλά. Ο Mike αφού τελειώνει εδώ το σχολείο σε ηλικία 17-18 χρονών πηγαίνει σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής. Είναι ένας προικισμένος άνθρωπος, ένας άριστος επιστήμονας με εργασίες επιστημονικές κ.λπ. - Με τη Siemens πώς μπλέκεται; - Δεν μπλέκεται καθόλου. Το φωνάζει αλλά ποιος τον ακούει σ’ αυτόν τον αγριανθρωπισμό που λέμε; Λέει συγκεκριμένα πράγματα για τα οποία κι εγώ δεν ήξερα λεπτομέρειες. Ήξερα λεπτομέρειες ως προς την επιστημονική του πλευρά. Ήξερα ότι στο Πανεπιστήμιο ακόμα ως φοιτητής στο διδακτορικό του έβαλε σε μια ροή τα πράγματα για το «έξυπνο μάτι». Αυτό το έχει παρουσιάσει στη NASA, σε διεθνείς εκδηλώσεις κ.α. Επιστημονικές λεπτομέρειες δεν ξέρω αλλά το «έξυπνο μάτι» είναι μια λογική για το πώς ένας Η/Υ μπορεί να αντιλαμβάνεται με κάποια ηλεκτρονικά σήματα και να καταγράφει και από εκεί και πέρα να δίνει οδηγίες ακόμα και στο φυσικό μάτι ενός ανθρώπου που είναι παραπληγικός, για παράδειγμα, και δεν μπορεί να έχει καμία επικοινωνία, πώς μπορεί λοιπόν αυτός να αντιλαμβάνεται κάποια πράγματα. Κι αυτά τα σήματα να φτάνουν στο κομπιούτερ και να φτάσει στο σημείο να επικοινωνεί και ένας παραπληγικός. Αυτό σε πληροφορώ, ο Mike το έκανε σε ηλικία 24 – 25 χρόνων. - Δηλαδή είναι μια ιδιοφυία; - Ήταν μια ιδιοφυία από μικρός. - Πώς μπλέκεται με τη Siemens; - Αυτό προσπαθώ να σας πω αλλά για να το καταλάβετε πρέπει να μάθετε πρώτα ποιος είναι ο Mike. Ξεκινάει με ένα θείο του, άντρα της αδελφής του πατέρα του στην Αμερική, έναν πολύ ευκατάστατο, έξυπνο άνθρωπο και με διεθνείς επιχειρήσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες, προγράμματα και όλα αυτά, βλέπει το ταλέντο του και του λέει να κάνουν μια εταιρεία μαζί, να την αναπτύξουμε, να κάνεις εσύ το επιστημονικό κομμάτι κ.λπ. Την κάνουν την εταιρεία, προχώρησε κάπως και στη συνέχεια για λόγους δικούς του και επιστημονικούς ήθελε να έρθει στην Ελλάδα με την οικογένειά του – έχει τρία παιδάκια – και έρχεται το ’99, συνεχίζει αυτό το πρόγραμμα εδώ, συνεχίζει ο θείος του και του βάζει απευθείας αυτά τα λεφτά στο λογαριασμό του. Λέει και αποδεικνύει ότι αυτά τα λεφτά είναι δικά μου, τα διαχειρίζομαι εγώ, είναι στο λογαριασμό μου, δεν τα έχω δώσει πουθενά. Τους φέρνει στοιχεία. - Η Siemens πού είναι; - Πουθενά. Κι έχει μπλέξει ο άνθρωπος και σου λέει – και τα παρουσιάζει παντού και στον Εισαγγελέα – και νομίζω ότι χτες που τον είχε καλέσει απ’ ό,τι ξέρω για δεύτερη φορά έδωσε πλήρεις διευκρινίσεις. - Δηλαδή λέτε ότι τα 3,3 εκ. γερμανικά μάρκα που φαίνεται ότι η Siemens κατέθεσε σε εκείνον ήταν δικά του και δεν έχει καμία δουλειά η Siemens; - Ακριβώς. Πώς είναι δυνατόν να είναι ξένα λεφτά; - Πώς τον έμπλεξαν με σας; Επίτηδες; - Γιάννη, μου βάζεις κάποιες ερωτήσεις που δεν είμαι αρμόδιος να απαντήσω. Αυτή η ιστορία ξεκίνησε εν μέρει από τη Χίο και το ξέρω από δημοσιογράφους. Κάποιοι γνωστοί εκεί παράγοντες οι οποίοι αγαπούν πάρα πολύ την Ελπίδα κι εμένα, τα ξέρετε αυτά, δίνανε συνεχώς σε ΜΜΕ – κάποια στιγμή θα λεχθούν και επώνυμα όλα αυτά και από τους δημοσιογράφους τους ίδιους – ότι τους παίρνανε και τους πίεζαν λέγοντας : να η συγγένεια του κου Βίου με το Βόγια, να της κας Τσουρή. Φτάσανε να βγάζουνε φωτογραφία σε ένα ΜΜΕ, τη δική μου και στο μέσον της φωτογραφίας την Ελπίδα και το Βόγια. - Το Λαμπρινούδη εννοείτε; - Ε, δε θέλω να πω ονόματα και ούτε θέλω να ανακατέψω τέτοια ζητήματα, δεν είναι της ώρας. Εκείνο που λέω και είναι πραγματικό γεγονός είναι ότι για παράδειγμα ένας συγκεκριμένος δημοσιογράφος είχε λάβει φάκελο με όλη τη δραστηριότητα την επαγγελματική τη δική μου για τη μαρίνα της Χίου, για το Φράγμα «Κόρης Γεφύρι», για τον Κορακάρη, με στοιχεία, με εταιρείες, με το «Α» με το «Β» με το «Γ»... - Βλέπετε και εσωτερικό πόλεμο στην Τσουρή, μέσα από αυτό, δηλαδή; - Όχι βλέπω εγώ. Σας είπα, αφήστε να καταπέσει αυτή η σκόνη, αυτή η βρομιά αυτή τη στιγμή και θα φανούν όλα. ...Εχτές είχες κάποιες συνεντεύξεις του κου Κοτσακά και του κου Τριαντάφυλλου και οι δύο γνωστοί, στελέχη του ΠΑΣΟΚ στη Χίο χρόνια. Δείτε το πολιτικό τους ήθος σε σχέση με την Ελπίδα και δείτε και κάποιες άλλες πρακτικές σε σχέση με την Ελπίδα. Όταν την Κυριακή μαθαίνω ότι κάποιοι γύριζαν στην πλατεία και είχαν φωτοτυπίες της Ελευθεροτυπίας, η οποία «Ελευθεροτυπία» ανέγραφε σε μια στήλη όλες τις εταιρείες που έχω εγώ λες και είναι έγκλημα να έχει κανείς επαγγελματική δράση και τις συνέδεαν με το Βόγια και την Τσουρή. Είναι απίθανο, μόνοι τους κράζουν. Μόνοι τους απροκάλυπτα φανερώνονται. Δείτε από τις δηλώσεις Κοτσακά – Τριαντάφυλλου πόσο διαφέρουν οι μεν από τους δε. Εγώ τον κο Τριαντάφυλλο ούτε προσωπικά δεν τον έχω γνωρίσει. - Εμένα μου μένει η απορία πώς ένας εύστροφος άνθρωπος, ένας επιχειρηματίας, ένας άνθρωπος που είναι μέσα στην πιάτσα, του λέει ο Τσουκάτος «κοίτα να δεις δώσε μου ένα φίλο σου»... - Δεν μου είπε δώσε μου ένα φίλο σου, μου είπε «δώσε μου ένα λογαριασμό». - Ναι, ένα λογαριασμό σου για να μεταφέρουμε κάποια χρήματα από τη Γερμανία στην Ελλάδα και δεν του είπε αυτός ο εύστροφος άνθρωπος «ρε Θόδωρε, ολόκληρο ΠΑΣΟΚ, π’ ανάθεμά το, εσύ είσαι το δεξί χέρι του Σημίτη, εγώ θα ‘ρθω ο Στέλιος, ο φίλος, να σου δώσω ένα λογαριασμό που δεν έχω και σου δίνω ένα λογαριασμό φίλου μου». - Γιάννη αυτό το ερώτημα μου το ξαναέθεσες και σου απάντησα με πάσα ειλικρίνεια και με όλη την πραγματικότητα. - Είπατε εμμέσως ότι φερθήκατε αφελώς. - Φέρθηκα αφελώς, αλλά πιστεύω ότι φέρθηκα όπως θα φερότανε ο κάθε άνθρωπος σαν κι εμένα - ούτε μέλος του ΠΑΣΟΚ να είμαι, να έχω μια προσωπική φιλία και σχέση, να βλέπω έναν Τσουκάτο ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν όπως ήταν και που τον πίστευα και σαν φίλο και σαν άνθρωπο. Σε ένα δυομισάρι έμενε στα Κάτω Πατήσια, έναν άνθρωπο που επανειλημμένα σε συζητήσεις έλεγε ότι εγώ δε θέλω ποτέ μου να περάσω από την πολιτική ζωή και να πουν, νά ορίστε πέρασε κι ένας ακόμα πολιτικός κλέφτης – σε συζητήσεις τα προηγούμενα χρόνια σε ένα ποτό, σε ένα φαγητό, φιλοσοφικού χαρακτήρα όλα αυτά. Εγώ γιατί να αμφισβητήσω αυτό που μου λες εκείνη την εποχή; Μπορεί τώρα που τα σκέπτεσαι κι εσύ και ένας τρίτος αυτό το ερώτημα να είναι πολύ φυσιολογικό. Αυτό όμως που σου απαντώ είναι η αλήθεια. Τώρα αν ήμουν χαζός ή όχι, εκ των υστέρων έτσι αποδεικνύεται.
Από: http://www.alithia.gr/
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου