Η Ελλάδα πρωτοσυζήτησε για χρήση απαγορευμένων ουσιών στην άρση βαρών το 1979. Ο Χρήστος Ιακώβου (5ος στους Ολυμπιακούς του 1972) με την ιδιότητα του αθλητή τότε κατήγγειλε ότι ο πολωνός προπονητής της ελληνικής ομάδας Μπρόνισλαβ Στέπιεν και ο βοηθός του Βαγγέλης Συμεωνίδης χορηγούσαν στους αθλητές τους απαγορευμένες ουσίες. Η διοίκηση της Ελληνικής Ομοσπονδίας Αρσης Βαρών (ΕΟΑΒ) διέψευσε τον κ. Ιακώβου, αλλά με την υπόθεση ασχολήθηκε η Επιτροπή Φιλάθλου Ιδιότητας και η απόφασή της ήταν καταπέλτης.
Στον Στέπιεν αφαίρεσε διά βίου τη φίλαθλη ιδιότητα «επειδή απεδείχθη ότι υπήρξε αυτουργός εις την διάθεση αναβολικών σε πέντε αθλητές».
Η ίδια ποινή επιβλήθηκε και στον Συμεωνίδη διότι «απεδείχθη ότι προέτρεπε κατ' εξακολούθηση αθλητές να κάνουν χρήση αναβολικών ουσιών».
Με 10ετή στέρηση της φιλάθλου ιδιότητας τιμωρήθηκαν ο τότε πρόεδρος της ΕΟΑΒ Πανόπουλος, ο γενικός γραμματέας Στίκας και ο ειδικός γραμματέας Πριμιρίκης επειδή «γνώριζαν και ανέχθηκαν αυτή την κατάσταση».
Αναρτήσεις
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου